Kolejny wilk schwytany w Puszczy Świętokrzyskiej w okolicach Bliżyna. Nazwano go Geralt (ZDJĘCIA, WIDEO)

Chwytanie wilków to niełatwa sztuka. Na ich terenie trudno je choćby zobaczyć, co dopiero złapać. Członkowie fundacji Save Wildlife, badający populację świętokrzyskich wilków, potrafią to robić. Wciągu dwóch lat odłowili już cztery sztuki. Po co? Żeby poznać ich zwyczaje. Naukowcy zakładają zwierzętom specjalne obroże telemetryczne, które co dwie godziny nadają sygnał, podający dokładną lokalizację. To pozwala nie tylko poznać dobową aktywność wilka, ale i trasy wędrówek. Dla badaczy to znakomite źródło wiedzy. Obroże są tak skonstruowane, że jeśli wilk nie rusza się z miejsca przez 24 godziny, wysyłają alarm o śmierci zwierzęcia. Po pewnym czasie samoistnie odpadają z szyi wilka, ale można je odnaleźć i ponownie wykorzystać.

16 listopada w Puszczy Świętokrzyskiej, w okolicach Bliżyna. Schwytano czwartego wilka. To półtoraroczny samiec w dobrej kondycji, ważący 34 kilogramy. - Zbieramy owoce ponad 16 – letniego tropienia wilków w Puszczy Świętokrzyskiej – mówi Artur Milanowski, leśnik z gminy Bliżyn. Jak chwyta się te drapieżniki – nie zdradza. Tym razem udało się to wyjątkowo szybko, już po sześciu tygodniach. Gdy wilk znalazł się w pułapce, nadała ona sygnał i naukowcy natychmiast ruszyli na miejsce.

Zwierzę uśpiono, dając mu zastrzyk. Potem je zważono i zmierzono, po czym założono obrożę. - Wilk wybudził się z narkozy po 35 minutach. Jeszcze tego samego dnia oddalił się od miejsca odłowu o 2.5 kilometra, po czym odpoczywał przez kilka godzin. W nocy zaczął się znów przemieszczać i przeszedł w okolice rendez-vous rodziny wilków z Puszczy Świętokrzyskiej. Wszystko wskazuje na to, że jest to potomek tej rodziny z poprzedniego roku. Spodziewamy się, że podobnie jak Bartek i Scyzor, wkrótce opuści on swoją rodzinę, która liczy obecnie ze szczeniętami co najmniej 8 wilków – informuje Roman Gula. Tradycyjnie, zaobrożowanemu wilkowi nadano imię. Wybrali je pracownicy firmy Vanity Style, która była sponsorem obroży. Samca nazwano Geralt, zapewne na cześć Geralta z Rivii, czyli słynnego Wiedźmina z powieści Andrzeja Sapkowskiego.

Jako pierwszą, badacze z Save Wildlife odłowili młodą wilczycę, Jagę. Niestety, niedługo potem padła z głodu po tym, jak odłączyła się od watahy w poszukiwaniu partnera. Następnie schwytano Bartka, który do dziś ma się dobrze. Założył rodzinę na północy województwa i doczekał się potomstwa. Co ciekawe, gdy wpadł w pułapkę, reszta stada pozostawała przy nim aż do momentu nadejścia naukowców. Na śniegu znaleziono ślady leżących wilków. Jako trzeciego, zaobrożowano Scyzora, który najpierw pomagał w zdobywaniu pożywienia dla młodych, potem powędrował na Śląsk, żeby znaleźć towarzyszkę życia. Niestety, niedawno ślad po nim zaginął. Obroża nagle przestała nadawać. Zwierzę albo zostało zabite przez kłusownika, albo zginęło w zderzeniu z samochodem. Jak potoczą się losy Geralta? Będziemy o tym informować.

Jak się dowiedzieliśmy, wkrótce zostanie podjęta próba złapania kolejnego wilka. Kilka nadleśnictw złożyło się, by kupić naukowcom kolejną obrożę telemetryczną.