Wacław Janaszek z Radomia to zapomniany bohater Powstania Warszawskiego. Zobacz archiwalne zdjęcia
Kpt. Wacław Janaszek na balu sylwestrowym z małżonką Barbarą von Seydlitz.
Wacław Janaszek ma swoje miejsce numer 20 w murze pamięci powstańczej w kolumnie 163.
Był oficerem służby stałej saperów Wojska Polskiego: kapitan (1935), major (11.11.1941), podpułkownik (09.1944 – pośmiertnie).
Uczył się w gimnazjach - kolejno: w Radomiu, od 1915 r. (po "wywiezieniu" rodziny w głąb Rosji) w Kijowie i Woroneżu, a od 1918 r. ponownie w Radomiu. Od maja 1920 r. uczeń Korpusu Kadetów Nr 2 w Modlinie i tam w czerwcu 1923 r. otrzymał świadectwo dojrzałości. Ukończył Kurs Doszkolenia Kadetów przy Szkole Podchorążych Piechoty w Warszawie (sierpień-październik 1923) i Oficerską Szkołę Inżynierii w Warszawie (październik 1923 - wrzesień 1926) z I lokatą. W latach 1936-1938 ukończył Wyższą Szkołę Inżynierii w Warszawie uzyskując tytuł inżyniera wojskowego.
Od czerwca do października 1920 r. służył ochotniczo w Wojsku Polskim w 3. pułku piechoty Legionów. W 1926 r. młodszy oficer 5. pułku saperów, od grudnia 1927 r. był tam oficerem oświatowym. W roku 1928 przeniesiony do Batalionu Szkolnego Saperów, a w sierpniu 1929 r. - do Centrum Wyszkolenia Saperów w Modlinie, od października 1930 r. był tam członkiem Komisji Doświadczalnej. Od stycznia 1939 r. oficer batalionu mostowego.
