Iwona Glita , nauczyciel na medal klas 4-8 w województwie świętokrzyskim: "Jesteśmy niczym architekci przyszłości uczniów"

Od ilu lat uczy Pani dzieci i młodzież szkolną? Jakie są to klasy - dzieci młodsze, starsze?
- W zawodzie nauczyciela pracuję od 2012 roku. Obecnie w Szkole Podstawowej numer 2 w Jędrzejowie. Uczę w klasach IV – VIII. Ponadto jestem wychowawcą fantastycznej klasy V b. Poprzednio pracowałam także w Gimnazjum numer 1 w Jędrzejowie oraz Zakładzie Doskonalenia Zawodowego w Jędrzejowie.

Na której uczelni zdobywała Pani wiedzę?
- Ukończyłam studia magisterskie na kierunku filologia polska w Kielcach. Ponadto również studia podyplomowe na Uniwersytecie Jana Kochanowskiego w Kielcach na kierunkach: historia, wiedza o społeczeństwie, a także studia podyplomowe na kierunku oligofrenopedagogika.

Jak wyglądają zajęcia, które Pani prowadzi? Jakich przedmiotów szkolnych Pani uczy?
- Jestem nauczycielem języka polskiego, historii i wiedzy o społeczeństwie. Staram się stosować różnorodne metody nauczania, aby odpowiednio zaangażować wszystkich uczniów. Kluczem do efektywnej pracy jest dla mnie indywidualne podejście, motywowanie do większej aktywności i docenienie nawet najdrobniejszych starań. Zawsze powtarzam swoim uczniom, że są w stanie osiągnąć każdy cel i zrealizować wszystkie marzenia. Chcę wpłynąć w ten sposób na wzrost ich samooceny i pogłębienie wiary we własne możliwości. Jednocześnie podkreślam, że drogą do sukcesu jest wytrwała i systematyczna praca. Dbam, aby moi uczniowie byli kreatywni, potrafili krytycznie myśleć, wyciągać wnioski oraz odpowiednio argumentować. Priorytetem jest dla mnie budowanie właściwych relacji z dziećmi, opartych na wzajemnym szacunku, zaufaniu i sympatii. Robię wszystko, aby szkoła była dla nich przyjaznym miejscem, w którym z ochotą przebywają i zdobywają wiedzę.

Czy od zawsze chciała Pani pracować z młodzieżą? Czy bycie nauczycielem jest spełnieniem Pani zawodowych marzeń?
- Miałam to szczęście, że spotykałam na swojej drodze nauczycieli będących dla mnie wzorem i inspiracją. Tak właśnie zapamiętałam swoją nauczycielkę języka polskiego w szkole podstawowej. Sądzę, że jej osobowość, charyzma i sposób przekazywania wiedzy miały wpływ na mój wybór takiego kierunku studiów. Praca w szkole przynosi mi wiele satysfakcji. Mogę śmiało powiedzieć, że jest to moja pasja i jednocześnie spełnienie moich marzeń.

Co jest najtrudniejsze w pracy nauczyciela?
- Dotychczas nie napotkałam w swojej pracy większych trudności, z którymi nie mogłabym się uporać. Każdy dzień w szkole to szereg nowych wyzwań. Zawód nauczyciela wymaga wiele cierpliwości, empatii i zrozumienia względem uczniów. Jest to ogromna odpowiedzialność.

Co najbardziej ceni sobie Pani w tym zawodzie?
- Bardzo cenię sobie kontakt z uczniami. Najpiękniejsze w tym zawodzie jest to, że jako nauczyciel można mieć wpływ na kształtowanie osobowości i charakteru młodych ludzi. Przekazujemy wiedzę, uczymy konstruktywnego myślenia i dbamy o integralny rozwój poznawczy, emocjonalny i społeczny. Możemy być niczym architekci ich przyszłości. Stąd wynika właśnie duża odpowiedzialność i konieczność maksymalnego zaangażowania.

