W Galerii Słonecznej w Radomiu otwarto wystawę fotografii "Maciej Pawelec - 88"

Wernisaż wystawy, odbył się w samo południe w Galerii Akademickiej Wydziału Sztuki UTH Radom, mieszczącej się w Galerii Słoneczna w Radomiu przy ulicy Chrobrego 1, I piętro. Tego samego dnia odbyło się też oprowadzanie kuratorskie, które poprowadził autor wystawy, Maciej Pawelec.

Przybyłych w imieniu Wydziału Sztuki powitał profesor Łukasz Rudecki. Potem o wystawie mówili Katarzyna Pietrzak, kuratorka Galerii i Tomasz Grzyb, jeden z kuratorów wystawy. Tomasz Grzyb podkreślił zarówno ekspresyjność tych fotografi jak i ich wartość dokumentu. Drugim kuratorem jest Sebastian Klochowicz, który prowadził transmisję wernisażu on- line na Facebooku Wydziału Sztuki.

Prezentowana wystawa "Maciej Pawelec - 88" przedstawia zapis 88 dni podróży autora po Syberii w 2018 roku.

Fotograf skupił swoją uwagę w szczególności na realizacji swojego marzenia z dzieciństwa, a mianowicie zobaczeniu Jeziora Bajkał. Podczas tej podróży poznał wspaniałych ludzi i odwiedził miejsca o których wydawałoby się czas zapomniał.

88 dni w podróży po Syberii, Maciej Pawelec przebył samolotem, koleją, autem, na rowerze i pieszo.

Jak mówił podczas wernisażu, wyruszył w lutym 2018 roku, wiedziony przygasłym marzeniem z dzieciństwa - Jeziorem Bajkał, pobudzonym na nowo w pewien marcowy wieczór na spotkaniu z podróżnikiem Romualdem Koperskim.

- Wtedy to też po raz pierwszy usłyszałem o wiosce Wierszyna, założonej przez dobrowolnych osiedleńców z Polski na początku dwudziestego wieku. Bardzo chciałem tam trafić i udało się, a pobyt w niej był najdłuższym przystankiem, trwającym miesiąc. Droga pokazała, że takich miejscowości jest więcej, jak choćby swojsko brzmiący Białystok - opowiadał autor,nieocenioną pomocą na wielu etapach podróży przyszli mu katoliccy księża z ojczyzny, sprawujący swoją posługę w tych dalekich stronach. Zapewnili dach nad głową, strawę i możliwość udziału w odwiedzinach parafian, mieszkających nierzadko w promieniu kilkuset kilometrów.

- Mogłem wniknąć w ważne miejsca i przestrzenie, wcześniej niedostępne nie tylko z braku auta- podkreślal Maciej Pawelec.

Bajkał, przy wielu zmianach planów, był i pozostał dla niego celem - i nagrodą. Ostatnim etapem jego syberyjskiej włóczęgi był pobyt na wyspie Olchon, największej na jeziorze.

- To krajobrazy zatykające dech w piersi, zwalające z nóg piesze i rowerowe wyprawy. Zachowywałem się jak dziecko głodu, ale takiego wizualnego. Jak najwięcej zobaczyć, sfotografować, żeby wystarczyło na dłużej, nie uwierało pustką od środka... twierdzi autor, którego motto artystyczne brzmi: Jestem łowcą obrazu, zamykam go w klatce i uczę mówić, niech się sam broni.

Co artysta powiedział o sobie:

Urodziłem się w 1974 roku. Mieszkam w Kobylnicy nad Wisłą. Fotografia towarzyszy mi nieprzerwanie od ponad 25 lat. Dolina Środkowej Wisły kusiła pięknem odkąd sięgam pamięcią, to jej poświęciłem znaczną część swojej twórczości. Ukierunkowany na przyrodę zlekceważyłem zmiany jakie zachodziły w krajobrazie kulturowym polskiej wsi, z którym jestem silnie związany.

Przez ostatnie kilka lat realizowałem cykl „Portret Świata Pożegnalny”, to próba zamknięcia w kadrze tego, co jeszcze zostało. Jednak podróże po kraju pokazują, że ten prosty świat skończył się u nas na dobre.

Pustka tym spowodowana kierowała moje kroki coraz dalej na wschód, na Ukrainę, do Rosji, gdzie proces ten, głównie z przyczyn materialnych został znacznie spowolniony. Podsumowaniem jednej z tych wypraw jest prezentowana wystawa.