Szwajcaria. Muzea i zabytki Lucerny

[galeria_glowna]
PICASSO, CHAGALL, KLEE

Tuż obok dużego dworca kolejowego nad brzegiem jeziora stoi ogromne KKL Luzern - Centrum Kultury i Kongresów zaprojektowane przez Jeana Nouvela. Na czwartym piętrze gmachu znajduje się Muzeum Sztuk Pięknych - Kunstmuseum z bogatymi zbiorami, zwłaszcza sztuki szwajcarskiej XVIII - XX wieku. To jedno z co najmniej kilku tutejszych muzeów, które zwiedzić trzeba.

Podobnie znajdującą się w pobliżu Kolekcję Rosengart. Otworzyła ją w 2002 roku Angela Rosengart, córka handlarza sztuki Siegfrieda Rosengarta. Można w niej zobaczyć ponad 200 dzieł z XIX i XX wieku, w tym z górą 100 Paula Klee, ponadto m.in. Chagalla i Picassa.

Jeżeli chodzi o tego ostatniego, to jest w Lucernie, także w pobliżu, w Am Ryn-Haus przy Furrengasse, Muzeum Picassa - Picasso Museum z niewielką, ale ciekawą ekspozycją ponad 80 jego litografii, sztychów i ceramiki, głównie z ostatnich 20 lat życia, podarowanych miastu w 1978 roku przez wspomnianych już Rosengartów.

HISTORIA I PRZYRODA

Warte uwagi jest także Muzeum Historyczne - Historisches Museum, również przy Pilatusstrasse. A w nim stare zbroje, stroje, rekonstrukcje wnętrz itp. z XVI - XVII w.

Amatorzy prehistorii i przyrody nie zawiodą się również wybierając do Muzeum Przyrodniczego - Naturmuseum przy Kasernenplatz, o 5 minut spaceru wzdłuż południowego brzegu rzeki Reiss wypływającej szerokim nurtem z Jeziora Czterech Kantonów. Oprócz zbiorów przyrodniczych centralnej Szwajcarii oraz alpejskich skamielin i minerałów, a także eksponatów botanicznych i zoologicznych, obejrzeć tam można również bardzo ciekawą kolekcję broni, ceramiki i innych wykopalisk z okresów od neolitu, poprzez brązu, aż po celtycko - rzymski.

POCZĄTKI W MROKACH DZIEJÓW

Lucerna jest miastem starym. Co prawda swoje oficjalne dzieje liczy dopiero od roku 1178, ale z badań archeologicznych wynika, że niewielka osada w rejonie obecnego Starego Miasta istniała już w czasach antycznego Rzymu.

W dziejach późniejszych ważnym bodźcem dla rozwoju Lucerny stało się odkrycie w 1210 roku przełęczy św. Gotharda i powstanie przez nią traktu handlowego północ - południe.
Miasto stało się wówczas ważnym punktem tranzytowym między Flandrią i Italią, zarabiając na tym i otrzymując dodatkowe bodźce do rozwoju. Równocześnie jednak musiało bronić się przed nieproszonymi gośćmi.

Około roku 1333 zakończono więc wznoszenie umocnień miejskich, w tym zachowanego do naszych dni w znacznym fragmencie Musegg Wall budowanego już w XIII w. Jest to kilkumetrowej wysokości i grubości oraz długości 870 metrów odcinek dawnych murów obronnych z dziewięcioma potężnymi basztami i wieżami, z których pierwsza stoi na brzegu rzeki, a ostatnia, ze stanowiącym naturalne przedłużenie dawnych fortyfikacji starym kościołem św. Mateusza (Matthäus-Kirche) w pobliżu brzegu jeziora, północną granicę lucerneńskiej Starówki.

Zegar na wieży Zytturm, najstarszy w mieście, ma od średniowiecza przywilej wybijania godzin o minutę wcześniej, niż wszystkie pozostałe w mieście. Jest to największy i najlepiej zachowany fragment średniowiecznych murów miejskich w całej Szwajcarii. Podobnie jak one, muzealny charakter ma kamienna wieża Wasserturm o wysokości 34 metrów, zbudowana około roku 1300 w nurcie rzeki Reuss.

NIEZWYKŁE MOSTY

Wieża przylega do jednego z dwu sławnych drewnianych mostów przez rzekę - Kapellbrücke - Kaplicznego. W przeszłości stanowiła również fragment umocnień miejskich, później znajdowało się w niej archiwum, skarbiec, więzienie i sala tortur. Obecnie jest symbolem miasta. Most ten, o długości około 200 metrów, ma solidną konstrukcję z drewnianych bali wbitych w dno rzeki. Podobnie jak i drugi, wzniesiony w 1408 r. Spreuerbrücke, także jako część miejskich umocnień, nieco dalej z biegiem nurtu, nie łączy obu brzegów najkrótszą drogą, a więc prostopadle do nich, lecz ukośnie.

Niezwykły kształt mostu wymusiło bagienne dno, w które nie udawało się wbijanie pali zgodnie z zamierzeniami jego budowniczych. Również ten drugi drewniany most - Spreuerbrücke nie stanowi linii prostej. Oba są zadaszone, chroniąc przechodniów przed opadami, a nawet wiatrem. W ich trójkątnych sklepieniach umieszczono, w pierwszym około 100, w drugim blisko 70 też trójkątnych paneli z namalowanymi w XVII w. obrazami, co powoduje, że ogląda się je także jako swoistą ekspozycję muzealną na świeżym powietrzu. Na moście Kapellbrücke obrazy te przedstawiają sceny z dziejów Lucerny i Szwajcarii, na Spreuerbrücke poświecone zostały tematyce śmierci.

Te drugie namalował w latach 1626 - 1635 Caspar Meglinger. Pierwszy z tych mostów spłonął w roku 1993 i w trakcie odbudowy został nieco przebudowany. Ale w materiałach jakie otrzymałem w Centrum Informacji Turystycznej na dworcu nie ma na ten temat ani słowa. Most Kapellbrücke i wieża Wasserturm są podobno najczęściej fotografowanymi obiektami w całej Szwajcarii.