Coraz bardziej dumni z narodowych symboli

2004 rok

jest datą, kiedy 2 maja po raz pierwszy świętowaliśmy Dzień Flagi. W tym dniu, w 1945 roku, żołnierze polscy zawiesili biało-czerwony sztandar na kolumnie Siegessäule w Berlinie w trakcie zdobywania tego miasta. Dzień Flagi jest świętem państwowym, ale nie wolnym od pracy. Oprócz Polski, święto własnej flagi obchodzi się również między innymi w Stanach Zjednoczonych, Chinach i na Ukrainie.

2 maja obchodzimy jedno z najnowszych świąt państwowych. Jego bohaterem jest flaga narodowa. - Myślę, że coraz bardziej świadomie sięgamy po barwy narodowe i ozdabiamy nasze domy - mówi Anna Miłkowska z Radomia.

Nie bez oporów Polacy uczą się tego właśnie eksponowania barw narodowych. Zbyt wielu osobom wywieszanie flagi kojarzy się jeszcze z minioną epoką. Wtedy brak sztandaru był przejawem oporu wobec narzuconych świąt, głównie 1 maja i 22 lipca.

NA PAMIĄTKĘ

- Dla mnie przełomem, jeśli chodzi o podejście do flagi narodowej była śmierć Jana Pawła II - mówi Zdzisław Tomaszewski. - Wtedy kupiłem flagę i po raz pierwszy powiesiłem ją na domu. Biało czerwoną - chorągiewkę miałem też na samochodzie, jak tysiące radomian.

Właśnie wtedy o barwach narodowych pamiętało wiele osób. Czarny kir był symbolem żałoby. Podobnie było zresztą także po tragedia ze Smoleńka. Biało - czerwono na ulicach zrobiło się po śmierci 96 pasażerów prezydenckiego samolotu.

Tak było

Pierwotnie polską barwą narodową był karmazyn, stanowiący symbol dostojeństwa i bogactwa. Barwy biała i czerwona zostały uznane za narodowe po raz pierwszy 3 maja 1792. Podczas obchodów pierwszej rocznicy uchwalenia Ustawy Rządowej. Damy wystąpiły wówczas w białych sukniach przepasanych czerwoną wstęgą, a panowie nałożyli na siebie szarfy biało-czerwone. Nawiązano tą manifestacją do heraldyki Królestwa Polskiego - Białego Orła na czerwonej tarczy herbowej. Po raz pierwszy regulacja prawna polskiej flagi została przyjęta w uchwale Sejmu Królestwa Polskiego z 7 lutego 1831, jako propozycja kompromisowa pomiędzy barwą białą - nadaną przez Augusta II Mocnego i proponowaną przez konserwatystów i trójbarwną - biało-czerwono-szafirową - barwami konfederacji barskiej proponowanymi przez Towarzystwo Patriotyczne. Po odzyskaniu niepodległości barwy i kształt flagi uchwalił Sejm Ustawodawczy 1 sierpnia 1919.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami za znieważenie, niszczenie, uszkadzanie lub usuwanie flagi Polski to występek zagrożony karą grzywny, karą ograniczenia wolności albo karą pozbawienia wolności do roku.

BIERZMY PRZYKŁAD

Wywieszamy flagi przy okazji tragedii. Musimy się jednak ciągle jeszcze uczyć, że barwy narodowe mogą nam towarzyszyć w chwilach radości i dumy.

Daleko nam na przykład do Amerykanów, dla których każde święto jest okazją do wywieszenia gwieździstego sztandaru. U nas powoli, ale systematycznie przestajemy się wstydzić flagi zatkniętej przy oknie, albo na szybie samochodu.

- To fakt, że coraz częściej radomianie wywieszają flagi - mówi Anna Miłkowska. - Choćby na mojej ulicy. Jeszcze kilka lat temu robił to tylko jeden z sąsiadów, dziś ci, którzy tego nie robią są w mniejszości.
Coraz łatwiej też zaopatrzyć się we flagę. Można ją kupić w supermarkecie, na targu, w sklepach, a nawet w niektórych parafiach. Zainteresowanie tradycyjnie wzrasta przed ważnymi świętami.