Czego wymaga Pani od swoich uczniów?
- Staram się, aby uczniowie pracowali systematycznie. Muszą wiedzieć, że jest to konieczny sposób i jedyna droga do zamierzonych celów. Jestem nauczycielem konsekwentnym, wymagającym, ale jednocześnie bardzo wyrozumiałym. Dużo uwagi poświęcam rozbudzeniu wśród dzieci miłości do literatury. Niezwykle cieszy mnie, gdy widzę ich z książką w ręku i obserwuję wzrost aktywności i zainteresowań czytelniczych.

Czy we współczesnych czasach nauczyciel musi prowadzić lekcje inaczej, aby zainteresować młodzież?
- W dobie nowoczesnych technologii, internetu i wszystkich osiągnięć XXI wieku konieczne jest dobieranie takich metod pracy, aby odpowiednio zaangażować ucznia. Sposób przekazywania wiedzy i cały tok lekcji należy zawsze uatrakcyjnić, aby wyeliminować wszelką monotonię. Chętnie korzystam z technologii informacyjno-komunikacyjnych oraz nowoczesnych tablic multimedialnych, które znajdują się w naszej szkole. Na przykład podczas omawiania wiersza Wisławy Szymborskiej uczniowie mogli zobaczyć i usłyszeć czytającą dany utwór noblistkę. Wspomnę jeszcze chociażby o mapach interaktywnych, które wykorzystuję na lekcjach historii lub o możliwości wirtualnego zwiedzania znanych muzeów na świecie na przykład Luwru w Paryżu.

Czy na co dzień odczuwa Pani sympatię uczniów, swoich wychowanków, rodziców dzieci?
- Tak, owszem. Sądzę, że wyrazem tego jest właśnie to wyróżnienie. Oczywiście to wzajemna sympatia i życzliwość. Każdy uczeń jest dla mnie ważny. Doskonale układają się też moje relacje z rodzicami. W klasie V b, gdzie pełnię rolę wychowawcy ta współpraca jest wzorowa. Muszę przyznać, że rodzice angażują się w życie klasy i zawsze są chętni do pomocy. Doceniam to i serdecznie im za to dziękuję.

Czy ucieszyła się Pani z tytułu „Nauczyciel na medal” w województwie świętokrzyskim? W końcu, został on przyznany dzięki głosom uczniów, rodziców i całej społeczności szkolnej...
- Tytuł „Nauczyciel na medal” niezmiernie mnie ucieszył. Jest to dla mnie ogromne wyróżnienie i zaszczyt. Już sama nominacja przyniosła mi wiele pozytywnych emocji. Była to wielka niespodzianka. Chciałabym gorąco podziękować wszystkim osobom, które się do tego przyczyniły i oddały na mnie głos. Jest mi bardzo miło, że moje działania jako nauczyciela i wychowawcy zostały docenione.

Co lubi Pani robić w wolnych chwilach? Jakie ma Pasje i hobby?
- W wolnych chwilach lubię czytać powieści psychologiczne oraz biografie wybitnych postaci. Fascynuje mnie malarstwo Gustava Klimta i Vincenta van Gogha. Wieczory spędzone w teatrze lub kinie są dla mnie idealną formą odprężenia i relaksu.

A w życiu prywatnym...?
- Jestem szczęśliwą żoną i mamą dwójki dzieci. Córka Oliwia to uczennica ósmej klasy szkoły podstawowej. Natomiast syn Patryk jest studentem prawa w Krakowie.

Czego mogę życzyć Pani na dalsze lata pracy?
- Idealnie byłoby cieszyć się dobrym zdrowiem i móc jak najdłużej pracować z dziećmi. Ponadto chciałabym nadal rozwijać się zawodowo, gromadzić doświadczenie i wzbogacać swój warsztat pracy.

Dziękuję za rozmowę.