Austria. I ty możesz zostać wędrowcem

Wszystkim, którzy pragną podążyć śladami zapalonych wędrowców, Austria, w dwóch trzecich złożona z terenów górzystych, oferuje pełnię szczęścia i mnóstwo świetnie przygotowanych szlaków.

Około trzydziestu lat temu, z myślą o przybliżeniu turystom, nie tylko zresztą zagranicznym, najpiękniejszych krajobrazów Austrii, powstało dziesięć szlaków dalekobieżnych, przecinających cały kraj - ze wschodu na zachód, z północy na południe oraz w linii ukośnej. Dalekie wędrówki to nie tylko intensywne obcowanie z przyrodą. Są one wyrazem pewnej filozofii życia, przypominają podróż do wnętrza siebie, coś na kształt nieustannego wewnętrznego dialogu. Oczywiście motywacją dla miłośników trekkingu jest także żyłka sportowa, potrzeba zadbania o zdrowie i tęsknota za przygodą, ale także ożywienie kontaktów międzyludzkich, na przykład podczas spotkań w schroniskach przy szlaku. Oddając się pasji dalekich wędrówek należy się uzbroić w podstawową rzecz: czas.

Wyprawy trekkingowe wymagają również dosyć dobrej kondycji: każdego dnia trzeba maszerować przynajmniej 6 godzin i jeśli ktoś nie jest wytrenowany, lepiej żeby nie podejmował się takiego wysiłku. Obowiązkowym wyposażeniem wędrowca jest zarówno lekka odzież na upał, jak i ciepłe ubranie w przypadku nagłego ochłodzenia. Ponadto powinien mieć dobrą kurtkę, rękawiczki, wełnianą czapkę i ochronę przeciwdeszczową. Dobrze jest mieć ze sobą apteczkę pierwszej pomocy, latarkę (przydatną w schroniskach) i prowiant. Waga plecaka nie powinna przekraczać 15 kg. Niezbędnym atrybutem wędrowca jest przewodnik i dobre mapy, które można otrzymać za pośrednictwem Austriackiego Związku Alpejskiego. Sprawą jednak chyba najważniejszą są buty: polecamy lekkie buty górskie, usztywnione w kostce. I ważna uwaga: nowe buty trzeba koniecznie rozchodzić - każda stopa musi się przyzwyczaić do nowego obuwia.

Na koniec kilka praktycznych wskazówek: wiele schronisk, szczególnie w Alpach, oferuje zniżki dla członków związków (np. Związku Alpejskiego, Miłośników Przyrody itp.). Członkostwo opłaca się już przy dwóch lub trzech noclegach. Niektóre schroniska dysponują ograniczoną ilością miejsc noclegowych, dlatego u szczycie sezonu warto wykonać telefon i zarezerwować miejsce z wyprzedzeniem (numery znajdują się w przewodnikach). Na koniec uwaga: szlak dalekobieżny to zwykle wyprawa w jedną stronę, dlatego radzimy zasięgnąć informacji, jakimi środkami transportu można powrócić z miejsca docelowego do punktu wyjścia. Amatorom trekkingu rzadko zdarza się przejść dwa razy tym samym szlakiem.