Obchody rocznicy Zbrodni Katyńskiej w Nisku. Katynia nie zapomnimy

Obchody 76. Rocznicy Zbrodni Katyńskiej rozpoczęły się uroczystą Mszą Świętą w sanktuarium świętego Józefa w Nisku koncelebrowaną przez księży parafi i kapelana Garnizonu Nisko księdza majora Szczepana Madonia. Nabożeństwu przewodniczył ksiądz proboszcz Franciszek Grela. W uroczystości uczestniczył starosta niżański Robert Bednarz, wicestarosta Adam Mach, radni powiatu niżańskiego, zaproszeni gości, pracownicy starostwa oraz licznie zgromadzeni mieszkańcy.

Po Mszy Świętej przedstawiciele powiatu niżańskiego starosta Robert Bednarz, wicestarosta Adam Mach, członek zarządu Józef Sroka i radny powiatu niżańskiego Benedykt Sudoł oraz delegacje Gminy i Miasta Nisko, żołnierzy, policji, harcerstwa oraz przedstawicieli rodzin katyńskich złożyli kwiaty pod Tablicą Katyńską.

13 kwietnia, w drugim dniu obchodów 76. Rocznicy, w auli Liceum Ogólnokształcącego w Nisku imienia Stefana Czarnieckiego odbyła się uroczysta akademia upamiętniająca ofiary zbrodni katyńskiej. Starosta powitał zaproszonych gości oraz przypomniał o konieczności podtrzymywania pamięci o Katyniu i podziękował tym, którzy pomimo represji nie pozwolili o tym zapomnieć.

Podczas akademii została odczytana lista ofiar katyńskich z powiatu niżańskiego. Po krótkiej części artystycznej uczniów liceum, dr Konrad Krzyżak wygłosił wykład na temat zbrodni katyńskiej.

Na zakończenie głos zabrali: Eugeniusz Trzuskot przedstawiciel Rodzin Katyńskich i przewodniczący Rady Powiatu Niżańskiego III kadencji oraz proboszcz Parafii Świętego Józefa w Nisku ksiądz Franciszek Grela. Na ręce Starosty, dyrektora Liceum Jerzego Stelmacha oraz przedstawiciela młodzieży niżańskiego Liceum Eugeniusz Trzuskot przekazał zdjęcia i materiały dotyczące zbrodni katyńskiej, zebrane przez Bolesława Chmurę, pasjonata historii Katynia. Starosta otworzył wystawę „Katyń – Golgota Wschodu”, która powstała ze zbiorów Bolesława Chmury.

Zbrodnia katyńska – kwalifikowana jako zbrodnia komunistyczna, to rozstrzelanie wiosną 1940 roku co najmniej 21 768 obywateli Polski, w tym ponad 10 tysięcy. oficerów wojska i policji, na mocy decyzji najwyższych władz Związku Socjalistycznych Republik Radziecki. Ofiary zabijano strzałami w tył głowy z broni krótkiej.