"Odeszła legenda". Piękny pogrzeb Cecylii Korban, poetki ludowej z gminy Morawica i wyjątkowe słowa burmistrza [WIDEO, ZDJĘCIA]

- Odchodzi od nas Cecylia, ale zostawia nam bogactwo swoich przeżyć - mówił ksiądz podczas kazania i zaznaczał, jak wiele wspaniałych rzeczy zrobiła w swoim życiu. Duchowny na zakończenie przeczytał jeden z wierszy artystki: "Czy ja dziś mogę opuścić wioskę, gdzie jako dziecko po łąkach hasałam? Kąpiąc się w rzece, wodą pluskałam. Gdy pasłam gąski, pieśni śpiewałam. Tutaj na łąkach piękne kaczeńce, na polach chabry, rumianki, maki. To polskie kwiaty, innych tysiące, czy widzi je ktoś tu drugi taki? (...) Kiedyś opuścić to wszystko muszę, zamkną się moje powieki. Dusza w pokorze stanie przed Bogiem, a ciało zaśnie na wieki". To się stało. Prorokini własnego życia - mówił ksiądz o świętej pamięci Cecylii Korban.

Wyjątkowe słowa burmistrza Mariana Burasa
Na pogrzebie piękne słowa o zmarłej wygłosili przedstawiciele rodziny, artystów oraz władz. Burmistrz Miasta i Gminy Morawica, Marian Buras powiedział, że odeszła legenda. Osoba, która przez całe swoje długie życie sławiła folklor Ziemi Świętokrzyskiej, a była przy tym niezwykle ciepła i życzliwa. -Wielokrotnie miałem okazję być tam, gdzie Pani Cecylia występowała na różnych scenach, w Bukowinie Tatrzańskiej, czy w innych odległych miejscach. Chyba nikt się nie spodziewał, z tych, którzy jej nie znali, że oto wychodzi na scenę drobna, starsza pani, pięknie zawsze ubrana w strój ludowy, ale kiedy usłyszeli jej głos, kiedy usłyszeli jej słowa od razu było widać, że to jest wielki artysta. A my na widowni zawsze z dumą patrzyliśmy, że to jest od nas artysta - opowiadał burmistrz dziękując świętej pamięci Cecylii za wspaniały dorobek. Burmistrz wspomniał też wyjątkowe, imieninowe "odwiedziny" u artystki, jesienią ubiegłego roku. - To było ostatniej jesieni, kiedy już wszędzie szalała pandemia. Wiadomo, nie mogliśmy wejść do domu ze względów bezpieczeństwa i przez szybę dawaliśmy ku sobie gesty, znaki, uśmiechy. I nawet ta szyba nie przeszkadzała temu, że czuliśmy się sobie bliscy, pomimo tego, że pani Cecylia była już wtedy osobą schorowaną - wspominał burmistrz zaznaczając, że dorobek artystyczny Pani Cecylii pozostanie w sercach i pamięci ludzi na zawsze.

Wspaniały dorobek Pani Cecylii

Cecylia Korban urodziła się 14 września 1931 roku we wsi Nida. Już w dzieciństwie zaczęła układać pierwsze rymowanki. Zawsze potrafiła ułożyć tekst „na poczekaniu", z łatwością okraszając go melodią. W ten sposób powstawały też przyśpiewki. Działając w organizacjach młodzieżowych i zespołach artystycznych, od 1959 roku zbierała repertuar ludowy, ale także tworzyła własne utwory.
Wielokrotnie występowała w Bukowinie Tatrzańskiej uczestnicząc w „Sabałowych Bajaniach” rozsławiając swoim gawędziarstwem i pieśniami ludowymi Ziemię Świętokrzyską, gdzie zdobywała prestiżowe miejsca i nagrody. Reprezentowała Morawicę podczas Międzynarodowych Buskich Spotkaniach Folklorystycznych w Busku-Zdroju. Chętnie spotykała się z dziećmi i młodzieżą w szkołach organizując warsztaty z wikliniarstwa oraz przedstawiając swoją twórczość artystyczną i świętokrzyską gwarę.

Jej twórczość ludowa cieszyła się niezwykłym zainteresowaniem, czego dowodem były liczne nagrody, wyróżnienia i odznaczenia, jakie zdobyła przez całe swoje życie. Dzięki aktywności pani Cecylii w Stowarzyszeniu Twórców Ludowych oraz w Towarzystwie Przyjaciół Ziemi Morawickiej o Ziemi Morawickiej i jej bogactwie kulturowym dowiadywali się ludzie w Polsce i za granicą, którzy mogli uczestniczyć w jej licznych spotkaniach autorskich i kulturalnych.

Za działalność twórczą i pracę społeczną została wyróżniona odznakami Za Zasługi dla Kielecczyzny, Zasłużony Działacz Kultury oraz Za Zasługi dla Kółek Rolniczych. Otrzymała także Złoty Krzyż Zasługi oraz Krzyż Kawalerski Odrodzenia Polski. Poetka była także założycielką zespołu „Nidzianecki”.

Współpracownicy i mieszkańcy gminy wspominają, że była wspaniałą, ciepłą i cenioną osobą. Umiała jednoczyć ludzi i rozwiązywać ich problemy. Zawsze potrafiła z humorem mówić o sobie i swojej twórczości, np. z racji swojego niskiego wzrostu, który traktowała, jako atut mówiła, że jest : „niskopienną góralką świętokrzyską”.