Pogrzeb księdza prałata Mariana Haczyka w Sędziszowie. Mszy świętej przewodniczył biskup kielecki Jan Piotrowski. Było mnóstwo wiernych

Pogrzeb księdza prałata Mariana Haczyka w Sędziszowie

Mnóstwo osób, parafian, wiernych, mieszkańców Sędziszowa i okolic, księży i osób konsekrowanych, członków grup parafialnych, przyjaciół, sąsiadów, a przede wszystkim rodzina - uczestniczyło w ostatnim pożegnaniu byłego, długoletniego proboszcza parafii świętego Brata Alberta w Sędziszowie, księdza prałata Mariana Haczyka.

Ksiądz prałat odszedł do Domu Ojca w środę, 22 czerwca w wieku 77 lat i 55 roku kapłaństwa. W 2020 roku przeszedł na emeryturę i od tego czasu przebywał w Domu Księży Emerytów w Kielcach.

Wieść o jego śmierci zaskoczyła i zasmuciła bardzo wiele osób, a szczególnie wiernych sędziszowskiej parafii świętego Barta Alberta, w której swoją posługę sprawował przez 40 lat, w tym przez 37 lat jako jej proboszcz. Ksiądz Marian był jej budowniczym. Kościół pod wezwaniem świętego Brata Alberta w Sędziszowie był budowany przez 17 lat - od 1983 do 2000 roku.

Równo dwa lata temu, cała społeczność Sędziszowa uroczyście żegnała odchodzącego na emeryturę kapłana. Przypomnijmy:

W poniedziałek, 27 czerwca odbyło się ostatnie pożegnanie księdza prałata w kościele świętego Brata Alberta, którego budowy podjął się przed laty.

W wyjątkowy sposób, w imieniu całej społeczności gminy Sędziszów, księdza prałata Mariana Haczyka, pożegnał burmistrz Sędziszowa Wacław Szarek:

- Jako środowisko gminy Sędziszów, 28 czerwca 2020 roku, żegnaliśmy ks. Prałata Mariana Haczyka, który przechodził na emeryturę, kończąc posługę kapłana i proboszcza tej Parafii, pw. Św. Brata Alberta. W swojej mowie pożegnalnej mówił do zebranych „_Ja Was nie zostawiam. Wrócę. Zostanę z Wami na zawsze. Tak postanowiłem_”. Dzisiaj od tego wydarzenia mija pełne 2 lata. Czas dopełnił dzieła życiowej drogi i otaczamy trumnę z Jego ciałem. Wrócił. Trumna z doczesnymi szczątkami zmarłego stoi dokładnie w tym miejscu gdzie latami pełnił kapłańską posługę. Siłą wyobraźni, w tej chwili, widzimy go w murach tego Kościoła jako, pełnego życia i sił do działania. Jego postać zabiegana, doglądała wszystkiego po ojcowsku. Codzienną troską były dla Niego konfesjonał, homilie, udzielane sakramenty czy spotkania z wiernymi. A teraz ten obraz – to już tylko złudzenie. Jego ciało zastygło w bezruchu. Czas i choroba wykonały swoje żniwo – ludzkiej niemocy wobec śmierci, która zawsze przychodzi nie w porę. Wspominając dorobek życia ks. Mariana, przypomina mi się scena z sienkiewiczowskiej powieści i słowa wygłoszone przy innej trumnie: Dla Boga, panie Wołodyjowski! Larum grają! Wojna! A ty się nie zrywasz? Szabli nie chwytasz? …. Inny to bohater i inne okoliczności – ale teraz chciałoby się zawołać: Ks. Prałacie Marianie dzwony dzwonią! Do Kościoła wzywają! A Ty przy ołtarzu nie stajesz? Posługi kapłańskiej nie czynisz? Próżno wołać. Odpowie nam cisza. Trudy ziemskiego życia za NIM. Jego ziemski czas pielgrzymowania zakończył się. Taki scenariusz życia przydzielił Mu Pan, a nam należy takim go przyjąć”. Nie sposób w kilku minutach i zdaniach godnie rozważyć bogactwo 77 lat życia i 55 lat pracy kapłańskiej księdza prałata. Nie temu ma też służyć pogrzebowa refleksja. Jednak pozwólcie, że na niektóre kwestie zwrócę uwagę. Pogrzeb Ks. Prałata Mariana uświadamia nam – jak wielką wartość mają słowa: „Żyj tak, aby ślady Twoich stóp przetrwały Ciebie”. Są one szczególnie wymowne wobec Jego posługi kapłana, wśród Nas. Dwa lata temu mówił: Zanim objąłem tu posługę, podjechałem wieczorem na miejsce dzisiejszego Kościoła. Był to pusty zaśmiecony i zachwaszczony plac. Pomyślałem – Panie Boże – czy ja podołam. Podołał. Postawione przez Boga przed Nim zadanie wypełnił. (...) Pochylając się nad Twoja trumną w imieniu społeczności i samorządu Gminy Sędziszów = dziękuję Ci dzisiaj, za wszelkie dobro jakie przez twoją naukę i ręce spłynęło na naszą społeczność. Dziękuję za każdy czas wsłuchiwania się w kierowany do nas przekaz nauki Chrystusa. Patrząc na Twoje pracowite kapłańskie życie, dostrzegamy pozostawione przez Ciebie dla Nas żyjących drogowskazy powinności wobec otaczającego świata. Drogowskazy nakierowane na miłość do bliźniego, poszanowanie ludzkiej godności i budowanie lepszej przyszłości dla następnych pokoleń na bazie korzeni chrześcijaństwa. Będziemy je pielęgnować. Księże Marianie, dziękujemy Ci za wszystko i dalej będziemy budować to co rozpocząłeś.

- mówił i wspominał między innymi w swojej mowie pożegnalnej burmistrz Wacław Szarek.

Po mszy świętej pogrzebowej, której przewodniczył biskup ordynariusz Jan Piotrowski, kondukt żałobny przeszedł ulicami miasta na miejscowy cmentarz, na którym spoczął ksiądz prałat Marian Haczyk.

(źr. Gmina Sędziszów)