Stowarzyszenie Kielce Nasz Dom za przebudową dworca PKS w kształcie, jaki proponuje nowy inwestor

Poniżej prezentujemy całość pisma zarządu Stowarzyszenia Kielce Nasz Dom odnośnie planów inwestorskich Polskiej Komunikacji Samochodowej 2 z Warszawy, spółki, która wygrała aukcję na zakup PKS Kielce.

"Zarząd Stowarzyszenia Kielce Nasz Dom jest przekonany o konieczności utrzymania dotychczasowej funkcji dworca PKS stanowiącego wspólnie z dworcem kolejowym jako centrum komunikacji lokalnej i dalekobieżnej. Dostępność połączeń lokalnych i krajowych ma dla miasta jako stolicy regionu bardzo istotne znaczenie.

- Kielce są znaczącym ośrodkiem akademickim skupiającym 30 tysięcy studentów, których nie stać na naukę na krakowskich czy warszawskich uczelniach. Codzienny tani i dostępny dojazd komunikacją publiczną jest argumentem przemawiającym za podjęciem nauki w Kielcach nawet, gdy miejsce zamieszkania jest odlegle o kilkadziesiąt kilometrów.

- Kielce są miejscem pracy i miejscem poszukiwania pracy dla najbliższych okolic i powiatu. Z danych GUS wynika, że 80% pozyskanych miejsc pracy w powiecie to miejsca pracy w Kielcach. To powoduje, że istnieje bardzo duże zapotrzebowanie na połączenia lokalne i rola ich w przyszłości będzie wzrastać.

- Kielce - miasto mało atrakcyjne turystycznie - jest bramą do regionu, który posiada walory turystyczne. Sąsiedztwo dworca autobusowego i kolejowego zapewnia rozwój regionu, bowiem pozwala ona w jednym obszarze skupić połączenia lokalne i ogólnokrajowe, co jest przyjazne dla pasażera - turysty.

- Znacznie samochodowej komunikacji publicznej będzie miało coraz istotniejsze znaczenie przy utrzymującej się tendencji zmniejszania ilości połączeń kolejowych ze stolica województwa.

Wymienione argumenty determinują realizacje celu publicznego dla władz samorządowych i administracyjnych, ale nie tylko miasta, ale również powiatu i województwa. Realizacja celu publicznego polegającym na stworzeniu zintegrowanego systemu komunikacji obejmującego region, kraj, jak również połączenia międzynarodowe, jest istotna. Wycofanie się inwestora słowackiego powinno być bodźcem do porozumienia jednostek samorządowych i wypracowania modelu wspólnego projektu zarządzania PKS, jak również modernizacji obiektu pozwalającej realizacji zamierzonego celu. Tak się nie stało.

Obecnie realizacja celu publicznego ma się zająć prywatny podmiot zapewniając kontynuację przewozów pasażerów, wymianę taboru, remont istniejącego obiektu oraz budowę części komercyjnej zapewniającej utrzymanie obiektu, a także realizację przewozów w oparciu o zaplecze i tabor kieleckiego PKS, olsztyńskiego PKS i siedleckiego PKS.

Zdaniem Zarządu Stowarzyszenia Kielce Nasz Dom władze miasta, powiatu, województwa nie posiadają rozwiązania, które da pewność prowadzenia działalności przewozowej przez PKS Kielce (w stanie likwidacji) jak również rozwiązań) i pozwoli zapobiec, dalszej degradacji obiektów i marginalizacji przedsiębiorstwa. Co oznacza, że przejęcie spółki przez inwestora jest jedynym racjonalnym rozwiązaniem.

Omówienia wymagają kwestie związane z zachowaniem bryły "spodka", która jest rozpoznawalna dla mieszkańców miasta, rozbudowy części komercyjnej obiektu oraz jej wielkości, docelowej ilości autobusów i busów obsługiwanych przez dworzec.

