Modlitwa i kwiaty na grobach bohaterów Powstania Styczniowego w Stalowej Woli [ZDJĘCIA]

W sobotę 25 stycznia uczestnicy spotkali się na cmentarzu parafialnym na osiedlu Rozwadów, na którym spoczywają Powstańcy Styczniowi.

Jak przypomniał przedstawiciel harcerzy Zbigniew Partyka, na cmentarzu jest „piramida powstańcza” - pomnik upamiętniający bohaterów Powstania Listopadowego i Powstania Styczniowego.

Po upadku Powstania Listopadowego we wrześniu 1831 roku tysiące powstańców przez kilka dni było więzionych przez wojska austriackie, wielu z nich zmarło. Część została pochowana na rozwadowsikim cmentarzu pod dębem. W miejscu pochówku postawiono pomnik o trójbocznej podstawie. Na wysokim cokole osadzono trójścienną piramidę, symbolizującą odwróconą literę V (symbol zwycięstwa). We wszystkich ścianach zrobiono płytkie czworokątne wnęki z zaokrągleniem u góry. W jednej z nich niegdyś widniał napis „Lepiej umrzeć na stojąco, niż żyć na kolanach”. W 2016 roku pomnik został odnowiony, z napisem „Cześć poległym powstańcom 1863” .

Przy Pomniku Powstańców przypomniana została historia powstańczego zrywu. Podkreślono udział kobiet w powstaniu. Odczytany został apel pamięci. Następnie uczestnicy uroczystości przeszli na mogiły powstańców - księdza Jana Leszczyńskiego (mając 19 lat walczył w zrywie, zanim został wyświęcony na księdza), Ambrożego hrabiego Ślepowron Sługockiego, emisariusza Rządu Narodowego księdza Birkenmajera, który był odpowiedzialny za przemyt broni i amunicji z Galicji do Królestwa Kongresowego dla powstańców styczniowych. Na mogiłach zapalono znicze.

O godzinie 18 została odprawiona Msza święta w klasztorze Ojców Kapucynów w intencji uczestników Powstania. Po Mszy uczestnicy wyjechali do Zaleszan na mogiły dwóch Powstańców: majora Edmunda Ślaskiego oraz porucznika Tytusa Stadnickiego poległych w 1863 roku.

Powstanie Styczniowe, które wybuchło 22 stycznia 1863 roku było najdłuższym z polskich powstań. W ciągu kilkunastu miesięcy jego trwania wzięło w nim udział około 200 tysięcy uczestników z czego jednocześnie na polu walki liczba ta nie przekraczała 30 tysięcy powstańców. Od początku jego istnienia walka przybrała formę walki partyzanckiej. Stoczono ponad 1200 bitew i potyczek w Królestwie, Litwie oraz na Białorusi i Ukrainie. Powstanie zakończyło się klęską. Tysiące Polaków skutych kajdanami ruszyło w drogę na zesłanie na Sybir. Mimo klęski wzmocnione zostało poczucie narodowej solidarności wśród Polaków.