Uroczysta zbiórka strażaków w Wąchocku z okazji 100-lecia istnienia. Poświęcono nową remizę i wóz bojowy [ZDJĘCIA]

Poświęcenia remizy i samochodu dokonał ojciec Eugeniusz Augustyn z opactwa Ojców Cystersów w Wąchocku. Gośćmi uroczystej zbiórki byli starszy kapitan Sławomir Zięba, komendant Państwowej Straży Pożarnej w Starachowicach, Grzegorz Retkowski, komendant gminny Ochotniczej Straży Pożarnej w Wąchocku burmistrz Miasta i Gminy Wąchock Jarosław Samela, przewodniczący Rady Miejskiej Adrian Malinowski a całość prowadził starszy brygadier Ryszard Kępiński, prezes Ochotniczej Straży pożarnej w Wąchocku.

Poza poświęceniem remizy i wozu bojowego zbiórka miała na celu uczczenie 100 lecia istnienia straży pożarnej w Wąchocku. Ta uroczystość miała się odbyć w maju 2019 roku, ale została przesunięta z powodu śmierci wieloletniego komendanta, Mirosława Sety.

Pierwszymi organizatorami straży w Wąchocku byli Jan Przygoda - pisarz gminy Wielkiej Wsi, Aleksander Nowakowski - pisarz sądowy, Antoni Ciok - zawiadowca stacji PKP.

Oni to w maju 1918 roku zorganizowali towarzystwo ogniowe mające na celu powołanie Ochotniczej Straży Ogniowej. Napotykali jednak na różne trudności, gdyż ówczesne władze carskie obawiały się zalegalizować taką organizację o charakterze wojskowym.
Aby przekonać władzę, że chodzi o organizację czysto usługową, o charakterze niesienia pomocy podczas klęsk żywiołowych, rozpoczęli gromadzić sprzęt przeciwpożarowy. Środki finansowe na ten cel gromadzili w różny sposób np.: 18 sierpnia 1918 roku na odpuście Świętego Rocha urządzili kwestę uliczną, podczas której zebrali 13 rubli, 97 kopiejek 855 koron i 69 marek polskich.
W listopadzie 1918 roku sprawa wyjaśniła się. Polska odzyskała niepodległość. Zorganizowały się nowe władze gminne i powiatowe.

11 Maja 1919 roku do walnego zebrania gminnego, na którym powołano pierwszy zarząd w następującym składzie:
Chrzanowski Edward - ksiądz kanonik, Piątkowski Antoni - nauczyciel - prezes, Schoenberg Robert - przedsiębiorca, Wiatrowski Władysław, Skąpski Wacław, Ruzikowski Eugeniusz, Przygoda Jan.

W tym czasie straż miała poważną rolę w środowisku. Skupiła w swoich szeregach najznaczniejszych mieszkańców - należeli do niej księża, nauczyciele. Straż skupiła także w swoich szeregach kwiat młodzieży wąchockiej tak męskiej jak i żeńskiej. Była drużyna kobieca, tak zwane "samarytanki".

W szeregach straży panowała dyscyplina, przełożonym na ulicy należało oddawać honory.

Podczas uroczystości państwowych, z wierzy klasztornej odgrywano hejnał. Za niewłaściwe zachowanie się, czy nadużywanie alkoholu zwalniano karnie. Przedstawiciel straży miał zapewnione miejsce w Radzie Gminy.

Budowę remizy zainicjował Jan Lasowski. Powstała ona w czynie społecznym. Budowa trwała 5 lat. Po jej ukończeniu, remiza stała się ośrodkiem życia kulturalnego całej gminy. Odbywały się w niej przedstawienia, zabawy, loterie i częste występy orkiestry dętej. Bardzo aktywnie działała sekcja teatralna. W miesiącach letnich strażacy ubrani w galowe mundury, na czele z orkiestrą, urządzali marsze uliczne.

Tę działalność przerwał wybuch II wojny światowej, ale straż istniała nadal. Oprócz zadań ochronnych strażacy działają w konspiracji, wielu z Nich należy do "ruchu oporu". Przenoszą tajne dokumenty. Dwukrotnie niszczą kino - a z tych względów, że wyświetlane tam kroniki głosiły o zwycięstwie Niemiec na wszystkich frontach.

Po wyzwoleniu strażacy przystępują do odtworzenia dawnej świętości straży. Gromadzą sprzęt, odnajdują instrumenty muzyczne, sprowadzają motopompę, a po pewnym czasie otrzymują samochód. Do straży wstępuje nowy narybek po wielu trudach powstaje orkiestra dęta.

Strażacy, w szczególności Ci z młodego pokolenia, odegrali dużą rolę przy budowie Domu Kultury w Wąchocku. Poświęcili wiele godzin pracy w czynie społecznym.

Należy podkreślić, że w czasach PRL-u, mimo różnych nacisków, straż wąchocka była niezależna i brała udział w uroczystościach zarówno państwowych jak i kościelnych.