Groby Pańskie w tarnobrzeskich kościołach (zdjęcia)

[galeria_glowna]
WYCZAJ Z PALESTYNY

Grób Pański to w liturgii katolickiej miejsce, gdzie wystawia się Najświętszy Sakrament na zakończenie liturgii w Wielki Piątek. Zwyczaj ten pochodzi z Palestyny, a do Polski trafił w szesnastym wieku.
W centrum grobu umieszczono figurę zmarłego Jezusa oraz monstrancję z Najświętszym Sakramentem okrytą przezroczystym welonem, na pamiątkę całunu, w który owinięto Jezusa w grobie.

SYMBOLE I NAPISY

W tarnobrzeskich kościołach Groby Pańskie były przepięknie ukwiecone. W Klasztorze Ojców Dominikanów nad symbolicznym miejscem złożenia ciała Jezusa Chrystusa widniał napis: "Wierzę w Ciebie, Boże żywy", w Kościele Matki Bożej Nieustającej Pomocy: "Byś solą ziemi - to być świadkiem wiary", a w Kościele Świętej Barbary: "Jestem bramą do nieba".

Grób Pański w Kościele Świętej Barbary był dodatkowo ozdobiony wielkim zdjęciem przedstawiającym Ziemię Świętą oraz trzema krzyżami.

Tradycyjnie, najbardziej okazale prezentował się ten w Kościele Matki Bożej Nieustającej Pomocy na osiedlu Serbinów. Zajmował on całym ołtarz dolnego kościoła. Przy Grobie Pańskim wartę pełnili strażnicy.
W każdym z grobów centralne miejsce zajmowała monstrancja okryta przeźroczystym materiałem oraz figura Jezusa Chrystusa. Przez całą Wielką Sobotę przy grobach gromadzili się wierni. Wszyscy w ciszy i skupieniu modlili się. Adoracja przy Grobie Pańskim odbywała się aż do rozpoczęcia Wigilii Paschalnej.