Maciej Kozłowski - czarny charakter o złotym sercu (zdjęcia)

Maciej Kozłowski najczęściej grał czarne charaktery, ale ci, którzy go znali wiedzieli, że to tylko rola. Na co dzień był bardzo spokojnym i pełnym ciepła człowiekiem. Przejmował się losem zwierząt: koni odstawianych do rzeźni, bezpańskich psów, kotów. Za przykładem przyjaciół z Warszawy przeniósł się na wieś koło Szydłowca

Pod koniec kwietnia miał wziąć udział, jako członek jury, w konkursie Poezji i Pieśni Żydowskiej Mazel Tow w Szydłowcu. Nie pojawił się jednak na imprezie, bo trafił do szpitala.
W Kielcach był na początku kwietnia, w dniu, w którym miała być otwarta wystawa jego żony, Agnieszki Kowalskiej, ale wtedy właśnie zdarzył się tragiczny wypadek pod Smoleńskiem i wernisaż przełożono.

PRZYJACIELE W SUCHEDNIOWIE

Niestety na wernisażu 25 kwietnia już się nie pojawił. Goście, którzy tak tłumnie przybyli do galerii Winda usłyszeli, że pan Maciek jest w szpitalu. Razem z panią Agnieszką podzielali radość, że lekarzom udało się go odratować, że jest nadzieja na poprawę.

- Mieliśmy takie plany - mówi z żalem Magda Kusztal dyrektor Kieleckiego Centrum Kultury. - Chcieliśmy w Kielcach zapraszać na Azyl poezji i literatury. Panu Maćkowi bardzo leżał na sercu los zwierząt, więc chciał zapraszać aktorów, swych przyjaciół, a widzowie zamiast kupować bilety dawaliby dobrowolne datki na rzecz schronisk, azyli dla zwierząt. Pierwsze spotkanie miało być poświęcone Jonaszowi Kofcie.

Maciek Kozłowski i Agnieszka Kowalska mieli przyjaciół w Suchedniowie. Państwo Bargiełowcy prowadzący jeszcze kilka lat temu gospodarstwo U Pana Boga Za Torami pokazali im jak piękna jest ta ziemia i to pod ich wpływem kupili działkę w Gąsawach Plebańskich koło Szydłowca. Tam stworzyli swój dom, w którym oprócz ludzi zamieszkały dwa konie i kilka psów.

LUBIŁ JAZDĘ KONNĄ

Jazdę konną Maciej Kozłowski lubił bardzo. W rozmowie jaką odbyliśmy u Bargiełowskich przyznał, że zawsze chętnie grał w filmach, w których występowały też konie. Jego ulubieńcem był Budyń, wspaniały koń, chociaż ślepy na jedno oko.

- Ja go w ogóle nie używam - wyznawał. Nie jest mi potrzebny. Jeśli chcę do kogoś napisać list, bo mam mu coś do powiedzenia, to biorę papier, koniecznie czerpany i piszę sam. Piórem, które ma 80 lat. Wiem, co chcę powiedzieć i nie są to emaile o niczym.

UNIKAŁ TELEWIZJI

Odpowiadał na każdy list, który dostał. Poruszało go to, że ludzie zwracali się do niego z różnymi sprawami, pytali, prosili o różne rzeczy, nawet o autograf. W przeciwieństwie do fanów, którzy oglądali go w telewizyjnych serialach sam unikał telewizji i dziwił się tym, którzy wgapiają się w telewizor. - Myślą, że jak się naoglądają serialowych mądrości to to im pomoże w rozwiązaniu własnych problemów, a to guzik prawda. W niczym im nie pomoże - mówił

Kiedy chciał wyciszyć jechał do zaprzyjaźnionego przeora klasztoru na Jasnej Górze i zaszywał się tam na kilka dni. Jak mówił dzięki przyjaciołom mógł być w miejscach niedostępnych dla turystów i wiernych. - Najciszej jest w katakumbach i nastrój tam panujący zachęca do zwolnienia i przemyśleń. To bardzo dobrze robi, takie przejście przez inny wymiar - wyjaśniał nie tak dawno...