Nauczyciel na Medal - Joanna Łyjak, polonistka ze Szkoły Podstawowej numer 13 w Skarżysku, stawia na niekonwencjonalne metody

Długo jest pani nauczycielką?
W tym roku mija 20 lat. Studiowałam polonistykę w Kielcach, podyplomowo ukończyłam studia informatyczne. Ale nie od razu zaczęłam pracę w szkole. Najpierw pojechałam do Włoch.

Co pani tam robiła?
Przez pięć lat pracowałam... przy produkcji czekolady. Dobrze wspominam ten czas. Poznałam język, kuchnię, wspaniałych ludzi. Do dziś moim ulubionym przysmakiem jest słodki Profiterol. Potem wróciłam do Polski i zaczęłam uczyć języka polskiego. Ale na moich lekcjach dzieci uczą się też historii, geografii, etyki. „Zahaczamy” o wiele tematów z różnych dziedzin. Podczas lekcji używam różnych strojów, kukiełek, przedmiotów - wszystko po to, żeby dzieci zapamiętywały przez skojarzenia. To się sprawdza. Dla mnie ważne jest to, że uczniowie z przyjemnością przychodzą na lekcje języka polskiego.

Uczniowie pewnie niezbyt lubią gramatykę...
Jest potrzebna, żeby umieć dobrze pisać, wyrażać się. Moi uczniowie sobie z nią radzą.

A obowiązkowe lektury?
Cóż, niektóre są moim zdaniem przestarzałe. Dzieciom trudno jest na przykład zrozumieć „Katarynkę”, wiele słów wyszło już z użycia. Dlatego przed lekturą sporo uczniom tłumaczę. Najbardziej lubiane lektury to dziś „Opowieści z Narnii”, „Hobbit”, fragmenty „Harrego Pottera”. Ale i „W pustyni i w puszczy”.

Jakim jest pani nauczycielem?
O to trzeba by zapytać uczniów. Na pewno sporo wymagam. Na bieżąco sprawdzam wiedzę, robiąc kartkówki. Prace klasowe pisze się u mnie „ze ściągą”, przypominającą, ogólnie ujmując, tablicę wzorów z matematyki.Jestem konsekwentna. Dzieci znają zasady i muszą ich przestrzegać. Ale jednocześnie mam wielki szacunek dla uczniów. Buduję z nimi dobre relacje. Dzięki temu przychodzą do mnie ze swoimi problemami.

Prowadzi pani także kółko teatralne
Stąd te wszystkie gadżety, których używam podczas lekcji. Grupę teatralną prowadzę od kilkunastu lat. Sama piszę scenariusze przedstawień. Mieliśmy sukcesy. Teraz szykujemy jasełka, pójdziemy je wystawić w Zakładzie Opiekuńczo Leczniczym, dla starszych ludzi. Moi uczniowie chętnie angażują się w różne działania. W tym roku zrezygnowali z klasowych „mikołajek”. Zamiast tego wszyscy składamy się na zakup pieluch do ośrodka w Siennicy, gdzie pracuje siostra Joanna, która uczyła w naszej szkole religii.

Jak pani spędza wolny czas?
Czytam. Obecnie „Paradoks Szympansa” - świetna książka o ludzkim umyśle. Oprócz tego lubię Orwella, Coelho. No i Olgę Tokarczuk. Największe wrażenie zrobiły na mnie „Prawieki i inne czasy”. No i spaceruję, pięć tysięcy kroków dziennie.

ZOBACZ WSZYSTKICH LAUREATÓW