15 lat temu Jan Paweł II wrócił do Domu Ojca. Świat się zatrzymał. Wspominamy to wydarzenie, mamy unikatowe zdjęcia z Rzymu

- Od razu po wiadomości o śmierci Jana Pawła kupiłem bilet i udałem się do Rzymu - wspomina ksiądz biskup Marian Florczyk z diecezji kieleckiej. - To, co tam przeżyłem do tej pory jest jednym z najważniejszych wydarzeń w moim życiu. Kilka lat spędziłem w Rzymie, bo tam studiowałem, ale takich tłumów z całego świata nigdy nie widziałem. Ciężko było się dostać na Plac Świętego Piotra. Kiedy wreszcie tam dotarłem, uświadomiłem sobie, że chyba nie wejdę do Bazyliki świętego Piotra, żeby pomodlić się przy trumnie. Ludzie czekali po 18-20 godzin. Były tysiące osób, wielu było też młodych ludzi. Wtedy wstąpiła we mnie niezwykła nadzieja, że nie jest tak źle na świecie, skoro jest tyle młodych osób, które zostawiły wszystko - studia, pracę i spontanicznie przyleciały do Rzymu. Spali na ulicach. Pięknie zachowywali się też mieszkańcy Rzymu. Dawali koce, wodę, chętnie służyli pomocą, jak ktoś jej potrzebował. To było bardzo wzruszające. Obliczono, że w dniach śmierci i pogrzebu Jana Pawła II kilka milionów ludzi przeszło przez Plac Świętego Piotra - dodaje.

Na pogrzebie też były tłumy. Już wtedy ludzie skandowali „Santo subito!”, czyli święty natychmiast. - To był spontaniczny okrzyk „Santo subito!”. Ludzie spontanicznie przynieśli transparenty z takim napisem. I zaczęli krzyczeć. To był szok. I później ten wiatr wiejący na placu. Jak się doświadczyło tego na miejscu, to ciarki przechodziły. Wiatr, który zadzierał ornaty, potem skumulował się na trumnie. Każdy chyba pamięta te odkrywane karty ewangelii leżącej na trumnie. A jak się zerknęło na balkony Watykanu, dumnie powiewała biało-czerwona flaga. Chyba siostry ją tam umieściły. Na Placu Świętego Piotra było bardzo dużo biało-czerwonych flag. To było niezwykłe zjawisko. Z jednej strony można to odbierać jako zwycięstwo Polski, z drugiej jako wskazówki, które Pan Bóg dawał przez symboliczne czytanie ewangelii i pokazanie, kto odszedł, co dla Jana Pawła II było w życiu najważniejsze. I ta straszna żałoba. Wstrząs całego świata. Takiego pogrzebu już chyba nigdy nie będzie. Miliony na miejscu i przed telewizorami - sięga pamięcią do tamtych dni ksiądz biskup Marian Florczyk.

Pogrzeb Jana Pawła II odbył się 8 kwietnia. Mszy koncelebrowanej na Placu świętego Piotra w Rzymie przewodniczył kardynał Joseph Ratzinger, późniejszy papież Benedykt XVI. - Możemy być pewni, że nasz ukochany Papież stoi teraz w oknie domu Ojca, patrzy na nas i nam błogosławi. Tak. Błogosław nam Ojcze Święty - mówił wtedy kardynał Ratzinger, a my w Echu Dnia relacjonowaliśmy do wydarzenie.