Koniec ustawy antykryzysowej

Najważniejsze zmiany dotyczą możliwości wykorzystywania takich rozwiązań, jak: indywidualny rozkład czasu pracy, obniżony wymiar czasu pracy, zatrudnianie pracownika na podstawie umowy o pracę na czas określony, czy przestój ekonomiczny.

Przeczytaj też: Więcej kursów z Kielc do Warszawy, Krakowa i Zakopanego za złotówkę.

- Nie wszystkie te rozwiązania były dobre, ale wiele z nich było korzystnych zarówno dla pracodawców, jak i pracowników. Podkreślają to także związkowcy z „Solidarności”. Ustawa jeszcze by się przydała, bo kryzys się nie skończył. W Polsce jest bardzo specyficzna sytuacja. Z jednej strony mówi się, że jest dobrze, ale z drugiej strony po firmach tego nie widać – mówi Tomasz Tworek, prezes Świętokrzyskiego Związku Pracodawców Prywatnych Lewiatan. – Dobrym przykładem jest tutaj sytuacja w branży budowlanej. W zeszłym roku oddano najwięcej nowych mieszkań, ale okazało się, że firmy budowlane, aby zdobyć kontrakty schodzą do najniższych cen. A to odbija się i na firmie i na jej pracownikach. Duże przedsiębiorstwa są w stanie jeden czy dwa takie kontrakty nawet przy stracie przetrwać, ale wiele mniejszych firm nie wytrzymuje i wtedy zaczynają się ruchy względem pracowników – dodaje.

Co się zmieniło?

Zmiany w przepisach prawa pracy wprowadzone ustawą z 1 lipca 2009 roku ograniczyły możliwość zawierania z pracownikiem dowolnej liczby umów na czas określony. Od tego roku trzecia umowa czasowa będzie także automatycznie stawała się umową o pracę na czas nieokreślony, bo do tego pracodawcę będzie obligowało prawo.

Korzystnym rozwiązaniem zarówno dla pracodawców, jak i pracowników była też możliwość stosowania indywidualnego rozkładu czasu pracy, obniżony wymiar czasu pracy czy przestój ekonomiczny. Od 1 stycznia nie można już więc zaplanować pracy tak, że na przykład jednego dnia pracownik przychodził do pracy na godzinę 9 rano, a drugiego dnia na 8 rano, bo jest to już łamanie przepisu o dobie pracowniczej.

Przeczytaj też: Zamieszanie w Valdi Ceramica w Stąporkowie.

Możliwość elastycznego rozliczania czasu pracy w skali 12 miesięcy a nie 4, pozwalała też pracodawcom łatwiej planować pracę, bez konieczności redukowania etatów. W jednym tygodniu pracownik mógł pracować na przykład 6 godzin dziennie, a w kolejnym 10. Najważniejsze, żeby w ogólnym bilansie czas pracy wynosił średnio 8 godzin na dobę.

Nadal potrzebna

Część rozwiązań, które wprowadzał pakiet antykryzysowy sprawdziło się i wiele osób liczyło na to, że zostaną one na stałe wpisane do kodeksu pracy. Tak się jednak nie stało, a czas trwania samej ustawy o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców nie został przedłużony.

- Na pewno ustawa antykryzysowa przestała obowiązywać za wcześnie. Trudno określić, jak długo powinna być jeszcze w mocy, ale przynajmniej przez rok byłoby to wskazane. Byłby czas żeby na spokojnie i zastanowić się, które zapisy wybrać i na stałe wprowadzić do kodeksu pracy – mówi Tomasz Tworek. - Pakiet antykryzysowy za wcześnie przestał obowiązywać. Zawierał rozwiązania korzystne zarówno dla pracodawców, jak i pracowników. Wbrew obiegowej opinii nie jest tak, że pracodawca chce pracownika wykorzystać, bo pracodawca bez pracownika nie istnieje - podsumowuje nasz rozmówca.

Przeczytaj też: Pracodawcy pomagają młodym mamom.