Kazimierscy emeryci świętowali przy stole i na parkiecie. Doskonale bawili się do późnych godzin wieczornych [ZDJĘCIA]

Jesienią obchodzonych jest kilka świąt poświęconych nie tylko emerytom, ale w ogóle ludziom starszym. I tak 1 października przypada Międzynarodowy Dzień Osób Starszych, 20 października Europejski Dzień Seniora i 14 listopada Ogólnopolski Dzień Seniora.

Wszystkie powyższe daty mają jednak ten sam cel – kształtowanie społecznego postrzegania osób starszych oraz podejmowanie wszelkich działań mających na celu zapewnienie im godnego życia. Priorytetowym celem jest więc walka z wykluczeniem osób w podeszłym wieku, ułatwienie dostępu do opieki medycznej, a także do pełnego życia kulturalnego i społecznego.

Według aktualnych danych na świecie żyje około 600 milionów osób powyżej 60. roku życia. Przewiduje się, że w 2050 roku będą to 2 miliardy osób starszych. Starsi ludzie będą zatem pełnić jeszcze większą rolę wychowawczą, a ponadto będą musieli liczyć się z późniejszym odejściem na emeryturę. Dlatego coraz częściej organizowane są rozmaite formy aktywizacji osób w podeszłym wieku: warsztaty, szkolenia, kursy czy koła zainteresowań. Takie inicjatywy na poziomie lokalnym pomagają seniorom nie tylko się rozwijać, ale również przeżywać drugą młodość.

Dzień Seniora, to szczególne święto ludzi starszych, którym należy się szacunek i uznanie za bezinteresowną miłość i mądrość jakimi obdarowują młodsze pokolenia. Niosą ciepło i zrozumienie. Kultywują stare obrzędy i zwyczaje, przez co wzbogacają i przekazują unikalną kulturę i obyczaje naszego rejonu.

Kazimierscy emeryci święta te obchodzą każdego roku. W związku z tym połączono je razem i zorganizowano w wypośrodkowanym terminie 12 października.

W spotkaniu wzięło udział około siedemdziesiąt osób. Uczestniczyła w nim także dyrektor Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w kazimierskim starostwie Bożena Pytel.
Uroczystość otworzył prezes kazimierskiego Oddziału Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów Wiesław Rębacz, który gorąco powitał wszystkich zebranych, życząc im długiego życia w zdrowiu, nawiązując do roli święta ludzi starszych w ich życiu. W takim samym tonie wypowiadała się też Bożena Pytel.

Stosownym byłby tutaj wiersz Zdzisława Kulisia, kazimierskiego poety regionalisty, prozaika oraz fotografika pod tytułem „Emeryt” w którym to pisze o doczekaniu odejścia na emeryturę wszystkich, którzy ją wypracowali, odejściu na nią i pożegnanie przez pracowników z którymi wiele lat pracowali. Fragment publikujemy poniżej.

„Byłeś punktualny, pracowałeś przez całe życie, By się doczekać pożegnania, drogi Emerycie. I kiedy niebawem nadeszła ta chwila, Grono przyjaciół ten czas Ci umila. Którzy z Tobą pracowali całe długie lata. I zawsze Cię kochali, jak swojego brata. Ty nie zrobiłeś nikomu przykrości, Nie widać było nigdy na Twej twarzy złości. Byłeś zawsze otwarty, chętny do roboty. Teraz otrzymasz z ZUS- u tysiąc dwieście złotych. I kiedy zapłacisz wszystkie należności, pozostaną ci resztki, jak pieskowi kości. Całe życie marzyłeś: jechać gdzieś daleko,spędzić urlop w Tajlandii nad niewielką rzeką, lub Wyspy Kanaryjskie zobaczyć naocznie, zanim człowiek na zawsze w swym M-1 spocznie. Marzenie to na zawsze będzie Twym marzeniem. I zostanie w pamięci radosnym wspomnieniem. Więc życzymy, aby to, co Ci się śniło, na emeryturze wszystko się spełniło. Abyś od wnuków nigdy nie doznał przykrości, Aby dzieci Cię kochały nie bez wzajemności. I od żony nie doznał niczego złego, Byście doczekali pięćdziesięciolecia pożycia małżeńskiego. Na wypadek spraw sobie zawczasu laseczkę, a w ogródku wybuduj wygodną ławeczkę. Bo gdy niebawem doczekasz starości,będziesz miał czym podpierać spracowane kości. Życzymy, aby zdrowie długo Ci służyło. I aby więcej radości niż przykrości było. Ale zanim tych wszystkich dostąpisz zaszczytów,zapisz się niezwłocznie do Związku Emerytów.”

Wiersz ten, aczkolwiek napisany w humorystycznym tonie mówi o losie człowieka po odejściu na emeryturę, a wiele zdarzeń jest w nim prawdziwych i zawiera bardzo ciekawe przesłania, aby będąc emerytem prowadzić nadal aktywne życie, korzystając z dobra tego świata.

Po skonsumowaniu obiadu pałeczkę przejął zespół muzyczny Piotrex z Kazimierzy Wielkiej. Królowały melodie taneczne z lat sześćdziesiątych ulubione przez emerytów. Chętnych do tańca nie brakowało i chociaż emeryci to ludzie nie młodzi, jednakże na parkiecie było tłoczno.
Przy zakąskach, ciastkach, kawie i herbacie bawiono się do późnych godzin wieczornych.