Kuba Wojtasik był jednym z bohaterów koncertu, który porwał wiernych z różnych stron świata

Mówi się, że w koncercie wzięło udział około 6, a może nawet 7 tysięcy widzów. Jakie to uczucie zaśpiewać dla tak licznej międzynarodowej publiczności?Cudowne! Już kwadrans przed koncertem wszystkie miejsca były zajęte. Publiczność śpiewała zanim się zaczął! Byliśmy w szoku.

Śpiewając w chórku miałeś okazję wykonać wiele utworów.
W chórku śpiewaliśmy prawie wszystkie utwory podczas tego koncertu. Natomiast „Wieżę Babel” i piosenkę otwierającą jego finał, którą napisał Ryszard Pomorski, dyrektor kieleckiego „Pałacyku” i reżyser wydarzenia Leszek Kumański, zaśpiewaliśmy wspólnie z innymi wokalistami. Muszę też przyznać, że w takim chórku był to mój debiut. Na szczęście dobrze się znamy z Lilą Kowalską, Violą Sobczyk i Dominikiem Skrzyniarzem. Dobrze się rozumiemy, dzięki czemu łatwo nam się współpracowało.

Repertuar także miał znaczenie.
Utwory były dostosowane do każdego momentu koncertu, ich styl i energiczność były dopasowane i ułożone w taki sposób, aby odbiór był jak najprzyjemniejszy. Myślę, że publiczność na długo zapamięta ten koncert. Ona sama dawała nam energię. Nie krępowała się, reagowała spontanicznie. Było tak przyjemnie, że trudno było nam zejść ze sceny.

Czy wchodząc na nią spodziewałeś się takiego widowiska?
Zupełnie nie. Na próbach było nerwowo, dopiero na koncercie okazało się, że to będzie magiczny wieczór.

Jakub Wojtasik
Ma 23 lata. Pochodzi z miejscowości Oksa. Laureat Festiwalu Scyzoryki 2013 w kategorii Pop. Student Instytutu Edukacji Muzycznej Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach na specjalności śpiew estradowy. - Na studiach spotkałem ludzi, którzy pomogli mi znaleźć styl, w którym chcę się poruszać. Jedną z tych postaci jest Lila Kowalska, u której uczę się spiewać i z którą mam wielką przyjemność występować na scenie - mówi Kuba, który obecnie prowadzi solową działalność, często występuje z kolegą Sebastianem Kalwatem. Kuba sam także uczy. - Bycie nauczycielem i życie sukcesami uczniów to coś pięknego i daje poczucie spełnienia - przyznaje.