Koniec remontu Biblioteki Publicznej w Radomiu. Ogrodzenie przy ulicy Piłsudskiego i sam budynek pięknie się prezentuje

Remont zabytkowego ogrodzenia Miejskiej Biblioteki Publicznej, to był kolejny etap modernizacji całego obiektu. Prace były prowadzone pod nadzorem konserwatora zabytków. Inwestycja została dofinansowana kwotą 150 tysięcy złotych ze środków Samorządu Województwa Mazowieckiego. Resztę pieniędzy zabezpieczyło miasto.

Teraz front całej tej posesji wygląda naprawdę pięknie i dodaje uroku całej ulicy Piłsudskiego. Zresztą jest to piękny zabytkowy obiekt. Chcemy, by jak najlepiej służył radomianom. Dlatego jeszcze w tym roku sfinansujemy montaż, przy głównym wejściu, windy dla osób z niepełnosprawnościami

– zapowiada wiceprezydent Radomia Mateusz Tyczyński.

Przypomnijmy, że już w ubiegłym roku zaczęto remontować ogrodzenie budynku biblioteki, ale na dalszą część prac zabrakło pieniędzy. W tym roku, dzięki wsparciu władz samorządowych Mazowsza można było dokończyć prace. Modernizacja rozpoczęła się w lipcu.

Przy modernizacji trzeba było między innymi oczyścić żeliwne elementy płotu, który po renowacji wróci na swoje miejsce.
W trakcie remontu dojście do biblioteki jest możliwe bez większych problemów - furtki i brama wjazdowa były remontowane w ubiegłym roku.

Trzeba wiedzieć, że główne prace remontowe zostały przeprowadzone w ubiegłym roku. Modernizacja budynku biblioteki była konieczna, bo część murów wymagała osuszenia, oraz izolacji od przedostającej się wody z gruntu. Zakres robót obejmował wtedy remont elewacji ściany frontowej, a także wymianę drzwi i schodów budynku.

Wyremontowano wówczas także część ogrodzenia biblioteki, które znajduje się od strony zachodniej posesji, czyli przy ulicy Piłsudskiego. Ogrodzenie zbudowano z prętów metalowych na wysokiej podmurówce, ale stan tej podmurówki wymagał naprawy. Od lat nie poprawiane ogrodzenie mogło zawalić się.

Remont liczącego 130 lat budynku był konieczny nie tylko ze względów estetycznych, ale przede wszystkim chodziło o bezpieczeństwo. Użytkownicy podkreślali, że wskutek zmiennej pogody zwłaszcza wichrów i dreszczów, część elewacji uległa zniszczeniu. Podsiąkała też woda do fundamentów po większych opadach deszczu.

- Ostatni większy remont budynek naszej biblioteki przeszedł w 1992 roku, czyli ponad 30 lat temu – mówił nam wówczas dyrektor biblioteki Przemysław Czaja. Właśnie ponad 30 lat temu z siedziby przy ulicy Piłsudskiego 12 wyprowadzało się Muzeum, a w to miejsce przeniosła się właśnie biblioteka, urzędująca wcześniej przy ulicy Żeromskiego.

Z kolei trzy lata temu został zmodernizowany dach biblioteki. Po tym remoncie przyszedł więc czas na poprawę ściany frontowej ze stiukami. Część z nich uległo już trwałemu uszkodzeniu.

Sama biblioteka, jak też i ogrodzenie wpisana jest do rejestru zabytków Radomia. Budynek obecnej biblioteki powstał w roku 1892 dla rejenta Władysława Kulczyckiego w postaci pałacu wzorowanego na antycznej willi. Po zakupie budynku w 1896 przez Handlowe Towarzystwo Akcyjne dobudowano od strony południowej drugi piętrowy budynek aż do budynku sądu. Po I wojnie światowej budynek zajmowała Polska Macierz Szkolna następnie mieścił się Łódzki Bank Handlowy, później Warszawski a w okresie okupacji hitlerowskiej Niemcy zaadaptowali budynek na potrzeby telekomunikacji nadbudowując nad willą piętro. Od roku 1945 budynek stanowił siedzibę Muzeum Okręgowego i dla muzeum w latach 1982-1984 została dobudowana część zaplecza magazynowego o dwóch kondygnacjach z antresolą po stronie południowej przylegającej do budynku sądu. W 1992 roku budynek przeznaczono na siedzibę Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej obecnie Miejskiej Biblioteki Publicznej imienia Józefa i Andrzeja Załuskich.

Z kolei sama biblioteka w Radomiu powstała 16 czerwca 1922 roku. Wówczas po raz pierwszy udostępniono mieszkańcom księgozbiór, liczący 461 woluminów. Inicjatorką utworzenia radomskiej biblioteki była ówczesna przewodnicząca Rady Miejskiej Maria Kelles-Krauzowa, a realizatorką tej idei, organizatorką, pierwszą pracownicą i kierowniczką biblioteki została Florentyna Jakubczakowa.