Upadła na niebezpiecznym stopniu. Domaga się odszkodowania za cierpienie i ból

- Chodzi mi o to kłamstwo. O to, że jest zmowa milczenia. Bo ja najlepiej wiem o co się potknęłam. O próg z betonach kostek. Takich samych kostek, jakie są na tarasie przy administracji. Dlatego jest problem z odróżnieniem gdzie zaczyna się próg - tłumaczy zdenerwowana Janina Nowak. A jak twierdzi po jej upadku Społem zrobiło nowy próg z betonu.

O co w tym wszystkim chodzi? O cierpienie i odszkodowanie. Janina Nowak jest emerytowanym pracownikiem Społem w Stalowej Woli. Ale na emeryturze kontaktu ze spółdzielnią nie zerwała. Zapędzała się często między innymi do społemowskiej hurtowni koło wiaduktu. I tu doszło do nieszczęścia.

POKONAĆ STOPIEŃ

Było to 2 sierpnia. Jak relacjonuje pani Janina, weszła po schodach na taras budynku administracyjnego wyłożonego kostką brukową. Skierowała się w kierunku rampy, gdzie jest magazyn. Żeby wejść na rampę musiała pokonać stopień. I jak twierdzi, nie zauważyła stopnia, bo - jest tego pewna - stopień zlewał się w oczach z tarasem, bo był zrobiony z brukowej kostki. Nie zauważyła stopnia i upadła.

- Kiedy upadłam, nie straciłam przytomności i dobrze widziałem jak wyglądał i z czego był wykonany stopień - mówi. Wstać pomogła jej sprzątaczka. Zaprowadziła do biura. Stamtąd do szpitala zabrało ją pogotowie.

- Wydawało by się, że to był taki sobie upadek, a tymczasem konsekwencje były poważne - zapewnia pani Janina. Na ranę lewej nogi założonych jej zostały trzy szwy. Miała skręconą prawą stopę, potłuczone żebra. Kiedy jako tako przyszła do siebie po rehabilitacji, rozpoczęła starania o odszkodowanie. Jak się jednak okazało, potknęła się po raz drugi o ten sam stopień. Tak można określić spór o to w jakim stanie był stopień w chwili wypadku.

POMALOWANO STOPIEŃ

Pani Janina szacuje, że jakieś trzy tygodnie od wypadku, między 28 sierpnia i 4 września, stopień, który jej zdaniem był wykonany z kostki, został zdemontowany, a jego miejsce zajął stopień odlany z cementu. Pomalowano go w czarno-żółte pasy, co go teraz mocno odróżniało od pozostałego podłoża. Zawieszono także na łańcuchu tabliczkę informującą o progu. - Gdyby tak było w chwili wypadku, na pewno zauważyłabym stopień i nie upadłabym - stwierdziła w liście do Społem.

Społem poradziło pani Janinie, żeby domagała się odszkodowania od Warty, w której spółdzielnia ubezpieczyła się od odpowiedzialności za wypadki. Kiedy inspektorzy Warty poprosili Społem o przysłanie zdjęcia miejsca wypadku, otrzymali foto odnowionego progu. Ubezpieczyciel przyznał więc, że próg jest oznakowany prawidłowo i nie ma podstaw do wypłaty odszkodowania. "Nie znajdujemy żadnych podstaw do przypisania ubezpieczonemu jakiejkolwiek winy w ich utrzymaniu i oznakowaniu" - stwierdziła Warta. Pismo kończy pouczenie, że adresat listu może zaskarżyć Wartę do sądu.

STARTA FARBA

Prezes Społem Jacek Nowicki przekonuje, że spółdzielnia nie miga się z płaceniem odszkodowań za wypadki.

- Mamy teraz pięć wypadków przy pracy. Gdyby w sprawie pani Janiny Nowak była nasza wina, doszłoby do wypłaty odszkodowania - mówi. Przede wszystkim prezes absolutnie dementuje informację, że doszło do przebudowy feralnego stopnia. - Owszem, został tylko pomalowany, bo doszło do starcia warstwy farby - przyznaje.

Prezes wspomina, że o upadku ze stopnia w hurtowni dowiedział się od pani Janiny, kiedy przyszła do niego, domagając się zadośćuczynienia. - Tłumaczyłem tej pani, że nie było przebudowy stopnia, ale nie dała się przekonać - mówi. Przytacza także informację, że pani Janina nie była pierwszy raz w hurtowni, że bardzo często robiła tam wcześniej zakupy i nigdy nie spadała ze stopnia.

ZATARCIE ŚLADÓW

Jednak trzeba przyznać, że "Społem" zagrało nie fair, podsuwając Warcie zdjęcie odnowionego progu, a nie tego jak próg wykonał w chwili wypadku. Być może okazałoby się, że utrzymanie progu, którym tak zachwycił się inspektor Warty, było fatalne i można było popełnić błąd, który skutkował upadkiem. Pomalowanie go i odświeżenie można potraktować jak zatarcie śladów.
- O to kłamstwo mi chodzi, o to, że robią ze mnie głupią - denerwuje się pani Janina.

Nadal upiera się, że próg został przerobiony, a nie tylko pomalowany. Ma na to nawet pisemne oświadczenie jej syna, który dzień po wypadku poszedł do hurtowni odebrać jej rower. Widział to miejsce i także potwierdza, że próg był wykonany z kostki, że nie był betonowy, jak teraz.
Pani Janina jak ostatniej deski ratunku trzyma się pomysłu, że jak się napisze o jej nieszczęściu, to znajdą się świadkowie, klienci hurtowni, którzy potwierdzą, że prób został przerobiony. Wtedy ułatwi to jej wyciągnięcie od Społem zadośćuczynienia za ból, jaki do dziś odczuwa po wypadku.