Uczennica radomskiego liceum imienia "Kochanowskiego" napisała książkę o Annie Zawadzkiej, siostrze Tadeusza Zawadzkiego „Zośki”

Więcej ciekawych i ważnych informacji znajdziesz na stronie głównej ECHODNIA.EU/RADOMSKIE

- Moje zainteresowanie tą postacią zaczęło się od... własnej rodziny. Mój dziadek ze strony mamy nazywa się Zawadzki - mówi Karolina Czerwińska. - Kiedy przeczytałam powieść "Kamienie na szaniec" Aleksandra Kamińskiego zastanowił mnie ten zbieg okoliczności w nazwisku. Pomyślałam - a nuż są jakieś rodzinne tradycje?... Zaczęłam drążyć...

Od opowieści dziadka

Zaczęła od zbiorów opowieści dziadka. Niestety! Trop okazał się błędny. Ale historia chłopców z "Kamieni na szaniec" tkwiła w niej coraz mocniej. Poszukiwała wiadomości o losach także innych bohaterów. Wtedy zapoznała się z postacią Anny, nieustraszonej harcerki, walczącej już po śmierci brata w 1943 roku, w powstaniu warszawskim.

- Ta powieść zmieniła całkowicie mój światopogląd - opowiada Karolina. - Napisanie książki nią inspirowanej było swego rodzaju wewnętrzną potrzebą rozpowszechniania ideałów, które sprawiły, że mój kraj jest wolny.

- Istotny jest fakt, że bohaterowie "Kamieni" byli tylko trochę starsi ode mnie - zastanawia się Karolina. - Przecież oni też mieli swoje plany i marzenia, a walczyli i gotowi byli oddać swoje życie za Polskę. Głównie wzór tamtejszych kobiet został w mojej pamięci nieskazitelny. To właśnie chciałam przekazać - jak wielcy ludzie odeszli.

Przygoda z historią

W 2019 roku zaczęła poszukiwania wiadomości o Annie i innych bohaterach "Kamieni". Zaczęły się spotkania, rozmowy wsparte fotografiami, listami, dokumentami. Wszystkiego dowiadywała się od ludzi, którzy ich znali.

- Mimo mojego wieku chcieli dać mi tę szansę opowiedzenia historii. Pragnęli by ktoś to rozpowszechnił, historię cichych bohaterów, tak jak mówiłam głównie kobiet, które zrewolucjonizowały nasz kraj - podkreśla Karolina.

Uważa, że taka książka poruszy też problem samotności i zapomnienia historii polskiej oraz ludzi, którzy są jej świadkami. Przekaz jest prosty - przeszłość nie umiera. To, co działo się przez ostatni rok, jest najpiękniejszą przygodą.

- Dlatego teraz jestem gotowa o tym powiedzieć. I nie chodzi o rozgłos mojej osoby - mówi Karolina. - Chodzi o nazwisko, które szczyci się dumą. Dlatego historia Anny Zawadzkiej i jej bliskich powstała. By przeszłość nie umarła, a ludzka pamięć nie zniknęła.

Karolina jest w kontakcie z Muzeum Powstania Warszawskiego. Na ostatnich obchodach rocznicy wybuchu powstania dzięki Muzeum poznała kilku "wiekowych" już ludzi, którzy przekazali jej swoje wspomnienia.

Muzeum udostępniło instagram Karoliny, na którym publikowała zebrane do książki materiały. Miała też z pracownikami już jedną rozmowę na temat pracy młodych nad przeszłością. - Taki mini wywiad - jak sama określa.

Mottem książki Karoliny Czerwińskiej są słowa Wisławy Szymborskiej "Wieczność umarłych dotąd trwa, dokąd pamięcią im się płaci". A tytuł jej książki brzmi "Opowiedz mi druhno - z życia Anny Zawadzkiej"

Ilustrowana zdjęciami i dokumentami z okresu II wojny światowej książka już czeka na korektę.

Jej bohaterka

Anna Zawadzka (urodzona 8 lutego 1919 w Warszawie, zmarła 22 czerwca 2004 tamże) – anglistka, nauczycielka i autorka podręczników, zasłużona instruktorka harcerska, siostra Tadeusza Zawadzkiego „Zośki”, córka profesora Józefa Zawadzkiego i Leony z domu Siemieńskiej. W latach 1937–1942 drużynowa 14 Warszawskiej Żeńskiej Drużyny Harcerskiej. W latach 1942–1944 była komendantką Hufca Szarych Szeregów Śródmieście w Warszawie i uczestniczyła w Powstaniu Warszawskim. Po II wojnie światowej pracowała w liceach warszawskich oraz na Uniwersytecie Warszawskim jako nauczycielka logiki i języka angielskiego. Po zakończeniu wojny była nadal aktywną uczestniczką życia harcerskiego.