Urodził się pod koniec XIX wieku niedaleko Zbaraża na Kresach, zmarł w 1974 w Polsce. Był legionistą Piłsudskiego, brał udział w wojnie 1920 roku, scalał Polskę po zaborach, był ministrem i wicepremierem, rozwijał gospodarkę i dbał o polską monetę, przygotowywał do starcia z Niemcami, przeżył upokorzenie internowania w Rumunii, dramat śmierci syna w kampanii wrześniowej, euforię pierwszych lat po II wojnie światowej i klęskę realnego socjalizmu w stalinowskiej wersji.
A potem 25 lat milczenia, skazania na polityczny i społeczny niebyt. Zmarł w 1974 roku, o czym komunistyczne gazety donosiły w kilku zdaniach na dalszych stronach.
Skąd się wziął i na czym polegał fenomen człowieka, którego inicjatywy są do dzisiaj podstawą polskiej gospodarki? Dlaczego tak bezwzględnie wyeliminowano go z życia publicznego, mimo zasług, których nie zdołali zakwestionować nawet komuniści? Dlaczego przez 4 lata budowa Gdyni stała praktycznie w miejscu, a po pojawieniu się Kwiatkowskiego, prace ruszyły z kopyta? Jak to możliwe, że w ciągu 4 lat zbudowano Centralny Okręg Przemysłowy – ponad 50 fabryk zbrojeniowych, lotniczych, maszynowych, chemicznych, które szturmem wdarły się do elity ówczesnej produkcji światowej?
Kwiatkowski to też opowieść o odwadze mówienia nie. Mimo związków z Piłsudskim nie zgadza się z tym, co przeszło do polskiej historii pod hasłem „Proces brzeski” czyli bezpardonowa walka z opozycją. A później, mimo zmasowanych nacisków przeciwko nawiązaniu stosunków z krajem, decyduje się na powrót do Polski w 1945 roku – on, przedwojenny premier – płacąc za to wysoką cenę.
Podstawą narracji filmu jest ocalały fragment wywiadu radiowego z Kwiatkowskim przeprowadzonego pod koniec jego życia. Wywiadu na tyle obszernego, że mieści w sobie wszystkie najważniejsze fakty i dokonania przedwojennego premiera. Kiedy brakuje Kwiatkowskiego, pomagają świadkowie. W roku 2017 udało się nakręcić wywiad z jego córką, dziś już nieżyjącą Ewą Obrąpalską, która opowiada o najtrudniejszych chwilach w życiu Kwiatkowskiego – odsunięciu od życia publicznego przez Piłsudskiego w roku 1930, śmierci syna, powrocie do Polski po 1945 roku. O dziadku, pogodnym starszym panu, który w nieinwazyjny sposób wprowadzał ją w komplikacje współczesnego świata, opowiada wnuczka – Julita Maciejewicz-Ryś.
Profesor Andrzej Romanowski, autor biografii Kwiatkowskiego, od ósmego roku życia codzienny gość w krakowskim domu Kwiatkowskich, relacjonuje trudny okres powojenny. Narrację zamyka prof. Marek Drozdowski. Poznał Kwiatkowskiego jako młody naukowiec i poświęcił życie na publikację spuścizny naukowej i publicystycznej Kwiatkowskiego oraz dokumentowanie jego dorobku.
POLECAMY RÓWNIEŻ:
Jedna żona to mało! Ci celebryci to seryjni rozwodnicy
Co Ty wiesz o zespole Playboys? | Na scenie teatru Żeromskiego zagra sława |
Jakie filmy pobiły rekordy oglądalności w Polsce? | Do jakiego gatunku należy ta piosenka? Quiz |
Instahistorie z VIKI GABOR
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?