Jak wyglądały Kielce w końcowym okresie II wojny światowej?

Kielce w końcowym okresie II wojny światowej

Cała operacja nosiła nazwę wiślańsko – odrzańskiej lub styczniowej. Jej głównym celem stało się wyparcie Niemców z okupowanych ziem polskich i przeniesienie działań wojennych na teren upadającej III Rzeszy Niemieckiej.

15 stycznia 1945 roku Armia Czerwona zajęła obecną stolicę województwa świętokrzyskiego. W wyniku walk o Kielce zginęło około 6 tysięcy żołnierzy niemieckich, dotychczasowi okupanci stracili 224 czołgi i działa pancerne, 179 transporterów opancerzonych, 300 dział, 5 samolotów oraz około 1,5 tysiąca samochodów i motocykli. Strona sowiecka straciła w bitwie o Kielce około 250 żołnierzy. Ucierpieli także mieszkańcy miasta. W trakcie sowieckiej ofensywy zginęło ich około 130. Poważnie uszkodzony został dworzec kolejowy i około 10% domów w całym mieście. Spłonęło łącznie około 60 budynków.

Najbardziej ucierpiały domy położone wzdłuż obecnych ulic: Kościuszki, Bodzentyńskiej, Sienkiewicza, Mickiewicza, Wesołej, Piotrkowskiej i w okolicach placu Wolności.
Już dwa później, 17 stycznia 1945 roku aresztowano kieleckich sędziów, prokuratorów, notariuszy, adwokatów oraz urzędników sądowych, uczestniczących w specjalnym spotkaniu dotyczącym odbudowy życia państwowego. W jego trakcie wkroczyło NKWD, które zatrzymało wszystkich pod zarzutem kolaboracji z niemieckimi władzami okupacyjnymi.

Wydarzenia ze stycznia 1945 roku nie oznaczały jednak wolności. Rozpoczął się okres sowieckich represji, które spadły m.in. na ludność cywilną oraz byłych członków Polskiego Państwa Podziemnego.

Zobacz, jak wyglądały Kielce w okresie II wojny światowej?