Pogrzeb Andrzeja Burskiego. Radomianie pożegnali zmarłego doktora, samorządowca i posła

- Pan Bóg stworzył nas także dlatego, by służyć innemu człowiekowi, pragnął leczyć każdego i takim był świętej pamięci doktor - mówił ksiądz podczas kazania w mszy pogrzebowej za duszę zmarłego Andrzeja Burskiego.

Msza święta żałobna odbyła się się w środę 8 stycznia o godzinie 12.00 w kościele pod wezwaniem Matki Bożej Miłosierdzia w Radomiu przy ulicy księdza Staniosa. Przybyło wielu radomian, którzy na swojej drodze spotkali doktora. Obecni byli samorządowcy, lekarze, byli pacjenci doktora Andrzeja Burskiego.

Radomski lekarz zmarł 4 stycznia po długiej chorobie, Był jednym z najbardziej znanych i zasłużonych lekarzy radomskich. Był nie tylko lekarzem, ale i politykiem, samorządowcem. Miał 80 lat.

Andrzej Burski urodził się 26 października 1939 roku w Radomiu. O tych narodzinach także mówił ksiądz podczas kazania twierdząc, jak ciężki los musiała znosić rodzina Andrzeja Burskiego w drugim miesiącu wojny światowej. Ojciec Andrzeja Burskiego, Eugeniusz, był oficerem Wojska Polskiego, uczestnikiem kampanii wrześniowej, żołnierzem Polski Podziemnej, Został zamordowany w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu, odznaczony pośmiertnie Krzyżem „Virtuti Militari”.

Andrzej Burski w 1956 roku zdał egzamin maturalny w liceum imienia Syrokomli w Radomiu. W 1963 roku ukończył w raz żoną Irminą studia na Akademii Medycznej w Łodzi uzyskując dyplom lekarza. Po ukończeniu studiów pracował w Przychodni Przemysłowej w Radomiu, gdzie uzyskał I stopień specjalizacji z medycyny przemysłowej. Od 1966 roku, aż do przejścia na emeryturę, zatrudniony w Szpitalu Miejskim w Radomiu, który następnie został przekształcony w Radomski Szpital Specjalistyczny im. dr. Tytusa Chałubińskiego.

Podczas pracy w Oddziale Wewnętrznym II pod kierownictwem dr. Aleksandra Surdackiego uzyskał w 1969 roku specjalizację I stopnia z chorób wewnętrznych, a w 1973 roku specjalizację II stopnia z chorób wewnętrznych. W 1976 roku po przejściu dr. Surdackiego na emeryturę został najmłodszym w historii Szpitala ordynatorem. Funkcję tę sprawował aż do przejścia na emeryturę. W 1979 roku obronił pracę doktorską uzyskując tytuł doktora nauk medycznych. Był autorem wielu artykułów naukowych w polskich czasopismach medycznych, głównie z zakresu endokrynologii, diabetologii, kardiologii i balneologii.

Pod jego skrzydłami specjalizację uzyskało kilkudziesięciu znanych radomskich lekarzy internistów. Pod koniec lat 80-tych zorganizował pierwszy w regionie ośrodek dializoterapii, który w późniejszych latach ewoluował w samodzielną stację dializ i oddział nefrologiczny. Dwukrotnie pełnił funkcję Zastępcy Dyrektora do spraw Lecznictwa.

Poza pracą zawodową angażował się w działalność towarzystw naukowych, działalność samorządową i polityczną. Był wieloletnim prezesem zarządu Radomskiego Towarzystwa Lekarskiego oraz członkiem Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Lekarskiego.

Był posłem na Sejm X kadencji, radnym Rady Miejskiej w Radomiu.

Za swoje osiągnięcia został uhonorowany odznaczeniami państwowymi, przede wszystkim Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Złotym Krzyżem Zasługi. Andrzej Burski spoczął na cmentarzu przy ulicy Limanowskiego.