Jesteś leworęczny? Sprawdź dlaczego to twój atut, a nie problem

Aby wyjaśnić, czym jest leworęczność, trzeba poznać z pozoru trudne pojęcie lateralizacji. To jednak nic innego jak czynnościowa asymetria ciała, która wyraża się większą sprawnością narządów, jak ręka, noga, oko, położonych po jednej - prawej lub lewej - stronie ciała. U przeważającej części ludzi - 90 procent - przeważa sprawność prawej strony, czyli dominująca jest lewa półkula mózgu. Ale lateralizacja, czyli asymetria ciała może się krzyżować i na przykład u niektórych ludzi dominuje prawe oko, ale już lewa ręka i prawa noga bądź odwrotnie.

Krótko mówiąc, tak zwana ręczność jest związana z ogólnie lepszym posługiwaniem się określoną połową ciała i preferowaniem poszczególnych jego części: uszu, nóg, stóp, oczu, strun głosowych, języka, smaku, żył, skrętności i dotyku.

Wśród ludzi kombinacji ich dominujących narządów, zmysłów, czynności może więc być bardzo wiele, bo każdy człowiek jest inny.

Mańkut był gorszy

W świetle nauki leworęczność nie jest już traktowana jak wada. Kiedyś leworęczni mieli jednak znacznie gorzej, bo leworęczność była społecznie nieakceptowana, a nawet zwalczana. W latach 60. ubiegłego wieku w szkołach dzieci leworęczne były uznawane za nietypowe. Traktowano je jako odmieńców, pogardliwie nazywano mańkutami i próbowano na siłę przestawiać na praworęczność. Nie trzeba dodawać, że bardzo źle wpływało to na leworękie dzieci, zniechęcało do pisania czy zajęć manualnych. Panowało przekonanie, że „prawe” jest lepsze od „lewego”. Ma to swoje odbicie w powiedzeniach: „człowiek prawy”, „iść prawą drogą”, „być czyjąś prawą ręką” czy negatywnych: „wstać lewą nogą”, „załatwić coś na lewo”, „mieć dwie lewe ręce”.

Takie opinie są dyskusyjne, bo przecież leworęczność jest tylko spowodowana dominowaniem prawej półkuli mózgu, w której mieszczą się te same ośrodki nerwowe, co w lewej. Inaczej jest, gdy w grę wchodzi oburęczność, czyli obie ręce są w równym stopniu sprawne. O takich można powiedzieć, że mają przewagę manualną nad jednoręcznymi - i są prawdziwymi „białymi krukami” na świecie, bo stanowią tylko 1 procent populacji - mówią psycholodzy.

Uzdolnieni i genialni
Obecnie naukowcy prowadzący badania nad fenomenem leworęczności, dopatrują się u osób leworęcznych większych zdolności w poszczególnych dziedzinach. Podobno leworęczni lepiej radzą sobie z przyswajaniem języków obcych, częściej są uzdolnieni muzycznie i plastycznie, mają dobry refleks, nie mają trudności z geometrią, lepiej oceniają odległości. Wśród geniuszy matematycznych, można znaleźć duży odsetek leworęcznych.

Leworęczni są między innymi Barack Obama, Angelina Jolie, książe William, Bill Gates, Robert De Niro, Tom Cruise, Justin Bieber, Lady Gaga, Eminem, Jim Carrey, Julia Roberts. Polskie, leworęczne gwiazdy to między innymi Joanna Brodzik, Andrzej Wajda, Jerzy Pilch, Katarzyna Glinka, Krzysztof Penderecki.

Są wśród nich także geniusze, jak Leonardo da Vinci, Albert Einstein czy Ludwig van Beethoven.

Nasi znani leworęczni
Arkadiusz Moryto piłkarz ręczny

Co roku na święto ludzi leworęcznych moja babcia składa mi życzenia, więc chyba docenia się teraz ludzi leworęcznych. Posługuję się tą ręką od urodzenia, nigdy nie próbowano mnie przestawiać. Leworęczność traktuje jak atut i pewnie między innymi z tego powodu tata zachęcił mnie do piłki ręcznej. Bo na boisku leworęczny szczypiornista jest na wagę złota.

Blaż Janc piłkarz ręczny

Piłka ręczna jest fantastycznym sportem dla wszytskich, ale trzeba przyznać, że zawodnicy leworęczni mają na boisku trochę lepiej. Mówi się nawet, że to prawdziwe skarby dla tej i nie tylko tej dyscypliny. Jedno trzeba jednak podkreslić, jest to atut nie dlatego, że leworęczny zawodnik jest zdolniejszy, ale dlatego, że daje mu to inne możliwości. Treningi, praca nad grą są konieczne.