Powiązani z królami

- Genealogią interesuję się od dawna - wyjaśnia pan Janusz. - Przejąłem to wraz z archiwum mojego ojca, który bardzo skrupulatnie notował wszystkie znane mu fakty z przeszłości. Zacząłem je weryfikować ponad 20 lat temu i dzisiaj dysponuję 32 opasłymi tomami zawierającymi mnóstwo informacji o rodzinie.
Pierwsza informacja o Wilczewskich pochodzi z 1507 roku, kiedy to bracia Sudkowie nabyli majątek Wilczewo koło Sztumu i przyjęli nazwisko Wilczewscy. To nazwisko pojawia się na królewskich dworach, Wilczewscy byli elektorami. - czasami zachowały się o nich dokładniejsze informacje np. o Kazimierzu z pobliskiej Korytnicy, na którego królowi Sobieskiemu skarżył się miejscowy ksiądz iż on i jego żona nie są posłuszni. Za czasów Stanisława Leszczyńskiehgo, Józef był kasztelanem podlaskim a Franciszek załatwiał królowi Poniatowskiemu pożyczki w Danii, ożenił się bowiem z Dunką. Inny Wilczewski odegrał znamienitą rolę w czasie Sejmu w Grodnie w 1744 roku rzucając na podłogę dukaty, którymi chciano go przekupić.

- Długo szukałem imienia tego przodka i dopiero w niemieckich archiwach znalazłem informację, że był pułkownik Jan Wilczewski - dodaje pan Janusz. Jerzy Wilczewski ożenił się z Marią Bacciarelli i dzięki temu ma portret pędzla tego znanego malarza. Canletto uwiecznił innego Wilczewskiego, Aleksandra w chwilę po elekcji Stanisława Poniatowskiego, kiedy z radością ściska dłoń innego elektora.

- Wielczewscy mieszkali na Litwie, Podolu i Wołyniu i stamtąd właśnie pochodzi mój ojciec - opowiada pan Janusz.- Do Kielc sprowadziłem się w 1971 roku i jak do tej pory jestem jedynym Wilczewskim w mieście. Inny Wilczewski umarł w Kielcach w 1830 roku, w 1914 był też w gimnazjum uczeń o tym nazwisku, ale to wszystko.

Wilczewscy szukają się, działa nawet strona im poświęcona. Na wyjaśnienie czekają zwłaszcza losy gałęzi, która była na terenie Białorusi, tamtejsze władze odmawiają udostępnienia jakichkolwiek dokumentów.