Kielczanie pamiętali o 3 maja. Tak w latach 1918 – 1939 obchodzono święto w stolicy regionu świętokrzyskie

Pomimo licznych zabiegów rosyjskiego zaborcy, kielczanie nigdy nie zapomnieli o tradycjach patriotycznych i niepodległościowych. Jak pisał historyk doktor Jan Główka podtrzymywano je w obecnej stolicy województwa świętokrzyskiego przede wszystkim dzięki dwóm osobom. Pierwszą z nich był Tomasz Zieliński – naczelnik powiatu kieleckiego, który gromadził wiele dzieł sztuki, w tym również te związane z historią Polski. Drugą postacią zasłużoną w upamiętnienie rocznic narodowych był Tadeusz Włoszek, kustosz Muzeum Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego.

Pierwsze obchody upamiętniające uchwalenie konstytucji miały miejsce w Kielcach 3 maja 1916 roku. Po wyjściu Rosjan z Kielc rocznice narodowe było można obchodzić oficjalnie. Gromadziły one wielu kielczan, zarówno zwykłych obywateli miasta, jak i zasłużonych oraz kielecką młodzież.

Od 1919 roku obchody Konstytucji 3 Maja stały się oficjalnym świętem państwowym. Najważniejszym miejscem obchodów, podobnie jak w okresie I wojny światowej, był park miejski i okolice pomnika Stanisława Staszica.
Po zamachu majowym w 1926 roku zaniechano uroczystości w kieleckim parku. Przeniosły się one do innych części miasta. Towarzyszyły im uroczyste msze święte w kieleckiej Katedrze, defilady wojskowe oraz akademie w Teatrze Polskim przy ulicy Sienkiewicza. Podczas obchodów wzywano do tymczasowego zawieszenia kłótni i zaprzestania sporów politycznych.
W latach trzydziestych XX wieku ważnym obchodów był 3 – Majowy Bieg Narodowy. Odbywał się on w różnych kategoriach wiekowych, a miejscem startu był plac Wolności. Towarzyszyły mu inne zawody sportowe – bieg o nagrodę starosty, wyścig kolarski czy wydarzenia organizowane przez Motocyklowy Klub Związku Strzeleckiego.

W 1935 roku 3 maja w Kielcach odgrywano hymn państwowy z wieży strażackiej przy ulicy Leonarda. Po mszy świętej w kościele garnizonowym, na Placu Marszałka Józefa Piłsudskiego (Rynku) miała miejsce część oficjalna. Przemówieniom towarzyszyły wystąpienia władz, chórów i orkiestry wojskowej. Natomiast popołudniu w kieleckim parku odbył się koncert, a wieczorem świętowano w kasynie oficerskim i świetlicy kolejowej, gdzie zbierano datki na rzecz Ligi Morskiej i Kolonialnej.

Szczególnie podniosły charakter miały ostatnie przed wojną obchody trzeciomajowe. W 1939 roku Kielce były udekorowane chorągwiami państwowymi, portretami marszałków Józefa Piłsudskiego, Edwarda Rydza – Śmigłego oraz prezydenta Ignacego Mościckiego. W nabożeństwie w kieleckiej Katedrze wzięli udział liczni przedstawiciele władz cywilnych i wojskowych, organizacji, stowarzyszeń oraz młodzieży. Przedpołudniową część obchodów zakończyła defilada z udziałem mieszkańców miasta. W wielu instytucjach, przedsiębiorstwach, szkołach odbywały się okolicznościowe spotkania i akademie. W Kamieniołomach Państwowych w Zagnańsku zorganizowano zawody strzeleckie, a w samym mieście rozpoczął się II etap zawodów motocyklowych „Sto mil po Polsce” na trasie Stryj – Kielce – Poznań.
W okresie okupacji niemieckiej, 3 maja nie można było obchodzić. Podobnie było po 1945 roku, kiedy komuniści wykreślili ten dzień ze świąt narodowych. Został on przywrócony w 1990 roku.