Stopa lombardowa

Stanie się tak jeśli inflacja będzie rosła w takim tempie jak przez ostatnie dwa miesiące, a Rada Polityki Pieniężnej będzie zwlekać z podwyżką stóp procentowych. Na utracie wartości polskiej waluty stracą też osoby, które nie mają kredytów, ale oszczędności.

Na marcowym posiedzeniu (6-7 marca) rada Polityki Pieniężnej zdecydowała o pozostawieniu stóp procentowych NBP bez zmian. Podobnie będzie najpewniej podczas kilkunastu kolejnych posiedzeń RPP. Tak przynajmniej prognozuje Goldman Sachs, jeden z największych banków inwestycyjnych na świecie. Oznacza to, że praktycznie przez najbliższe dwa lata możemy wciąż liczyć na tanie kredyty - konsumpcyjne i biznesowe. W przypadku pożyczek prywatnych maksymalne roczne oprocentowanie w tym czasie nie może być wyższe niż 10 proc.

Inflacja daje nam się mocno we znaki i niemal z miesiąca na miesiąc za wiele produktów płacimy coraz więcej i więcej. Podstawowe produkty drożeją, jednak różnice cen pomiędzy różnymi regionami Polski mogą być naprawdę spore. Najtańsze zakupy zrobimy na Podkarpaciu.

Rekord sprzedaży kredytów mieszkaniowych? Trudno się dziwić takim danym, gdy przez inflację nie tylko oprocentowanie lokat jest realnie ujemne. Podobnie jest też z kredytami.

Słabe lokaty i niskie oprocentowanie kredytów do 2030 roku – taką perspektywę malują przed nami kontrakty terminowe. Do długoterminowych prognoz należy podchodzić z rezerwą, ale póki co są one korzystne dla dłużników, ale złe dla oszczędzających.

Jak wynika ze środowego komunikatu prasowego Narodowego Banku Polskiego, Rada polityki Pieniężnej postanowiła utrzymać stopy procentowe na niezmienionym poziomie.

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy budżetowej na rok 2020. Budżet musi zostać zmieniony w związku z kryzysem gospodarczym wywołanym epidemią koronawirusa. Rząd wyliczył, że deficyt wyniesie ponad 109 mld zł, wobec zakładanego zerowego deficytu. Inflacja ma wynieść 3,3 proc, wobec zakładanej w wysokości 2,5 proc.

Wtorkowe spotkanie Rady Polityki Pieniężnej zgodnie z oczekiwaniami nie przyniosło zmian stóp procentowych. Po ostatniej obniżce w maju, stopa referencyjna pozostaje na rekordowo niskim poziomie 0,1%.

Ekonomiści od lat nie mogą dojść do porozumienia w kwestii gospodarczych skutków inflacji. Jeszcze kilkadziesiąt lat temu była uważana za zjawisko jednoznacznie negatywne. Przykładem jej niszczącego działania było to, co wydarzyło się w Republice Weimarskiej w 1923 roku, gdzie ceny konsumenckie w bardzo krótkim czasie wzrosły o 1,6 biliona razy, wpędzając Niemcy w ogromny kryzys gospodarczy.

Po całkowitym odmrożeniu gospodarki prędkość obiegu pieniądza znacząco się zwiększy, co w połączeniu ze wzrostem jego ilości w obiegu powinno doprowadzić do dynamicznego wzrostu inflacji.

Komunikat GUS dostarcza szczegółowego zestawienia cen towarów i usług konsumpcyjnych w maju br. Inflacja wyniosła 2,9 proc. r/r (w kwietniu 3,4 proc.) - a zatem mieści się w określonych przez Radę Polityki Pieniężnej przedziałach. Na przestrzeni miesiąca ceny spadły o 0,2 proc.

Epidemia koronawirusa wyrządziła gospodarce bezprecedensowe szkody na wiele sposobów. Niedawno opublikowane przez GUS dane gospodarcze dotyczące kwietnia pozwalają na dość szczegółową ocenę rozmiaru strat. Kwiecień był pierwszym miesiącem wyraźnych spadków wskaźników gospodarczych.

