Joanna Nawrot: Energia publiczności dodaje nam skrzydeł

Joanna Nawrot już jako mała dziewczynka śpiewała w kościele psalmy, występowała w szkolnych akademiach, choć wtedy jeszcze nie sądziła, że ze sztuką zwiąże swoje dorosłe życie. Nawet wtedy, gdy jako nastolatka z podziwem obserwowała wielkie gwiazdy na Międzynarodowym Festiwalu Muzycznym imienia Krystyny Jamroz. Choć uczęszczała do kieleckiej szkoły muzycznej 2 stopnia w klasie śpiewu, artystka wybrała się na polonistykę na krakowskiej uczelni a dopiero potem do Akademii Muzycznej w Krakowie. Swoje miejsce na ziemi – jak mówi – znalazła w Gdańsku, gdzie w 2020 obroniła dyplom z wyróżnieniem w Akademii Muzycznej im. S. Moniuszki w klasie śpiewu prof. .dra hab. S. D. Kotlińskiego, cenionego pedagoga i śpiewaka operowego. Dziś współpracuje m.in. z Operą Bałtycką i z powodzeniem rozwija swoją artystyczną karierę zachwycając głosem i urokiem osobistym na scenach w Polsce i za granicą. W ostatnim czasie wystąpiła w Azji Środkowej, w stolicy Uzbekistanu – Taszkencie wraz z Narodową Orkiestrą Uzbekistanu w Filharmonii Narodowej w koncercie Echo Miłości wraz z Laureatami Międzynarodowego Festiwalu Piosenki Anna German.

Od kilku lat wraz z zespołem Baltic Quasideon Group, w składzie: Andrzej Wojciechowski - klarnet, Jarosław Stokowski – kontrabas, Paweł Zawada – fortepian i Grzegorz Lewandowski oraz Adam Golicki – perkusja, koncertuje w kraju i za granicą z autorskim programem piosenek Anny German. W 2019 roku ukazała się pierwsza debiutancka płyta artystki, „Anna German. Niezapomniana” nagrana w studiu Radia Gdańsk wraz z zespołem i orkiestrą Kameralną TriCity pod batutą Ariela Ludwiczaka w aranżacjach Beniamina Baczewskiego, wydana przez wydawnictwo Soliton. Program ten zachwyca publiczność i nieustannie od lat gości w filharmoniach i salach koncertowych również w symfonicznym wydaniu. Od niedawna przybliża publiczności inną wielką gwiazdę. - Nowy projekt muzyczny Tribute to Violetta Villas to duże wyzwanie – mówi Joanna Nawrot. - To przedsięwzięcie, które realizujemy razem z zespołem jest dla mnie bardzo ważne, ponieważ zmierzenie się z piosenkami artystki, która nazywana była „głosem ery atomowej”, mającej ponad 4-oktawową skalę głosu, nie jest łatwym zadaniem. Villas królowała w Las Vegas czy paryskiej Olimpii. Nazywana była kolorowym ptakiem, „primadonną assoluta”. Niektóre piosenki są bardzo przejmujące, inne przebojowe i żartobliwe. To utwory, które łączą w sobie wiele gatunków muzycznych: klasyczne figury koloraturowe pochodzące z kadencji arii operowych, swing, pop, rumbę, tango, walce… Warstwa muzyczna tego materiału jest bardzo ciekawa. Utwory zaaranżował gdański kompozytor młodego pokolenia Beniamin Baczewski, a zrobił to w taki sposób, że brzmią bardzo podobnie do oryginałów. Do tego muzycy dodają swój pierwiastek, a to sprawia, że wszystko jest prawdziwe, żywiołowe, ma swoją wartość artystyczną. Myślę, że publiczność też tak czuje. Mamy za sobą udaną premierę w Filharmonii Kaszubskiej, gdzie widownia nagrodziła nas owacjami na stojąco. Były bisy! Bardzo cieszę się na takie przyjęcie, ponieważ chciałam zaprezentować coś ambitnego, nowego, co może pokazać inną mnie, z tzw. pazurem, jak również moje walory głosowe, aktorskie czy taneczne. Ponadto jest to zupełny antagonizm Anny German, która była artystką niezwykle skromną, i tak też na scenie zostanie zapamiętana.

Projekt to hołd dla wielkiej artystki Violetty Villas, która zdaniem Joanny Nawrot była wspaniałą, lecz niedocenianą w Polsce śpiewaczką. - Myślę, że to dobry punkt w karierze, by te piosenki i jej osobę przypominać i to w takim brzmieniu, jak w oryginale, bo przecież właśnie w takiej odsłonie publiczność je pokochała. Violetta Villas była kolorowym ptakiem, ale jej los był smutny. Nie była doceniania w kraju i nieszczęśliwa w miłości. Dlatego po to jesteśmy, by o jej postaci przypominać. Ponadto uważam, że ta kreacja, dość wymagająca przede wszystkim wokalnie – w piosenkach mieszają się rejestry śpiewu altowego z wysokim sopranem koloraturowym, zmieniają się tempa, tonacje, jak i scenicznie – taniec, gra aktorska jest dla mnie czymś wyjątkowym i jednocześnie tak bliskim mojej osobie. Villas miała w sobie niesamowitą charyzmę, zawsze robiła show od A do Z, zarówno śpiewem, jak i swoimi ekstrawaganckimi kreacjami, co i dla mnie jest niezwykle ważnym aspektem, ponieważ stroje czy też scenografia stanowią choćby namiastkę teatralności, zaproszenia do innego świata, świata sztuki.

