Znamy laureatów Nagrody Marszałka Województwa Mazowieckiego. Są wśród nich przedstawiciele regionu radomskiego

Uroczysta gala odbyła się w Powiatowym Centrum Kultury i Sztuki w Ciechanowie. Nagroda Marszałka Województwa Mazowieckiego, jak podkreślano, jest jednym z najbardziej prestiżowych wyróżnień na Mazowszu.

-W gronie laureatów mamy ludzi, którzy całym swoim życiem udowadniają potrzebę pracy dla lokalnych społeczności - mówił marszałek Adam Struzik. – Pasjonatów z głowami pełnymi pomysłów, ludzi niezwykle twórczych i aktywnych. Możemy śmiało nazwać ich ambasadorami naszego regionu, bo ich praca jest wizytówką całego Mazowsza, inspiracją i mobilizacją do odkrywania bogactwa naszego regionu.

Nagroda Marszałka Województwa Mazowieckiego przyznawana jest 1999 r. Wśród dotychczasowych laureatów są osoby znane w świecie kultury m.in.: Józef Hen, Barbara Wachowicz, ks. Jan Twardowski, Wojciech Siemion, Jerzy Janicki, Sława Przybylska, Maja Komorowska czy Jerzy Hoffman. Ale są to również osoby, organizacje, instytucje świetnie rozpoznawane w swoich małych społecznościach lokalnych, które codzienną, ciężką pracą budują i umacniają poczucie tożsamości regionalnej wśród mieszkańców. Każdego roku spośród wszystkich zgłoszeń kapituła konkursowa wyłania 10 laureatów, z których każdy otrzymuję pamiątkową statuetkę oraz nagrodę pieniężną w wysokości 10 tysięcy złotych.

– Przyznając tę nagrodę chcemy docenić pracę i talent ludzi wybitnych, zaangażowanych w rozwój oraz promocję naszego regionu – mówił wicemarszałek Wiesław Raboszuk. – Wśród wyróżnionych są przedstawiciele różnych pokoleń, zarówno artyści i twórcy, jak i społecznicy. Łączy ich jedno – wspólny cel, jakim jest troska o zachowanie dziedzictwa kulturowego i promowanie Mazowsza nie tylko w kraju, ale i za granicą.

Wśród laureatów znaleźli się reprezentanci regionu radomskiego. To Robert Fidos z Borkowic (powiat przysuski) i Kapela Podwórkowa „U Maxa” z Sienna w powiecie lipskim.

Robert Fidos to historyk regionalista i nauczyciel. W latach 1994-2010 dyrektor Szkoły Podstawowej i Gimnazjum w Borkowicach, a od 2010 roku wójt gminy Borkowice. Jest współzałożycielem i prezesem Stowarzyszenia na Rzecz Rozwoju i Promocji Gminy Borkowice, współzałożycielem Towarzystwa Kulturalnego im. Oskara Kolberga w Przysusze, Stowarzyszenia Pamięci Majora Henryka Dobrzańskiego „Hubala w Rudnie.

To ponadto autor przewodników turystycznych zachęcających do zwiedzania rodzimych Borkowic czy Przysuchy oraz opracowań historycznych. To właśnie z jego inicjatywy udało się zrealizować wiele ciekawych projektów takich tak: budowa pomnika majora Henryka Dobrzańskiego „Hubala” w Rudnie, odnowienie zbiorowej mogiły mieszkańców Bryzgowa zamordowanych przez hitlerowców w 1944 rok, ratowanie i odnowienie przydrożnych figurek związanych z historią regionu czy stworzenie Izby Pamięci w Gminnej Bibliotece Publicznej w Borkowicach.

Był też współzałożycielem Szkoły Muzycznej I stopnia im. Oskara Kolberga w Ruszkowicach dla uczniów z 9 gmin powiatów przysuskiego i szydłowieckiego.

Do ważnych aspektów jego pracy na rzecz lokalnej społeczności należy zaliczyć również wspieranie działalności 5 wielopoziomowej Drużyny Harcerskiej im. Emilii Plater z Borkowic poprzez pomoc i udział w organizacji wyjazdów, rajdów czy harcerskich mszy polowych. Angażuje się również w organizację wycieczek dla podopiecznych klubów seniora działających przy Gminnym Ośrodku Kultury w Borkowicach, podczas których pełni rolę opiekuna.

Historia Kapeli Podwórkowej „U Maxa” ściśle związana jest z Gminnym Ośrodkiem Kultury w Siennie. Jego dyrektor, Jan Stępniakowski, dążył do utworzenia kapeli instrumentalno-wokalnej, która wykonywałaby utwory o tematyce podwórkowej.

Wśród mieszkańców miejscowości poszukiwał ludzi, którzy potrafili grać na różnych instrumentach. Pierwszym, do którego się zwrócił, był Maksymilian Pryciak, muzyk samouk współpracujący z różnymi kapelami weselnymi z Powiśla. W nowym zespole grał na banjo. Ciekawostką jest fakt, iż sam własnoręczne wykonywał te instrumenty.

Za początek działalności kapeli przyjmuje się moment skompletowania pełnego składu zespołu, czyli 1982 rok. Początkowe występy ograniczały się do udziału w uroczystościach lokalnych. Po raz pierwszy przed większą publicznością kapela wystąpiła w Przysusze w Wojewódzkim Przeglądzie Folkloru i Sztuki Ludowej. Warto przypomnieć również udział w XVIII Ogólnopolskim Festiwalu Kapel Podwórkowych w Przemyślu.

W 1996 roku kapela została członkiem Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Ratowania Folkloru Miejskiego, a w 1997 roku reprezentowała województwo radomskie i gminę Sienno na I Ogólnopolskim Festiwalu Kapel Podwórkowych w Toruniu. W 2018 roku Kapela Podwórkowa u Maxa obchodziła jubileusz 35-lecia działalności.

Podczas gali nagrodzeni zostali również zwycięzcy konkursów fotograficznego „Mazowsze bliskie sercu” oraz laureaci ubiegłorocznej edycji XXI edycji Nagrody Marszałka Województwa Mazowieckiego.