W świetle szybkiego szacunku GUS, inflacja w maju wyniosła 2,9 proc. r/r (w kwietniu osiągnęła 3,4 proc., a w marcu 4,6 proc.) oraz obniżyła się o 0,2 proc. w ujęciu miesięcznym. Obserwujemy kontynuację trendu spadkowego, zbiegającego do celu inflacyjnego.

Czwartkowa obniżka stóp procentowych przez RPP była dla rynków dużym zaskoczeniem i spotkała się z falą komentarzy, w zdecydowanie przeważającej części o wydźwięku negatywnym. Rada podjęła bezprecedensową decyzję o obniżce stopy referencyjnej o 40 pb. do niewiarygodnego wręcz jak dotąd w krajowych warunkach poziomu zaledwie 0,1 proc.

Podstawowa stopa procentowa jest już 15 razy niższa niż na początku marca. Cieszyć mogą się kredytobiorcy, a martwić posiadacze lokat. Ci pierwsi będą co miesiąc oddawać średnio 200-250 złotych odsetek mniej, podczas gdy Ci drudzy będą z nielichym trudem szukać zysków w ofercie bankowych depozytów – o ile nie zaczną ponosić kosztów trzymania oszczędności w bankach.

Rada Polityki Pieniężnej już po raz trzeci w tym roku obniżyła stopy procentowe. Stopa referencyjna została obniżona z 0,5 proc. do 0,1 proc. W praktyce oznacza to tanie kredyty, ale i niewielki zysk z lokat.

Prawie 858 miliardów złotych– tyle Polacy trzymają w bankach. Kwota ta dynamicznie rośnie pomimo dotkliwego spadku oprocentowania lokat. Wytłumaczeniem może być poszukiwanie bezpieczeństwa środków nawet za cenę utraty przez nie siły nabywczej.

Rada Polityki Pieniężnej zaskoczyła wszystkich podejmując kolejną decyzję o obniżce wszystkich stóp procentowych o 0,50 pkt proc. Dla konsumentów spłacających kredyty o zmiennej stopie procentowej to bardzo dobra wiadomość, bo oznacza obniżenie od 9 kwietnia 2020 r. maksymalnego oprocentowania z 9 proc. do 8 proc.

Oprocentowanie obligacji skarbowych spada. Już od maja Minister Finansów zacznie oferować papiery o znacznie niższym oprocentowaniu. I tak warunki na jakich oferowane będą najpopularniejsze dotychczas obligacje czteroletnich będą prawie o połowę gorsze.

Takie działania oznaczają dla kredytobiorców oszczędność rzędu 140-190 złotych miesięcznie. Perspektywy dla oszczędzających są bez porównania gorsze. Coraz bardziej realne wydaje się ryzyko, że pojawią się koszty trzymania pieniędzy w bankach – przynajmniej dla części klientów.

Mocna obniżka stóp procentowych dla złotego od 18 marca! Najważniejszą dla rynku stopę referencyjną RPP obniżyła z 1,50 do 1 proc. w skali rocznej. A stopę lombardową aż z 2,50 do 1,50 proc. w skali rocznej. Maksymalne oprocentowanie np. kart kredytowych spadnie od jutra z 10 proc. do 9 proc. rocznie!

Rynki dążą do stabilizacji po tygodniu niemal bezprecedensowego pogromu, w szczególności dla amerykańskich akcji. W jego trakcie historycy rynku sięgali po dane niemal sprzed stu lat, aby znaleźć moment równie gwałtownej korekty. Głównym winowajcą był wybuch epidemii koronawirusa w sytuacji, gdy rynek docierał w obszar wyjątkowej beztroski w odniesieniu do ryzyka kredytowego i zmienności. Znacznie lepiej poradziły sobie surowce, szybko wykazując negatywne skutki bieżącej sytuacji.