Bezdomny "osiedlił" się na zimę w Radomiu. Tak mieszka (zdjęcia)

[galeria_glowna]
Zjeżdżając z ronda w ulicę Czarnieckiego można zobaczyć wśród krzaków szałas, rozpalone ognisko i krzątającego się przy nim mężczyznę. Ubrany jest w stare, zniszczone rzeczy, na nogach, pomimo niskiej temperatury - ma sandały. Ale nie narzeka na chłód. Jeśli już, to na deszcz.

- Do Radomia przyjechałem 8 września tego roku z Częstochowy i zamieszkałem w tym miejscu - Kazimierz Kozłowski pokazuje swoją "posesję' - Tyle, że spałem pod gołym niebem. Domek postawiłem sobie z pomocą znajomego we wtorek.

"Domek" to szałas zbudowany z drągów i kawałków starych tkanin. Kazimierz Kozłowski chce go jeszcze ocieplić, dokładając kolejne warstwy. Martwi się jednak tym, że Radomiu trudno jest znaleźć wyrzucony na śmietnik dywan czy też inne przedmioty, które mogłyby mu się przydać.
A najbardziej przydałby mu się stary piecyk. Za to, jak mówi - w Radomiu ma spokój, a to najbardziej ceni.

- Przez pewien czas mieszkałem w Kielcach - opowiada - Tam policjanci chyba pięciokrotnie mnie zatrzymywali chcąc zmusić do zamieszkania w schronisku. Tu zjawili się tylko strażnicy miejscy. Byli bardo grzeczni, porozmawiali ze mną i wręczyli mi informator z adresami noclegowni i jadłodajni. Ale ja nie skorzystam.

Nie skorzysta - bo jak mówi - jego organizm "źle znosi przeprowadzki".
Kazimierz Kozłowski twierdzi, że kiedyś pracował w tartaku, również jako robotnik leśny. Bezdomnym jest od 22 lata. Dlaczego?

- Tak się już życie ułożyło, taki los - uśmiecha się.

Nie potrafi powiedzieć, w ilu miastach już bytował. Utrzymuje się ze sprzedawania złomu, pomagają mu też ludzie. Najbardziej jednak liczy na siebie.