Konflikt w gminie Pińczów. Mieszkańcy: Suszarnia nie daje nam żyć! Właściciel: Póki dawałem na wódkę, było dobrze

- Syf i malaria. Kukurydza płynie drogą, robi się z niej kiszonka, śmierdzi. Nie można powiesić ubrań na powietrzu, bo zapach przechodzi w tkaninę. Okna są takie brudne, że nawet nie widać przez nie drogi. Pył szkodzi zdrowiu, dzieci chorują na astmę. Jeśli ktoś jest uczulony na pyły, to jego zdrowie jest zagrożone

- mówi kobieta mieszkająca w sąsiedztwie zakładu.

Wśród innych uciążliwości wymienia także nadmierny hałas, wzmożony ruch aut ciężarowych, zakłócenia w dostawach prądu.

- Auta muszą być myte co dzień. Jest masakra. Walczymy trzeci rok. Sołtys rozkłada ręce, ochrona środowiska tak samo. Burmistrz także nie zareagował. Byliśmy także w starostwie, u wojewody. Wszystko bez rezultatu. Wzywaliśmy także policję, dawała mandaty i upomnienia, ale to wszystko mało - mówi mieszkanka miejscowości.

- Co roku zgłaszamy do różnych urzędów tę sytuację. Naszym zdaniem suszenie odbywa się nielegalnie. Ja mieszkam tu od pięciu lat i od trzech nie da się tutaj żyć - mówi inny mieszkaniec.

Przedsiębiorca prowadzący działalność w tamtym miejscu inaczej patrzy na tę sytuację.

- Suszarnia tam jest nie od trzech lat, ale od ośmiu. Póki sąsiedzi dostawali pieniądze do ręki, nie było problemu. Co jakiś czas "odpalałem" po stówce na mycie samochodu i inne prace porządkowe, by zrekompensować różne niedogodności. Dawałem także za darmo pszenicę i kukurydzę, gdy ktoś potrzebował - relacjonuje przedsiębiorca.

- Dlaczego to robiłem? Bo rozumiem tych ludzi, to że kurz im przeszkadza. Sam mieszkam koło kotłowni, kiedy żona powiesi pranie na balkonie i wiatr zawieje, wszystko jest brudne. Co jakiś czas dawałem więc sąsiadom po sto złotych. Potem niektórzy zaczęli przychodzić co trzy-cztery dni. Potem co dwa. I to było dla nich mało, więc zaczęło się codzienne przychodzenie. Ale i wtedy nie marudziłem, zależy mi bowiem na tej produkcji. Mam na utrzymaniu rodzinę, jakiś czas temu oszukano mnie na 140 tysięcy złotych, o czym był nawet reportaż w telewizji. Muszę spłacać zobowiązania - mówi.

W końcu zdecydował się na odcięcie finansowego wsparcia sąsiadów. Dlaczego?

- Jeden sąsiad zaczął zjawiać się mnie w magazynie i brać zboże i kukurydzę nawet bez pytania. Aż w końcu miarka się przebrała. Pewnego dnia siedzę sobie w suszarni, był wieczór, patrzę, a on idzie z reklamówką pełną wódki kupionej za moje pieniądze. Szał mnie ogarnął. Zdecydowałem, że tak dłużej być nie może. Ja tutaj wypruwam sobie żyły, ledwo wiążę koniec z końcem. Od rana do wieczora haruję jak wół, świątek, piątek, niedziela. Staram się, żeby coś osiągnąć. A inni chcą sobie żerować na mojej pracy. Po prostu zabolało mnie serce, kiedy zobaczyłem, tego człowieka idącego całą szerokością drogi z siatką wypełnioną alkoholem. Kupionym za moje pieniądze - opowiada.

Według niego, od tego momentu zaczęły się mnożyć trudności.

- Odkąd przestałem dawać, zaczęła się wojna na całego. Państwowa inspekcja pracy, ochrona środowiska, policja. Miałem już kilkadziesiąt kontroli. Chciałem z nim żyć dobrze, jednak, jak widać, to jest trudne. Nie boję się moja maszyna ma wszystkie atesty, przejdzie każdą kontrolę - podsumowuje przedsiębiorca.

Sprawie przyjrzy się burmistrz miasta i gminy Pińczów, Włodzimierz Badurak. - W środę wyślę tam swoich pracowników i zbadamy tę sytuację - mówi.