Uważamy, że stanowisko Biura Planowania Przestrzennego oraz Świętokrzyskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków nie może sprowadzać się do torpedowania kolejnych rozwiązań architektonicznych przedstawianych w formie wizualizacji przez inwestora , który pod presją instytucji warunkujących realizacje inwestycji przygotowuje naprędce kolejne modyfikacje bryły. Centrum Komunikacyjne obejmujące dworzec kolejowy i autobusowy, punkt przesiadkowy komunikacji miejskiej powinien uporządkować zarówno ruch lokalny, czyli busy jak i ruch dalekobieżny oraz międzynarodowy i turystyczny i skupić go w jednym miejscu.

Można to osiągnąć jedynie poprzez opracowanie wspólnego projektu obejmującego dworzec kolejowy, autobusowy i miejski jako jednorodny pod względem formy i przeznaczenia projekt, w którym "spodek" będzie stanowił dominantę. Rola konserwatora zabytków polegająca na ochronie spodka jako obiektu wartościowego oraz planistów miejskich nie powinna się sprowadzać do krytyki rozwiązań inwestora, a nakreślenia założeń projektowych obiektu oraz stworzenia warunków stworzenia spójnej koncepcji bryły dworca autobusowego i kolejowego wraz z łącząca je infrastrukturą i punktów przesiadkowych MPK przez biura projektowe, które wykonują niezależnie projekty dla obu obiektów. Jedynie koordynacja planów pracowni projektowych przez planistów miejskich i konserwatora już na etapie projektowania daje pewność, że nie otrzymamy przypadkowego rozwiązania niejednorodnego stylistycznie.

Utrzymanie obiektów takich jak dworzec PKP czy PKS nie może się sprowadzać jedynie do wpływów z działalności przewozowej. Świadczy o tym obecne położenie PKS Kielce - likwidator w PKS. Utrzymanie obiektów publicznych gwarantuje część komercyjna. W rozwiązaniu proponowanym przez inwestora zakłada się przeznaczenie 5000 m2 jako przestrzeń dla obsługi pasażerów - część gastronomiczną, kasa biletowa, poczekalnie, bawialnie dla dzieci, ciągi komunikacyjne oraz 10 000 m2.

Powierzchnia komercyjna wcale nie oznacza, że musi to być powierzchnia handlowa, której nasycenie w Kielcach jest wystarczające, ale ma to być powierzchnia, której najem zapewnia utrzymanie obiektu. Z punktu widzenia inwestora nie ma znaczenia, kto będzie najemcą, natomiast bardzo istotnym są wpływy, jakie z tego tytułu będzie uzyskiwał.

Tu właśnie jest miejsce na realizację celu publicznego przez jednostki samorządowe miasta, powiatu i województwa poprzez ulokowania w obiektach wydziałów urzędów, które dla wielu są celem podróży, punktów informacji turystycznej promocji miasta i regionu.

Podobne rozwiązanie proponował Prezydent Miasta w przypadku dworca kolejowego i z powodzeniem pomysł ten można zastosować w przypadku dworca PKS rozszerzając go o placówki samorządowe miasta, powiatu i województwa. W części komercyjnej można również umieścić Pogotowie Ratunkowe, którego położenie jest szczęśliwe i karetki poruszają w przestrzeni przeznaczonej ścisłej zabudowie i strefach przeznaczonych dla pieszych, Straży Miejskiej wstydliwie ukrytej w zaułku ulicy Ogrodowej, której obecność w miejscu odwiedzanym przez kilkanaście tysięcy pasażerów jest uzasadniona , Powiatowego Urzędu Pracy, Narodowego Funduszu Zdrowia itp.

Przyjęcie takich rozwiązań daje możliwość samorządowcom na spóźnioną realizacje celu publicznego, jakim niewątpliwie są przewozy pasażerskie, oraz będzie ono stanowić wsparcie dla inwestora profesjonalnego przewoźnika, który nie będzie skazany na morderczą konkurencję pomiędzy placówkami handlowymi i usługowymi śródmieścia oraz licznych kieleckich galerii handlowych.

Tak przyjęte rozwiązanie pozwoli na realizacje celu publicznego w oparciu o prywatnego przewoźnika realizującego przewozy i instytucje samorządowe, które poprzez najem pomieszczeń komercyjnych współfinansują obiekt służący z centralizowanej obsłudze ruchu pasażerskiego.