Nie żyje znana kielecka poetka Wanda Robak. Miała 82 lata

Poetka poświęciła Kielcom wiele swoich utworów, zatytułowanych "Kochajmy Kielce i Świętokrzyskie", "O Kielcach i Świętokrzyskiem", "Co w moich Kielcach", czy "Nasze Piękne Świętokrzyskie".

Nazwano ją kronikarką Kielc i regionu. Lubiła pisać fraszki. Wiele z nich, chociażby takie jak "Indywidualny cud gospodarczy, gdy na przeżycie wystarczy", "Gdy już wszystko masz, pokaż czy masz jeszcze twarz", „Nie był mu zysk pisany, chociaż ciągle był zapracowany", Kiedy w codzienności tyle zawiłości, trudno nawet marzyć o hossie w miłości” skłaniały jej wiernych czytelników do refleksji nad życiem.

Była kobietą niezwykłą, z zawodu ekonomistka, posiadała niezwykły talent poetycki. Często powtarzała, że w twórczości słownej jest tajemna moc „ Oto jest cud pisania, zatrzymać na wieki ruch, dźwięk, obraz.”

Pełniła funkcję skarbnika w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych, należała także do Grupy Literackiej „Bocianie Gniazdo”. Była autorką 11 tomików wierszy, fraszek, licznych publikacji w prasie, laureatką konkursów poetyckich „Nike Świętokrzyskiej”, otrzymała „Srebrny Krzyż Zasługi”, oraz tytuł „Zasłużony Działacz Kultury” i wielu innych wyróżnień.

Wanda Robak miała słabość do pięknych kapeluszy. Sama wychowała dwoje dzieci Wojtka i Katarzynę, których zaraziła wieloma pasjami. Kochała swoje wnuki, Julię, Anię i Krzysia. Była przykładem dla wielu kobiet, uważała, że w każdym wieku trzeba dbać o siebie i swój rozwój intelektualny i zawsze można robić coś fascynującego.

Daniela Kowalska, prezes Grupy Literackiej „Bocianie Gniazdo” podkreśla, że Wanda Robak była niezwykle serdeczną, przyjacielską, wrażliwą kobietą i żal za nią pozostanie już na zawsze.