Skąd biorą się takie tajemnicze dziury w mrowiskach? Winne temu jest pewne zwierzę zwane "skrzydlatym mrówkojadem"

Czy wiecie, skąd się biorą takie tajemnicze dziury w mrowiskach? To sprawka m.in. dzięcioła zielonego. Czego tam szuka? Oczywiście pożywienia. Przyjrzyjmy się bliżej temu „skrzydlatemu mrówkojadowi”.

Jest chyba najpiękniejszym dzięciołem naszych lasów, o wyjątkowym zielonym kolorze, i nie sposób go pomylić nawet z dzięciołem zielonosiwym. Dziób ma nieco słabszy od pozostałych gatunków dzięcioła, dlatego efekty jego „pracy” możemy zobaczyć w gatunkach o miękkim drewnie, takich jak olcha, osika czy wierzba. Jego tryb życia także różni się od innych dzięciołów – żeruje przede wszystkim na ziemi, sporadycznie szuka pożywienia na drzewach.

Dzięcioł zielony lata dość nisko na ziemią, potrafi sprawnie i szybko przemieszczać się w gęstej trawie, podskakując i kicając jak zając. A wszystko dlatego, iż głównym jego pożywieniem, a zarazem największym przysmakiem są mrówki i ich larwy. Zimą nurkuje w mrowisku nawet do 1 metra głębokości. W tym okresie nie gardzi także pszczołami – wydłubuje dziury w ulach i wyjada owady. Wiosną i latem zbiera mrówki także z pni drzew. Dziennie jeden dzięcioł potrafi zjeść około jednej szklanki mrówek. Pomaga mu w tym długi język, który może wysuwać się nawet dziesięć centymetrów poza koniec dzioba.

W odróżnieniu od innych dzięciołów, ten zielony unika zwartych kompleksów leśnych. Preferuje przede wszystkim obrzeża lasów liściastych, śródpolne zadrzewienia, doliny rzeczne, stare parki, aleje, sady, często widywany jest także na terenach miast. Dzięcioł zielony objęty jest ochroną gatunkową ścisłą, wymaga ochrony czynnej, szczególnie odtwarzania siedlisk i dbania o istnienie zadrzewień.