Tarnobrzeg. Odszedł kapitan Bolesław Chmielowiec pseudonim "Komar"

Bolesław Chmielowiec urodził się w 1920 roku w Nowinach. We wrześniu 1939 roku został członkiem Straży Obywatelskiej w Radomyślu. Od 1940 roku był żołnierzem Związku Walki Zbrojnej, a następnie od lutego 1942 roku żołnierzem Armii Krajowej. W 1943 roku dołączył do oddziału partyzanckiego Narodowych Sił Zbrojnych pod dowództwem kapitana Wacława Piotrowskiego pseudonim Cichy.

Oddział należał do 1. Pułku Legii Nadwiślańskiej dowodzonej przez cichociemnego majora Leonarda Zub-Zdanowicza pseudonim Ząb. Po wkroczeniu sowietów w grudniu 1944 roku "Komar" został siłą wcielony do Marynarki Wojennej Ludowego Wojska Polskiego, otrzymał przydział w Gdyni. Do ucieczki z wojska w maju 1945 roku służył w orkiestrze wojskowej Marynarki Wojennej.

W maju 1945 roku zagrożony aresztowaniem zdezerterował i powrócił na Lubelszczyznę, gdzie ponownie dołączył do konspiracji. Od maja 1945 roku do kwietnia 1947 roku walczył w oddziale Narodowego Zjednoczenia Wojskowego pod dowództwem porucznika Stanisława Młynarskiego pseudonim „Orzeł”.

Brał udział w wielu akcjach przeciwko systemowi komunistycznemu, między innymi w rozbiciu posterunku Milicji Obywatelskiej w Zakrzówku. Za swoją działalność był kilkakrotnie aresztowany i prześladowany, a następnie inwigilowany przez służby specjalne PRL. Mówił o sobie: „Jestem nie tylko wyklęty, ale też przeklęty. Do dziś, dlatego, że głoszę prawdę mam wielu wrogów. Byłem wychowany w prawdzie i prawdę będą głosił do końca”.

W 1950 roku Bolesław Chmielowiec został aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa, więziony i torturowany. Skazany na 2 lata i 9 miesięcy pozbawienia wolności. Bolesław Chmielowiec był wieloletnim działaczem Związku Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych. Napisał książkę „Wspomnienia straconych (?) dni”. Był wielokrotnie odznaczany, między innymi Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami, Krzyżem Partyzanckim, Krzyżem Narodowego Czynu Zbrojnego oraz Złotym Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju.