Masz te niepokojące objawy? Nie lekceważ ich. To może być SM czyli stwardnienie rozsiane

Zobacz wideo: 500 plus. Od lutego 2022 nowy nabór - wnioski tylko online

Stwardnienie rozsiane charakteryzuje się zmianami w obrębie ośrodkowego układu nerwowego, tzn. mózgu i rdzenia kręgowego.
Główną istotą zmian jest uszkodzenie osłonek mielinowych włókien nerwowych. Stąd właśnie bierze się określenie demielinizacja. W miejscach niszczenia mieliny powstają „stwardniałe blizny”. Lekarz diagnozę stawia na podstawie szeregu badań, miedzy innymi rezonansu magnetycznego.

Początkowe objawy stwardnienia rozsianego pojawiają się pomiędzy 20. a 30. rokiem życia. Stwardnienie rozsiane charakteryzuje się występowaniem rzutów choroby, dla których właściwe jest pojawienie się nowych objawów neurologicznych, które trwają kilka sekund lub minut i powtarzają się kilkukrotnie w ciągu doby.
Początki stwardnienia rozsianego, jak czytamy na medicover.pl charakteryzują się pojawieniem zwykle jednego objawu. Najczęściej pierwszym objawem jest pozagałkowe zapalenie nerwu wzrokowego. Chory zaczyna słabiej widzieć. Objawy mogą narastać przez kilka dni lub wystąpić nagle, a także nawracać po jakimś czasie. Bardzo ważne jest, aby jak najszybciej udać się do lekarza, gdyż wczesne wykrycie stwardnienia rozsianego daje chorym nadzieję na nowoczesne leki i w miarę normalne funkcjonowanie.
Pojawiają się także zaburzenia czucia w obrębie kończyn. Często chorzy uskarżają się na mrowienie, drętwienie, kłucie czy uczucie przypominające porażenia prądem.

Zaburzenia widzenia objawiające się niewyraźnym i zamazanym widzeniem, bólem gałki ocznej, podwójnym widzeniem, zaburzeniem widzenia kolorów, a nawet nagłym zaniewidzeniem lub ślepotą oka. Zaburzenia widzenia mogą wystąpić nagle lub narastać w ciągu kilku dni. Są efektem pozagałkowego zapalenia nerwu wzrokowego i zmian, jakie zachodzą w nerwie wzrokowym.
Wraz z postępem choroby mogą pojawić się niedowłady jednej bądź obu nóg lub nóg i rąk. Równie często w trakcie rzutu pacjenci uskarżają się na zaburzenia czucia powierzchniowego, zaburzenia płynności ruchów. Chory często zatacza się, ma problemy z płynnym chodzeniem.
Powszechnymi objawami są także: oczopląs i zaburzenia ruchu gałek ocznych, jak również problemy z utrzymaniem równowagi i zawroty głowy.
Najczęściej występujące objawy

• zaburzenia widzenia (podwójne widzenie, oczopląs)
• zaburzenia czucia (mrowienia, drętwienia, kłujący ból);
• zaburzenia ruchowe (niedowład, ciężkość kończyn);
• zaburzenia równowagi i koordynacji ruchów;
• ciągłe zmęczenie (utrata energii fizycznej i psychicznej);
• depresja;
• zaburzenia snu;
• zaburzenia funkcji zwieraczy (trudności w utrzymaniu moczu lub stolca);
• spastyczność (nadmierne nieprawidłowe napięcie mięśni);
• odczuwanie bólu;
• zaburzenia funkcji poznawczych (problemy z koncentracją, zapamiętywaniem).

W zależności od tego, który nerw został zaatakowany, pacjent może zgłaszać szereg różnych, innych dolegliwości, jak np. drżenie dłoni i wypadanie przedmiotów z rąk, problemy z pisaniem, zaburzenia słuchu, zaburzenia mowy, drgawki czy napad padaczkowy.
Często chorzy na SM cierpią także na depresję, szczególnie po dłuższym okresie choroby.

Przyczyny stwardnienia rozsianego ciągle jeszcze nie zostały dokładnie określone. Najczęściej jest uznawane za chorobę autoimmunologiczną, czyli taką, w której za niszczenie komórek układu nerwowego odpowiedzialny jest układ odpornościowy.