Uroczyście obchodzili 50-lecie Szkoły Podstawowej w Trześni

To był wyjątków dzień dla mieszkańców Trześni, którzy przyszli całymi rodzinami na obchody jubileuszu do szkoły. O obchodach przypominały liczne kroniki, które można było oglądać w murach placówki, zdjęcia byłych dyrektorów i pracowników. To także sama uroczystość przygotowana przez obecnych nauczycieli i uczniów, dla których szkoła, to miejsce, gdzie można realizować swoje pasje i rozwijać zainteresowania.

SZKOŁA TO MY

Anna Sośniak, dyrektor szkoły witając gości przypomniała jakże ważną historię szkoły. - Jubileusze mają to do siebie, że skłaniają do wspomnień i refleksji nad przebytą drogą - mówiła. - Jak dotąd wspomnienia to jedyny wehikuł czasu, jakim dysponujemy. To już okrągłe pół wieku, gdy w murach trześniowskiej Tysiąclatki zabrzmiał pierwszy dzwonek, oznajmiający początek nowego roku szkolnego.

Dyrektor Sośniak zaznaczyła, że tradycje oświatowe w Trześni mają znacznie dłuższe tradycje niż sięga pamięć najstarszych mieszkańców. Źródła historyczne podają, że w 1856 roku, czyli 155 lat temu została założona szkoła zimowa, która mieściła się w drewnianym budynku. - W 1886 roku została przemianowana na jednoklasową, by w 1902 roku na dwuklasową - przypominała dyrektorka. - Nowy, murowany budynek powstał w 101 lat temu, co pozwoliło na utworzenie trzeciej klasy. Obiekt ten istnieje do dziś. Mieści się w nim ośrodek zdrowia, lokale mieszkalne i biblioteka publiczna. Szkoła, w której się dziś znajdujemy jest kontynuatorką długoletnich i pięknych tradycji, dawnych szkół.

Mówiąc i jubileuszu, nie można było nie wspomnieć tych, dzięki, którym szkoła powstała. To właśnie z myślą o nich, budowniczych, przy głównym wejściu do szkoły odsłonięto pamiątkową tablicę z napisem "W hołdzie pamięci budowniczym szkoły w 50 rocznice jej istnienia. Wdzięczni nauczyciele, uczniowie i mieszkańcy Trześni".

TRUDNE CZASY

Wśród honorowych gości, była między innymi Irena Cichoń, która kierowała placówką w latach 70 i 80- tych. W tamtych latach, jak wspominała dyrektorka, szkoła obok nauki w klasach od pierwszej do ósmej, prowadziła kursy wieczorowe dla analfabetów i absolwentów, którzy zakończyli swoją edukację na siódmej klasie. Mówiąc o zawodowej przeszłości Irena Cichoń, przyznała, że były to trudne czasy. - Trzeba było balansować między różnymi problemami - nie kryła była dyrektorka. - Chodziło o religię, spokój i wychowanie patriotyczne. Ale dzięki gronu nauczycielskiemu, udało nam się wszystko zrealizować.

Dawna szkoła, to przede wszystkim wychowankowie, z których wielu pani Irena wspomina do dziś. - Uczniowie byli bardzo dobrzy i chcieli się uczyć - mówiła. - Mieli aspiracje. Chcieli zdobywać ciekawe zawody. Czasy nie były łatwe, ale oni byli bardzo ambitni.