Na turystycznym szlaku

Niedługo rozpocznie się sezon spacerów i pieszych wędrówek. Jednak zanim to nastąpi, warto już teraz przyjrzeć się bliżej szlakom turystycznym i ich oznaczeniom.

Zanim wybierzemy się na pieszą wycieczkę, powinniśmy dokładnie zaplanować trasę, którą będziemy iść. Należy pamiętać, że każdy szlak turystyczny oznaczony jest specjalnymi symbolami. Wyznaczają one przebieg trasy i ułatwiają turystom odnalezienie właściwej drogi, która umożliwia dotarcie do najciekawszych miejsc w regionie.

KOLORY NA SZLAKU
W Polsce przyjęło się oznakowanie szlaków pieszych i górskich za pomocą prostokąta o wymiarach 9 na 15 centymetrów, składającego się z trzech przylegających do siebie poziomych pasków. Dwa zewnętrzne paski są koloru białego, natomiast środkowy może być czerwony, niebieski, żółty, zielony lub czarny. Kolor tego paska zależy od rodzaju szlaku, jednak nie ma nic wspólnego ze stopniem jego trudności. Oznaczenie szlaku malowane jest farbą olejną w widocznych miejscach, zazwyczaj na drzewach, murach albo kamieniach.

Szlak główny jest oznaczony zawsze kolorem czerwonym. Prowadzi on przez najbardziej widowiskowe i jednocześnie najciekawsze krajobrazowo i przyrodniczo miejsca danego regionu. W górach prowadzi zwykle też przez najwyższe szczyty danego pasma górskiego. Szlak czerwony nie obejmuje jednak wszystkich atrakcji regionu, które warto byłoby zobaczyć, ponieważ nie jest to do końca możliwe. Często zdarza się jednak, że do miejsc bardzo interesujących w ogóle nie prowadzą żadne szlaki turystyczne.
Pasek w kolorze niebieskim wskazuje na szlaki dalekobieżne, na których podczas wędrówki pokonuje się duże odległości. Krótkie szlaki łączące oznaczone są natomiast kolorem żółtym i zielonym. Poza tym występują również krótkie szlaki dojściowe do danego miejsca, które oznaczone są kolorem czarnym. Szlaki te powstają ze względu na to, że poprowadzenie w tym miejscu szlaku dalekobieżnego byłoby mało atrakcyjne, niekorzystne lub niemożliwe.
DODATKOWE OZNACZENIA
W terenach górskich wyznaczane są również szlaki spacerowe. Przebiegają one wyłącznie w pobliżu większych miejscowości turystycznych i uzdrowisk. Ich długość nie może przekraczać 5 kilometrów. Oznakowanie szlaków spacerowych ma formę kwadratu o boku 10 centymetrów. Przekątna dzieli go na dwa trójkąty, z których górny prawy jest koloru białego, a lewy dolny w kolorze szlaku.
Innym rodzajem szlaków w górach są szlaki dojściowe prowadzące na przykład do źródła wody lub jakiegoś interesującego obiektu poza szlakiem. Ich znakiem są kwadraty o boku 10 centymetrów o białym tle z symbolami w kolorze szlaku, od którego odchodzą wiodące do niego ścieżki turystyczne.

Bardzo często oznakowanym szlakom turystycznym towarzyszą dodatkowo specjalne tablice informacyjne z opisem szlaku, określeniem czasu przejścia oraz wskazujące miejsca do odpoczynku i ochrony przez złymi warunkami atmosferycznymi. Natomiast trudne szlaki są na terenach wysokogórskich, posiadają też różnego rodzaju ułatwienia w postaci schodów, mostków, poręczy, drabinek, klamr i łańcuchów, które mają za zadanie pomóc turystom w pokonaniu danej trasy.
Znakowaniem szlaków turystycznych na obszarze większości parków narodowych zajmuje się Polskie Towarzystwo Turystyczno - Krajoznawcze. Poza parkami zajmują się tym również gminy i zarządy parków krajobrazowych. Większość tych instytucji stosuje takie same oznaczenia jak PTTK.