Nie lekceważ cukrzycy

Bezwzględnie trzeba ją leczyć, ponieważ nieleczona pro-wadzi do poważnych powikłań kardiologicznych, nefrologicznych, okulistycznych i neurologicznych, grozi udarem i zawałem serca. Inne przyczyny cukrzycy występują u dzieci, a inne u dorosłych.

Diabetycy mogą pracować

Cukrzyca nie oznacza, że chory musi zrezygnować z pracy. Diabetycy nie mogą tylko wykonywać zawodów związanych z transportem (przewóz osób, dużych ładunków, pilot, maszynista) oraz zawodów mundurowych. A także takich, w których praca wiąże się ze zwiększonym ryzykiem (praca na wysokościach, w wysokich temperaturach, górnictwie). Wybierając zawód, trzeba też liczyć się z możliwością wystąpienia późniejszych powikłań, dlatego diabetykom nie poleca się wykonywania zawodów związanych z wysoką precyzją, np. zegarmistrz, krawcowa.

Dzieci chorują przede wszystkim na cukrzycę typu pierwszego, spowodowaną zniszczeniem komórek beta trzustki, które odpowiadają za produkcję i wydzielanie insuliny (hormonu obniżającego poziom cukru we krwi). Jednym z powodów jest upośledzone działanie układu immunologicznego, drugim - nieprawidłowa dieta i brak ruchu. Szacuje się, że obecnie w Polsce na cukrzycę typu pierwszego choruje około 20 tysięcy dzieci i młodzieży, co roku przybywa średnio 20 nowych zachorowań na 100 tysięcy mieszkańców. Cukrzyca jest obecnie najczęstszą chorobą przewlekłą wśród dzieci. Pojawia się około 10 roku życia, ale chorują też dzieci coraz młodsze, nawet niemowlęta.

Ważne objawy:
- wzmożone pragnienie, na przykład dziecko pije dużo w ciągu dnia, wstaje w nocy, żeby wypić od razu pół litra wody;
- oddawanie dużej ilości moczu, częste korzystanie z toalety, może pojawić się moczenie nocne, ponieważ pęcherz dziecka nie potrafi sobie poradzić z taką ilością moczu;
- chudnięcie, mimo prawidłowego odżywiania;
- z ust dziecka czuć kwaśny zapach acetonu;
- w późniejszym okresie mogą pojawić się zaburzenia świadomości.

Jedynymi sposobami leczenia są: podawanie (w zastrzykach) insuliny, właściwe odżywianie i wysiłek fizyczny.

Taka jest wiedza

Diabetolodzy szacują, że 700 tysięcy Polaków nie wie, iż choruje na cukrzycę, bo choroba początkowo nie daje żadnych wyraźnych objawów.

Co dziesiąty Polak uważa, że cukrzyca jest… chorobą zakaźną.

Zmieniając kanały w telewizorze za pomocą pilota (nie wstając z kanapy), możemy przytyć 3 kilogramy w ciągu roku.

Dorośli najczęściej chorują na cukrzycę z własnej winy, bo są otyli, mało ruchliwi, objadają się, zmuszając trzustkę do wydzielania bardzo dużej ilości insuliny. Po pewnym czasie trzustka się wyczerpuje, produkuje coraz mniej insuliny. Są też uwarunkowania genetyczne, ale cukrzyca typu drugiego to w dużej mierze "zasługa" nas samych.

Ważne objawy:
- uczucie znużenia, osłabienia, pojawiające się w ciągu dnia;
- senność po posiłkach;
- wzmożone pragnienie, suchość w ustach;
- wzmożone oddawanie moczu (także w nocy);
- pogorszenie się wzroku;
- infekcje skórne, trudne gojenie się ran;
- u kobiet nawracające zakażenia dróg rodnych.

Początkowo leczenie polega na stosowaniu odpowiedniej diety, doustnych leków przeciwcukrzycowych, zmniejszeniu nadwagi i poziomu trójglicerydów we krwi, uprawianiu wysiłku fizycznego, dostosowanego do możliwości chorego. Po pewnym czasie chorzy wymagają leczenia insuliną.

Doktor Grażyna Majcher-Witczak, specjalista diabetolog: - Nie ma innego sposobu na zapobieganie cukrzycy niż prawidłowa dieta i ruch. Posiłki powinny zaspokajać zapotrzebowanie naszego organizmu na składniki odżywcze. Trzeba włączyć do diety pieczywo z pełnego ziarna, warzywa, owoce, mąki i kasze z grubego przemiału, chude mięso i ryby, niskotłuszczowy nabiał, oliwę z oliwek. Ograniczyć cukier i sól. Raczej gotować i dusić potrawy niż smażyć.

Niezbędna jest aktywność fizyczna, przynajmniej trzy razy w tygodniu po 30 minut (może być intensywny marsz). To pozwoli zredukować nadwagę, obniży ciśnienie i poziom trójglicerydów we krwi.