Rogatka tio jeden z obiektów zabytkowych uratowanych przez majora Osińskiego
(fot. Politechnika Radomska)
- Chcemy upamiętnić bohatera walk o wolność Polski a także miłośnika Radomia i opiekuna zabytków naszego miasta - mówi Aleksander Sawicki, przewodniczący Społecznego Komitetu.
Jednym z zabytków, którego wartość wydobył major Osiński była Rogatka, dziś użytkowana jako Galeria Sztuki, przez Politechnikę Radomską. Dlatego społecznicy chcą, aby tablica przypominająca postać Michała Tadeusza Osińskiego zawisła właśnie na tym budynku.
Duże zasługi położył też major w przywracaniu pamięci o Piotrówce.
- My kontynuowaliśmy jego zamiar - wspomina Sawicki. Dzięki Społecznemu Komitetowi radomska Piotrówka stała się ważnym elementem historii miasta.
Był założycielem Klubu Miłośników Radomia oraz współtwórcą Radomskiego Towarzystwa Naukowego. Prace nad tablicą są już zaawansowane. Społecznicy chcą, aby była gotowa na 29 września. Tego dnia bowiem przypada 120 rocznica urodzin Michała Tadeusza Osińskiego.
Tę rocznicę grono młodszych przyjaciół i znajomych majora spotka się na mszy świętej odprawionej w intencji majora Michała Tadeusz "Brzęk" Osińskiego oraz jego żony, Zofii.
Msza rozpocznie się o godzinie 12 w kościele garnizonowym przy Placu Konstytucji 3 Maja.
Przed i po mszy na grobach Osińskich w Kwaterze Legionistów na cmentarzu przy ulicy Limanowskiego zapalone zostaną znicze.
Michał Tadeusz Osiński pseud. "Brzęk" (1892-1983) był legionistą, uczestnikiem marszu Pierwszej Kadrowej na Kielce. Będąc w 1 Pułku Piechoty Legionów Polskich brał udział w bojach pod Nowym Korczynem, Laskami - Anielinem i Krzywopłotami. Przeszedł cały szlak bojowy kawalerii, uczestnicząc w bojach pod Marcinkowicami, Nidą w Lubelskiem i pod Kostiuchnówką.
W Radomiu włączył się w działania Polskiej Organizacji Wojskowej, wszedł do radomskiej organizacji Związku Pogotowia Wojskowego, uczestniczył w rozbrojeniu oddziałów austriackich, zajął się też formowaniem Samodzielnego Szwadronu Radomskiego.
Podczas wojny polsko-bolszewickiej w czerwcu 1920 roku został ciężko ranny. Awansowano go na porucznika, z czasem zaś na rotmistrza.
W roku 1923 stworzył w Radomiu oddział Związku Legionów Polskich i Obwód Radomski Związku Strzeleckiego, którym prezesował. Kierował też oddziałem Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny.
W 1924 roku był jednym z inicjatorów wzniesienia w Radomiu pomnika "Czynu Legionów"
6 sierpnia 1939 roku otrzymał awans na majora rezerwy. Walczył w we wrześniu 1939 roku i dostał się do niewoli niemieckiej.
Po wyzwoleniu powrócił do Radomia i włączył się aktywnie do działań społecznych. Stał się wkrótce jednym z najbardziej znanych radomskich działaczy regionalnych.
Zmarł 10 września 1983 roku jako ostatni żołnierz 1 Kompanii Kadrowej Legionów Polskich. Został pochowany z honorami wojskowymi w kwaterze legionistów na cmentarzu przy ulicy Limanowskiego.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
