Radosław Matyszkiewicz, nauczyciel z Zespołu Szkół Techniczno-Informatycznych w Busku-Zdroju zdobył tytuł Nauczyciel Na Medal

Dlaczego wybrał Pan taki zawód? Czy to „tradycja rodzinna”?
Zawód nauczyciela absolutnie nie jest „tradycją” w mojej rodzinie. Moja przygoda z pedagogiką zaczęła się podczas służby wojskowej w Centrum Szkolenia Czołgowo - Samochodowego w Pile, gdzie prowadziłem zajęcia z żołnierzami. Wtedy złapałem ,,bakcyla’’. To, co robiłem sprawiało mi radość i ogromną satysfakcję. Ponadto pracując w Warsztatach Szkolnych codziennie miałem kontakt z młodzieżą. Stopniowo podnosiłem swoje kwalifikacje dążąc do pracy jako nauczyciel.

Jak w takim razie potoczyła się Pana kariera zawodowa?
W 2000 roku ukończyłem studia wyższych zawodowe na kierunku „Inżynieria Środowiska” w zakresie „Zaopatrzenie w wodę i unieszkodliwianie ścieków i odpadów” na Politechnice Świętokrzyskiej w Kielcach, Wydział Budownictwa Lądowego. Później ukończyłem kurs kwalifikacyjny z zakresu oligofrenopedagogiki. W 2012 roku ukończyłem studia wyższe magisterskie na kierunku ekonomia w Wyższej Szkole Handlowej imienia Bolesława Markowskiego w Kielcach, Wydział Ekonomiczno-Techniczny. A trzy lata temu stałem się absolwentem studiów podyplomowych w zakresie „Odnawialnych zasobów i źródeł energii” na Akademii Górniczo - Hutniczej imienia Stanisława Staszica w Krakowie. Od 2005 roku pracuję jako nauczyciel.

Gdyby miał Pan możliwość ponownego wyboru zawodu, poszedłby Pan tą samą ścieżką?
Zdecydowanie tak. Zawsze dążyłem do pracy w tym zawodzie.

A co najlepszego jest w tej pracy?
Kontakt z młodymi ludźmi wkraczającymi w dorosłość. Radość z odnoszonych przez nich sukcesów. Satysfakcja z dobrze wykonywanej pracy. Z drugiej strony są też te trudne sprawy. Najtrudniejsze w pracy nauczyciela, według mnie jest umiejętne organizowanie sobie czasu ze względu na ogromną ilość pracy jaką trzeba włożyć w przygotowanie lekcji , zajęć praktycznych.

Otrzymał Pan tytuł Nauczyciel Na Medal w kategorii nauczyciel w szkole ponadpodstawowej. Jak Pan sądzi - praca z młodzieżą, prawie dorosłymi osobami jest „łatwiejsza” niż z dziećmi?
Nie potrafię stwierdzić czy praca ze starszymi uczniami jest prostsza niż z dziećmi. Trudno odpowiedzieć na to pytanie. Myślę, że sprawę trochę ułatwia fakt, że ucząc trzecie, czwarte klasy mam styczność już z mądrymi, świadomymi osobami, które wiedzą czego chcą. Pracuje się z nimi praktycznie jak z dorosłymi. Jednak uważam, że jakkolwiek by nie patrzeć praca nauczyciela jest swoistego rodzaju „misją” i „powołaniem”.

Na drugim miejscu w tej kategorii Daria Puchała, Zespół Szkół Technicznych i Ogólnokształcących w Busku-Zdroju. Na trzecim Monika Lubańska z I Liceum w Busku.