Pierwsze wieczyste śluby zakonne w sanktuarium w Kałkowie. To było niezwykłe religijne wydarzenie [ZDJĘCIA]

Uroczystej, koncelebrowanej mszy świętej przewodził ksiądz biskup Marek Smolarczyk, ordynariusz diecezji radomskiej. Towarzyszyli mu ksiądz kanonik Zbigniew Stanios, kustosz sanktuarium, ksiądz Marcin Kalbarczyk - kapelan Domu dla Ludzi Starszych imienia Sue Ryder i kapelan kałkowskiego Hospicjum, kapucyn ojciec Sergiusz Ślęzak z Kielc, długoletni kapelan Braci Chrystusa Cierpiącego i Kieleckiej Onkologii, ksiądz Marek Kiełbasa, wikariusz parafii w Kałkowie i ksiądz Roman Zając - wikariusz parafii w Jedlni Kościelnej oraz alumn Piotr Piątek. Uczestniczyli licznie parafianie, a także pielgrzymi, którzy w sobotę wybrali się do Kałkowa, liczne rodziny ślubujących Braci.

Pierwsze śluby wieczyste w Kałkowie

Była to pierwsza taka deklaracja Braci Chrystusa Cierpiącego. Sześciu z nich złożyło pierwszą w historii wspólnoty profesję wieczystą. Najmłodszy z braci po raz pierwszy złożył swoje śluby, a jeden z nich ponowił swoją wolę pójścia za Jezusem.

Wieczyści profesi to bracia Zdzisław Dmitroca, pochodzący z Pasieki koło Tomaszowa Lubelskiego, doktor Mariusz Kuskowski z Baranowa, Grzegorz Baczyński z Warszawy, Damian Piniło z Sieniawy, Paweł Bolibok z Lublina, Adam Sztukiewicz z Łukowa.

Brat Jarosław Józef Krupa z Nowej Soli złożył pierwsze śluby, zaś brat Adrian Paprocki z Kalisza je ponowił.

Podczas śpiewu litanii błagalnej bracia padli na twarz przed Trójjedynym Bogiem, aby złożyć swą słabość we Wszechmocy i Miłosierdziu Boga. Leżenie krzyżem symbolizuje najgłębsze uniżenie siebie wobec Majestatu Bożego oraz najusilniejszą modlitwę. Postawa ta lepiej niż słowa wyraża całkowite oddanie się Bogu i poczucie własnej słabości.

Mały chłopiec z sympatycznym gestem podczas ślubowania w sanktuarium

Gdy podczas litanii błagalnej tych ośmiu ślubujących braci upadło na twarz przed ołtarzem, przed Panem Bogiem, spontanicznie dołączył do nich mały chłopiec. Powszechnie sądzono, że to któreś z dzieci, z rodzin zakonników, dość licznie uczestniczących w uroczystości. Okazało się, że to „obcy” chłopiec z Dąbrowy, wsi sąsiadującej z Kałkowem.

Po złożeniu przez braci wieczystych ślubów zakonnych, ksiądz biskup Marek Smolarczyk odmówił nad profesami wieczystymi, uroczystą modlitwę błogosławieństwa zwaną również konsekracją. Bracia na ołtarzu podpisali dokumenty potwierdzające złożenie ślubów wieczystych.

O Braciach Chrystusa Cierpiącego

Bracia Chrystusa Cierpiącego poświęcają swoje życie Bogu, ślubując czystość, ubóstwo i posłuszeństwo, aby poprzez konsekrację oddać się Bogu na wyłączną własność. Pracują w kałkowskim sanktuarium wśród ludzi chorych, cierpiących, niepełnosprawnych, w działającym tu Hospicjum, Domu Dla Ludzi Starszych imienia Sue Ryder, Warsztacie Terapii Zajęciowej. Są bardzo widoczni w życiu liturgicznym sanktuarium Bolesnej Królowej Polski w Kałkowie.

Bracia składają śluby zakonne, które obejmują ślub ubóstwa, czystości i posłuszeństwa. Ponadto zobowiązują się do życia według rad Ewangelii, przestrzegania statutów wspólnoty i zachowania Reguły dla III Zakonu Regularnego Świętego Franciszka z Asyżu. Ojciec Pio jest patronem zgromadzenia. Jako Bracia Chrystusa Cierpiącego służą głównie ludziom cierpiącym, w różny sposób.

Bracia mówią, że wspólnotowość jest charakterystyczną cechą całej rodziny franciszkańskiej. Ojciec Franciszek mówił, że duchowe więzi są, a właściwie powinny być silniejsze niż pokrewieństwo krwi. Być, Bratem to odnajdywać braci i siostry we wszystkich i wszystkim, co stworzył Bóg, Ojciec całego stworzenia, być Bratem Chrystusa to – jak mówi św. Franciszek – pełnić wolę Ojca, który jest w niebie, natomiast być Bratem Chrystusa Cierpiącego to odnaleźć Go w chorych, niepełnosprawnych, starszych zniewolonych, zagubionych i zepchniętych na margines życia w rodzinie i społeczeństwie.