W Bazylice Katedralnej w Kielcach zgromadzili się bliscy, przyjaciele, przedstawiciele władz miasta i województwa, artyści, samorządowcy, politycy, szefowie i pracownicy instytucji kultury, a nawet sąsiedzi Bronisława Opałki. – Jest nas tu wielu, bo Bronek był nie tylko genialnym artystą, ale przede wszystkim wyjątkowym, dobrym i uczciwym człowiekiem. Będzie nam go bardzo brakowało – mówili przedstawiciele Zespołu Pieśni Ludowej z Marzysza.
Bronisław Opałko był poetą, kompozytorem i artystą kabaretowym. Od kilkudziesięciu lat wcielał się w postać Genowefy Pigwy. Odszedł w szpitalu, w minioną sobotę w wieku 66 lat. - Artyści odchodzą, ale nie umierają. Na zawsze pozostaniesz w naszych sercach – mówił ksiądz Zbigniew Klepacz, który przed 20 laty udzielał ślubu Bronisławowi Opałce. Po tych słowach ksiądz zagrał na gitarze i zaśpiewał wersję „Modlitwy” Bułata Okudżawy, za co otrzymał głośne brawa.
Braw było więcej, ale już na Cmentarzu Nowym, na który przeszedł kondukt żałobny. Maszerującym towarzyszyła orkiestra znajomych muzyków Bronisława Opałki, między innymi z Filharmonii Świętokrzyskiej oraz Zespołu Państwowych Szkół Muzycznych w Kielcach.
Na znak szacunku dla świętokrzyskiego twórcy były owacje, wzniesione czerwone róże i klaksony taksówek z sieci, z którą był związany. Na cmentarzu zagrał na flecie muzyk, wieloletni przyjaciel i współpracownik Opałki, Jan Kozłowski, a z głośników zabrzmiał utwór Bronisława Opałki, "Do gwiazd".
Był też czas na wspomnienia. – Bronek czuł więcej i patrzył głębiej niż większość z nas – mówiła krewna Bożena Barchan. – W cieple domowego ogniska nie był swoim scenicznym alter ego. Był sobą – ciepłym, życzliwym człowiekiem obarczonym wieloma życiowymi troskami. Przy rodzinnym stole zasiadał z nami człowiek poważny, ale nie ponury. Zadumany, troszczący się o najbliższych, pogrążony w żałobie po śmierci brata i matki w ostatnich latach. Głęboko przeżywający zarówno rodzinne konflikty, jak i zawirowania w ukochanej Polsce. Wrażliwy na krzywdę ludzi i zwierząt, lubiany i ceniony jako człowiek, ale również jako artysta. Zjednywał sobie ludzi na każdym kontynencie – zaznaczyła Bożena Barchan.
Głos zabrała również córka Bronisława Opałki, Agata. - Dziękuję wszystkim, którzy przyszli, by pożegnać mojego tatę, a zwłaszcza wszystkim tym, którzy byli przy nim kiedy potrzebował nie być sam. Podobnie jak tata wierzę w potęgę sztuki i że dzięki niej można sięgnąć gwiazd. I tata tych gwiazd sięgnął. W gwiazdach zapisała się jego twórczość. Będzie żył w każdym, kogo swoją twórczością wzruszył, zachwycił, rozbawił, lub zainspirował. Śpieszmy się kochać ludzi.
Msza święta w intencji Bronisława Opałki od uczestników pogrzebu odbędzie się w poniedziałek, 24 września o godzinie 7 w Bazylice Katedralnej.
Prezydent, samorządowcy, przedsiębiorcy i znani muzycy pożegnali Bronisława Opałkę [ZDJĘCIA]
Tak wyglądało ostatnie pożegnanie na cmentarzu i wykonanie utworu "Do gwiazd"
Tak wyglądał kondukt żałobny Bronisława Opałki.
Tak wyglądały uroczystości w kościele:
Pochodzący z Kielc Bronisław Opałko skomponował muzykę do wielu programów kabaretowych, spektakli teatralnych i recitali. Od lat wyśmiewał absurdy życia codziennego na kabaretowej scenie, promował folklor i świętokrzyską wieś wcielając się w błyskotliwą Genowefę Pigwę z Napierstkowa. Był cenionym i lubianym w środowisku artystą. Wszyscy przyjaciele zaznaczają, że kochał Pigwę, ale bardziej fortepian, z którego wydobywał hipnotyzujące melodie.
W kieleckiej Wyższej Szkole Pedagogicznej ukończył wychowanie muzyczne. Podczas studiów występował w kabarecie „Pod postacią”, potem założył orkiestrę „Do użytku wewnętrznego”. W 1986 roku związał się na kilka lat z kabaretem radiowym Zespół Adwokacki Dyskrecja, dla którego w latach 1986-1989 nagrał wiele piosenek oraz występował w skeczach.
W 1987 roku założył własny kabaret „Pigwa Show”, z którym wystąpował w całej Polsce, a także dla Polonii w wielu krajach.
W 1993 roku wyprowadził się z Kielc do pobliskiego Marzysza. Zmarł w sobotę, 18 sierpnia około godziny czwartej na ranem w szpitalu.
„Do gwiazd”
Raz, choć jeden raz
Sięgnąć gwiazd.
La la la la la la la
Poszybować, pofrunąć
Po ten blask, złote runo
Na chwilę odbić się od dna.
Znów mieć w sercu żar
Chociaż raz
La la la la la la
Płonąć listem miłosnym,
Nie trzeźwieć do wiosny,
Nie płacić rachunków i rat.
Refren:
Nim kogut zapieje,
Nim nocny autobus wyruszy,
Ja niosę nadzieję jak grosik przy duszy,
Niosę, chociaż w butach pełno dziur.
Mijają jesienie,
Wciąż dalej i dalej do celu.
Ja niosę nadzieję jak stary kapelusz
I wciąż mocniej świeci od niej blask.
Raz oszukać czas
Jeden raz
La la la la la la la
Iść przez puste ulice
Pod wiosennym księżycem
Z połatanym latawcem pod wiatr.
Więc napijmy się
Jeszcze raz
La la la la la la la
Za tą miłość i ziemię,
Za natchnione jesienie,
Za purpurę, za chmurę, za las.
Refren:
Nim kogut zapieje,
Nim nocny autobus wyruszy,
Ja niosę nadzieję jak grosik przy duszy,
Niosę, chociaż w butach pełno dziur.
Mijają jesienie,
Wciąż dalej i dalej do celu.
Ja niosę nadzieję jak stary kapelusz
I wciąż mocniej świeci od niej blask.
Raz, choć jeden raz
Sięgnąć gwiazd.
La la la la la la la la,
Poszybować, pofrunąć
Po ten blask, złote runo,
Na chwilę odbić się od dna.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
