Socjolog Andrzej Kościołek: Nie odkładaj miłości na potem

Czy święto zakochanych jest nam potrzebne?

Od niedawna zaczynam cenić to święto. Kiedyś uważałem je za coś zupełnie obcego i komercyjnego, dziś uważam, że jest potrzebne. Każda okazja, powód i bodziec do zbliżania się ludzi jest pozytywny i tak go należy traktować, bo bardzo nam takich sytuacji brakuje. Z miłością współcześnie niestety jest tak, że można ją odkładać na później.

Czy to znaczy, że ludzie teraz częściej bronią się przed uczuciem?

Na pewno próbują dokładniej planować życie, nawet w odniesieniu do uczuć i emocji. Niektórzy uważają, że doszli do takiej perfekcji, że potrafią całkowicie zapanować nad swoimi emocjami. Życie uczuciowe odkładają w czasie: „jak zdam maturę”, „jak skończę studia” albo „jak zrobię specjalizację w zawodzie”... Mam wrażenie, że współcześnie ludzie uważają, że nad wszystkim mogą zapanować i dozować sobie emocje, takie jak miłość. Efekty są podobne, jak z demografią... Prokreację możemy planować, odkładać... W związku z tym później jest coraz mniej urodzeń. Co więcej, uważam za bardzo smutne to, że kwestię uczuć można odsunąć w jakąś wirtualną sferę. Można poznać kogoś przez internet, zbliżyć się, poznać przyjaciół, nie przechodząc do realnych relacji. Może się wydawać, że wszystko jest w porządku, bo przecież „mam tylu znajomych na Facebooku, Instagramie...”.

Tylko jaką wartość ma taka wirtualna relacja?

W sensie emocjonalnym to tylko substytut. Ludzie doskonale sobie radzą w takiej pseudo rzeczywistości, ale w realnym świecie już jest trudno. Chyba niedługo będzie trzeba otwierać kliniki dla chcących dowiedzieć się czym jest miłość... Myślę, że walentynki mają coraz bardziej głęboki sens dla tych, którzy nie potrafią, nie chcą, odkładają na później kwestie swoich uczuć. Walentynki, jak kościelne dzwony, przypominają o czymś ważnym. Skłaniają do okazywania sobie uczuć w rzeczywistym świecie. Przypominają zdarzenia, które są o wiele bardziej wymagające, jeśli chodzi o czas i formę.

Dziękuję za rozmowę.