Kolorowe neony w Radomiu świeciły w czasach PRL. To były niezwykłe szyldy, reklamy. Ulice wyglądały pieknie. Zobacz te najsłynniejsze

Neony w PRL-u rozświetlały Radom, najwięcej było ich oczywiście na ulicy Żeromskiego, ale ulice Traugutta, Focha, czy 1-go Maja też nie miały się czego wstydzić. Najwięcej neonów mieliśmy w Radomiu w latach 70-tych, ale i wcześniej były w mieście. W Polsce pierwsze neony były już w latach 20-tych i 30-tych XX wieku. I wcale nie Warszawa słynęła z nich najbardziej. Prym pierwszeństwa należał do Katowic, stolica Górnego Śląska była nawet nazywana miastem tysiąca neonów.

Ale wrócimy do Radomia, i w naszym mieście smutne czasy PRL-u rozświetlały neony. Nawet, jeśli sklepowe półki były puste to nad wejściem świecił neon. Kolorowe, fantazyjnie kształtowane szklane rurki przyciągały oko. Chyba, że akurat szlachetny gaz, którym owe rurki były wypełnione się ulotnił, to wtedy neon przestawał działać.

Neony w PRL-u nie były typowymi reklamami, bo takie w PRL-u właściwie nie funkcjonowały, ale miały walor estetyczny. Były projektowane przez grafików, artystów, czy architektów. Wykonywali je rzemieślnicy z Przedsiębiorstwa Usług Projektowych "Reklama". Centrala od 1956 działała w Warszawie, ale oddziały miała w miastach wojewódzkich.

Radomskie neony to na przykład "Radoskór" na sklepem firmowym przy Żeromskiego, napis, ale też charakterystyczne kolorowe buciki. Swój neon miał Orbis, ale i sklep Merino na rogu ulicy Rwańskiej i Wałowej. Świecił też wielki napis "Sezam" i "Delikatesy", no i oczywiście wielki szyld "PSS". Radomianie pamiętają też świecący napis "Kasia" na sklepie spożywczym przy ulicy Żeromskiego. A wychodzącym z dworca PKP ukazywał się neon "Witamy w Radomiu" z herbem miasta, całość była umieszczona na szczycie bocznej ścianie kamienicy przy ulicy Traugutta, nad restauracją.