Hiszpania. Alcázar - bajeczne miejsce w Sewilli (zdjęcia)

[galeria_glowna]
Brama Lwia nie zdradza, co kryje się za murami, tym więc ciekawsza jest wędrówka po królewskich pałacach. Reales Alcázares to obowiązkowy punkt wycieczki po hiszpańskiej Sewilli.

Intrygującym już jest sam fakt, iż Alcázar to najstarszy w Europie pałac królewski zajmowany nieprzerwanie przez władców Hiszpanii. Oczywiście współczesna rodzina królewska nie mieszka tu na stałe, ale do jej dyspozycji wciąż znajduje się część budowli. Tu odbywa się wiele królewskich uroczystości, jak choćby w 1995 roku uczta na 1200 gości z okazji ślubu infantki Eleny, córki obecnej pary królewskiej.

Nie będzie krzty przesady w tym, że Reales Alcázares to zlepek wielu stylów architektonicznych i upodobań kolejnych gospodarzy. Pierwszymi byli już Rzymianie, po nich władający Andaluzją przez kilka wieków Maurowie. Styl arabski z barwnymi mozaikami, filigranowymi ozdobami, fantazyjnymi łukami, koronkowymi kratami przebija się tu na każdym kroku.

Za XII-wieczną Bramą Lwów, chronimy się w cieniu drzewek pomarańczowych, by oglądać dziedziniec, na którym Pedro I zwany Okrutnym (13364-66) wydawał swe wyroki. Jednym z "mniej" tragicznych było zamknięcie swej żony Blanki, zaledwie w trzy dni po ślubie w wieży toledańskiego alkazaru, albo zamknięcie w ciężkim więzieniu męża kobiety, którą pragnął uwieść. Pedro I wydawał często swe rozkazy pod wpływem kochanki Marii Padilli, z którą zamieszkał w pałacu w Sewilli. Kochanka była równie okrutna, jak jej luby. To ona, bojąc się, by Pedro po kolejnym unieważnionym małżeństwie nie chciał powrócić do pierwszej żony, otruła ją.

Pedro całkowicie przebudował istniejący tu już Pałac Mudejarowy, w którym, mimo wrogości władcy do islamu, pozostało na ścianach wiele arabskich inskrypcji sławiących Allacha.

Z pałacu wchodzimy na Patio de las Doncellas (Dziedziniec Dziewic). Tu mauretańscy władcy oglądali składaną im daninę w postaci stu panien. Gospodarz siedział na tronie i oceniał urodę dziewcząt.

Jedną z piękniejszych ozdób pomieszczeń zespołu pałacowego jest kopuła w Sali Ambasadorów z pierwszej połowy XV wieku rzeźbiona w pozłacanym drewnie w tak zwane połówki pomarańczy podtrzymywane przez wsporniki ze złotymi stalaktytami.

Na kameralnym Dziedzińcu Lalek nazwanym tak z powodu dwóch małych twarzy wyrzeźbionych pod jednym z łuków znajdziemy kolumny pochodzące z ruin pałacu w kompleksie Medina Azahara.

Salony i sypialnie królewskie z rzeźbionymi drzwiami, łukami, kolumnami, sufitami, płytkami azulejos to prawdziwe dzieła sztuki. Dziełami sztuki są także ogrody z niezliczoną ilością drzew, kwiatów, szemrającymi fontannami i strumykami. Są tu także tarasy i pawilony, a także ogród - labirynt.

Galeria z czasów Karola V (pierwsza połowa XVI w.) pełna jest płytek azulejos, zaś w ogrodzie ze stawem utworzonym w pierwszej połowie XVIII wieku dla Filipa V stoi rzeźba Merkurego odlana z brązu przez Diega Pesquerę.