Dyrektor Muzeum imienia Przypkowskich w Jędrzejowie odchodzi na emeryturę

Właśnie przygotował ostatnią wystawę jako dyrektor „muzeum zegarów”. Jej otwarcie odbędzie się w sobotę, 1 kwietnia, o godzinie 17 w pawilonie wystawowym. Będzie to wystawa malarstwa sztuki współczesnej ze zbiorów Biura Wystaw Artystycznych w Kielcach. Uświetni je koncert zespołu Animato, który grywa muzykę salonową i filmową.

- To jest takie moje pożegnanie z muzeum, przechodzę na emeryturę z dniem 31 marca, a 1 kwietnia przejmuje pałeczkę mój syn Jan Aleksander. Oczywiście to nasze muzeum zna od dziecka. Mam nadzieję, że doskonale da sobie radę - mówi Piotr Maciej Przypkowski.
Historia w pewien sposób zatoczyła koło, gdyż, jak mówi obecny jeszcze dyrektor, jego kontakty z Biurem Wystaw Artystycznych sięgają początków jego pracy w muzeum.

Umiłowanie do historii
Urodził się 2 lipca 1947 roku we Wrocławiu, gdzie ojciec, jako że był historykiem i fotografikiem, otrzymał pracę przy inwentaryzacji zabytków na ziemiach odzyskanych. Wkrótce potem rodzice osiedli w Jędrzejowie.
Jak mówi właściwie to całe życie z krótkimi okresami wyjazdu do szkół spędził w Jędrzejowie, w atmosferze umiłowania do historii i tradycji.
Szkołę podstawową, a potem liceum ogólnokształcące ukończył w Jędrzejowie. W 1965 roku zdał maturę i dostał się na studia na historię sztuki na uniwersytecie warszawskim.

- Z wielką przyjemnością ukończyłem te studia, ponieważ te zagadnienia mnie interesowały. Z rodzicami wyjeżdżałem zagranicę, miałem okazję obejrzenia najciekawszych muzeów i zabytków europejskich jak Luwr, British Museum, czy katedry francuskie.To ukształtowało moją osobowość. Pracę magisterską napisałem o barokowej przebudowie kościoła cystersów w Jędrzejowie, który to w XVIII wieku całkowicie spłonął i obecna jego forma jest właśnie barokowa, osiemnastowieczna – opowiada Piotr Przypkowski.

W 1971 roku, po odbyciu podróży poślubnej po Europie, 1 kwietnia rozpoczął pracę w muzeum. Początkowo jako asystent ojca, Tadeusza Przypkowskiego. Kiedy ojciec rozchorował się i w 1976 roku przeszedł na emeryturę, od stycznia Piotr został dyrektorem.

Przez te wszystkie lata…
Jak mówi odbyło się dużo wystaw – zarówno sztuki współczesnej, czasem dawnej, historycznej, nawet i technicznej.

- Udało mi się przeprowadzić kapitalny remont zabytkowych budynków muzeum, przeprowadzić konserwację wszystkich ważniejszych eksponatów, mebli i urządzić wnętrza tego muzeum. To było w latach osiemdziesiątych, w kryzysie. Na szczęście, że ministrem kultury był profesor Aleksander Krawczuk, historyk z Krakowa, bardzo nam wtedy pomógł przy pozyskiwaniu środków na te remonty – wspomina wieloletni dyrektor.

ZOBACZ TAKŻE: Muzeum Sztuki Nowoczesnej zawitało nad Wisłę

(Dostawca: x-news)

Ważnym momentem było przeprowadzenie remontu kapitalnego pawilonu wystawowego, który został wybudowany w latach sześćdziesiątych i oddany do użytku w 1969 roku. W 2006 roku nie nadawał się do użytku, ale ze środków europejskich, pozyskanych przy pomocy starosty Edmunda Kaczmarka, został wyremontowany. Właśnie tam odbywają się wystawy, koncerty, spotkania.

W 2012 roku przeprowadzona została całkowita reorganizacja wystawy zegarów słonecznych ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Powstała kompletnie odmienna aranżacja z nowymi gablotami i wystrojem wnętrza, eksponaty zyskały nowy wygląd w porównaniu do poprzedniej z lat osiemdziesiątych.
Zmienił się wystrój wnętrza. Na ścianach pojawiły się gwiazdozbiory, znaki zodiaku, na sufitach galaktyka czy układ Kopernika.

- Bardzo ważnym dla mnie momentem był remont ogrodu w 2014 roku, który zaprojektował według pomysłu mojego ojca, profesor Gerard Ciołek, wybitny historyk sztuki ogrodowej i planista ogrodów – podkreśla Piotr Przypkowski.
Znajdują się w nim tak zwane schody wodne, czyli zespół basenów, przez które kaskadowo przelewa się woda z góry na dół. Mur z wnękami z ławami do siedzenia, w środku których znajdują się symbole astrologiczne jak znaki zodiaku, symbole żywiołów czy planet. Natomiast w centrum, otoczony żywopłotem, mieści się tak zwany „ogród czasu”. Są w nim duże zegary słoneczne, których jest dwanaście.

Nie żegna się całkowicie z muzeum
Będzie zatrudniony na 1/10 etatu, służąc radą i pomocą w razie konieczności, ale też planuje robić to co lubi najbardziej.

- Mogę prowadzić lekcje z młodzieżą, mam opracowanych kilka tematów, zarówno dotyczących naszego muzeum, jak też i szerzej z zakresu historii i literatury. Lubię organizować koncerty dla młodzieży. Muzeum ma długą tradycję w tym względzie – mówi Piotr Przypkowski.

Poza tym planuje poświęcić więcej czasu dla wnuków, których ma troje. Może odbyć kolejne podróże zagraniczne, choćby do Chin czy Indii.