Pierwsza styczność ze światem opery, a ściślej mówiąc operetki miała miejsce na deskach Akademii Muzycznej, gdzie jako świeżutka studentka gdańskiej Akademii została obsadzona w głównej partii w operetce C. Zellera „Ptasznik z Tyrolu” w reżyserii prof. Dariusza Paradowskiego. Była to wspaniała, barwna kreacja, która otrzymała pozytywne recenzje znawców ze świata krajowej sceny wokalnej – m.in. prof. Ewy Iżykowskiej, prof. Piotra Kusiewicza czy Dyrektor Opery Kameralnej w Warszawie Alicji Węgorzewskiej.

Poza sceniczną działalnością Joanny Nawrot też wiele się dzieje. Sopranistka nie tylko śpiewa dla dojrzałej publiczności, ale też zaszczepia zamiłowanie do opery wśród najmłodszych. - To dla mnie bardzo cenne, że jako artystka rozwijam się nie tylko w wymiarze koncertowym i teatralnym. Pracując z dziećmi pozwalam im poznać operę, balet i teatr. Na warsztatach mamy ograniczony czas, więc jest to trudne zadanie, sprawia mi to wielką satysfakcję. Bardzo lubię uczyć i pokazywać młodym ludziom trochę swojego świata od tej drugiej strony. Natomiast w spektaklach operowych dla dzieci w przyjazny sposób przybliżamy im świat opery, który często nawet dla dorosłego jest niezrozumiały. To również wyzwanie.

Joanna Nawrot urodziła się w Busku-Zdroju, ale dorastała w Czarnocinie w powiecie kazimierskim. - Mam tu do kogo wracać. Wciąż mieszkają tu moi rodzice oraz babcia, która wkrótce skończy 101-lat – uśmiecha się artystka. - Ponidzie i Świętokrzyskie zawsze są w moim sercu i zawsze tu chętnie wracam.

Jako młoda dziewczyna Joanna Nawrot występowała w szkolnych akademiach i przeróżnych uroczystościach, z podziwem przyglądała się gwiazdom uczestniczącym w słynnym Międzynarodowym Festiwalu Muzycznym imienia Krystyny Jamroz . Po latach sama wystąpiła jako jego gwiazda u boku swojej pierwszej pedagog śpiewu, cenionej Romy Owsińskiej. - To był zaszczyt i wyjątkowe wydarzenie a jednocześnie wielka trema – wspomina.

Wkrótce Joanna Nawrot wystąpi w klimatycznym pałacu w Antoninie podczas koncertu „Muzyka bez granic” organizowanym przez Towarzystwo imienia Fryderyka Chopina w Warszawie oraz Koło Towarzystwa w Ostrowie Wielkopolskim u boku wybitnego polskiego klarnecisty Andrzeja Wojciechowskiego i wspaniałego pianisty Michała Mossakowskiego. Będzie to program klasyczny, z muzyką Chopina, Lutosławskiego, ale i Spohra, Pucciniego czy Rimskiego-Korsakowa.

Przed Artystką również kolejne koncerty klasyczne w Gdańsku, jak i związane z nowym projektem VV, koncerty piosenek Anny German, letnie festiwale muzyczne, koncerty międzynarodowe, a także spektakle. Ponadto nieustannie przygotowuję nowy, klasyczny repertuar oraz partie operowe i operetkowe.

Cieszymy się ogromnie, że mamy zapełniony grafik, jednak w obecnych czasach ciągle żyjemy pod znakiem zapytania czy de facto koncert się odbędzie.

Z kolei 27 lutego w Operze Śląskiej artystka razem z Baltic Quasideon Group w składzie: Andrzej Wojciechowski - klarnet, Jarosław Stokowski - kontrabas, Paweł Zawada - fortepian oraz Adam Golicki – perkusja wystąpi w koncercie "Czardasze, czardasze i jeszcze raz... tango". W programie najpiękniejsze czardasze z operetek, tanga i muzyka instrumentalna. - To będzie bardzo energetyczny, płomienny a jednocześnie trudny koncert, ponieważ wszystkie czardasze i tanga są bardzo wymagające dla wykonawców. Najważniejszy jednak będzie nastój tego koncertu i już nie możemy się go doczekać.

Joanna Nawrot zdradziła już także, że we wrześniu wraz z Fundacją Baltic Gramophone, której jest wiceprezesem, będzie współorganizować 3-dniowy Międzynarodowy Festiwal Muzyczny PION(ki) Kultury „Black Vinyl Classics” w Pionkach. - Festiwal będzie skupiał różne gatunki muzyczne – zapowiada Joanna Nawrot. - Pierwszego dnia odbędzie się gala operowo-operetkowa z wieloma wspaniałymi solistami z kraju i zagranicy wraz z towarzyszeniem orkiestry symfonicznej. Drugi dzień będzie poświęcony muzyce jazzowej – spotkają się na jednej scenie wybitni muzycy klasyczni i jazzowi - klarnecista Andrzej Wojciechowski oraz Krzysztof Herdzin. Na finał, trzeciego dnia przygotowujemy wspaniałe dzieło „Requiem” Mozarta z udziałem wspaniałych solistów, chóry i orkiestry symfonicznej. To wielkie wyzwanie logistyczne i artystyczne, ale bardzo się cieszymy. A najbardziej ze spotkania z publicznością. Wtedy zapominamy o wyrzeczeniach i trudach, które musimy pokonać, by na scenie być w doskonałej formie. Widownia zawsze nam to wszystko wynagradza. To piękne, że możemy wzbudzać emocje, wywoływać łzy i radość. Energia płynąca od widza podczas koncertu czy spektaklu dodaje nam skrzydeł. Dlatego jesteśmy potrzebni publiczności, a publiczność nam, szczególnie w trudnym dla artystów i odbiorców kultury pandemicznym czasie.