W praktyce jesteśmy już uniwersytetem! (video)

Mirosław Luft

Ma 63 lata. Radomianin. Absolwent Politechniki Warszawskiej. Pracownik naukowy, wieloletni dziekan Wydziału Transportu. We wrześniu 2002 roku powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego Politechniki Radomskiej. W kwietniu 2005 został wybrany rektorem, obecnie kieruje uczelnią już drugą kadencję. Tytuł profesora zwyczajnego otrzymał w 2009 roku. Zainteresowania naukowe: automatyka, komputerowe wspomaganie procesu projektowego, diagnostyka urządzeń kolejowych. Żonaty, dwóch synów. Hobby: turystyka, kolekcjonuje dobre filmy i muzykę

Po wielu zmianach nazw, rozmiarów i akademickich sojuszy, uczelnia uzyskała w 1996 roku status politechniki. W tym roku świętuje jubileusz 60-lecia.

Od kilku lat coraz śmielej dąży do przekształcenia się w uniwersytet techniczno - humanistyczny. O kulisach tego procesu, a także niekonwencjonalnych decyzjach i studenckich anegdotach opowiada nam rektor Mirosław Luft.

* Wyobraźmy sobie, że jest 2015 rok. Gdzie będą studiować młodzi radomianie: na politechnice, czy może uniwersytecie?
- My już od dawna praktycznie jesteśmy uniwersytetem, choć niestety, jeszcze nie z nazwy. Mamy przecież wydziały typowo humanistyczne, to jest: ekonomiczny, nauczycielski, sztuki oraz dwa instytuty na prawach wydziału: filologiczno - pedagogiczny oraz zdrowia. Natomiast trzy wydziały techniczne: mechaniczny, transportu i elektrotechniki oraz materiałoznawstwa technologii i wzornictwa dysponują ogromnym potencjałem naukowym i doskonałą infrastrukturą. Dwa pierwsze wydziały mają już po dwa uprawnienia do doktoryzowania, a ostatnio również habilitowania, czyli prawo organizowania studiów trzeciego stopnia. Dążymy teraz do uzyskania statusu tak zwanego "uniwersytetu przymiotnikowego", czyli uczelni z co najmniej sześcioma uprawnieniami doktoryzowania, z czego cztery muszą być w głównym nurcie działalności akademickiej.

* Można się zatem domyślać, że nowe kierunki będą raczej humanistyczne?
- Nie tylko, bo ciągle szukamy swojego miejsca, swojej niszy i wychodzimy naprzeciw oczekiwaniom społeczeństwa. Mamy kierunki filologiczne, ale i kosmetologię oraz nowe kierunki techniczne. O tym, że taka oferta jest akceptowana, świadczą wyniki tegorocznej rekrutacji: liczba pierwszorocznych studentów zwiększyła się o 300 osób w porównaniu do ubiegłego roku. Przekroczyliśmy tym samym magiczną liczbę 2 tysięcy studentów pierwszego roku na studiach stacjonarnych i to przy ekstremalnym niżu demograficznym, który panuje w tym roku.

* Droga do osiągnięcia tego statusu była w pana ocenie bardzo długa czy raczej "z górki"?
- To była długa, wyboista droga, którą prostujemy jeszcze dziś. W latach dziewięćdziesiątych rektorzy czterech krajowych Wyższych Szkół Inżynierskich postanowili działać razem i naciskać na ministerstwo, aby przekształcić je w politechniki. Wtedy nikt nawet nie zdefiniował co to jest politechnika, a co uniwersytet (zrobiono to dopiero w 2005 roku). Było więc bardzo ciężko uzyskać wyższą rangę akademicką. To, że jesteśmy politechniką udało się tylko dzięki temu, że zintegrowało się w tej sprawie całe środowisko parlamentarzystów z naszego regionu. Taki klimat politycznej współpracy na rzecz uczelni już się nie powtórzył. Rektorzy, profesorowie Wasilewski i Lotko, również bardzo dużo zrobili dla rozbudowy uczelni. Był wtedy boom na studia zaoczne z ekonomii, były z tego duże pieniądze i praktycznie z nich powstał chociażby gmach Wydziału Ekonomicznego, który dziś cieszy oko, choć może przydałoby się tam jakieś malowanie (śmiech).

Cała rozmowa w papierowym wydaniu Echa Dnia, w piątek 15 października